Mientres la dómina de la Rusia Imperial, yera asientu del Gobernador Xeneral de Siberia Occidental y dempués del Gobernador Xeneral de les Estepes. Por un periodu curtiu mientres la Guerra Civil Rusa de 1918-1919 foi proclamada capital de Rusia y abellugó les reserves d'oru del Imperiu. Omsk ye'l centru alministrativu de los Cosacos de Siberia, la sede del Obispáu de Omsk y Tara y del imán de Siberia. Foi sede del primer reactor nuclear pa usu civil en 1954.
Historia
La ciudá de Omsk ta asitiada nel territoriu del Priirtyshye Mediu qu'empezó a poblase hai más de 14 000 años. La xente antiguo pobló les veres del ríu Irtysh, que yera'l puntu de referencia pal movimientu de les tribus d'antigüedá.
Les escavaciones arqueolóxiques amosaron que vivieron equí mientres el periodu Neolíticu (4000 e. C.), polo xeneral, los cazadores y pescadores: esto demostrar los preseos de piedra, fragmentos de cerámica, güesos d'animales y peces que fueron atopaos mientres les escavaciones.
La rexón del Priirtyshye Mediu colos sos vastos espacios llenos de montes, llagos y ríos yera un llugar curiosu pa la migración de distintos pueblos.
Na Edá Media'l territoriu del sur de Siberia Occidental formó parte de distintos imperios nómades – dende'l Jaganato Túrquico Occidental hasta'l Jaganato Siberianu.
La hestoria de l'asimilación rusa de Priirtyshye ta venceyada al nome de Ermak. En 1581 el llexendariu atamán de los cosacos col so grupu fixo incursión nes tierres del kan Kuchum. Los cosacos vencieron al kan y conquistaron la capital del jaganato - Kashlyk (o Sibir). Contentu coles resultancies de la espedición de Ermak, el zar Iván IV premió a tolos participantes na campaña Siberiana.
Nel postreru cuartu del sieglu XVI en Siberia empezó la construcción de ciudaes pa la defensa de los ataques nómades y el gobiernu de la población llocal. Nel sieglu XVII empezó a poblase'l territoriu siberianu con llabradores rusos y cosacos. Tol sieglu XVI trescurrió nuna llucha intensa contra les tribus nómades siberianes.
En 1696 l'historiador y cartógrafu siberianu Semión Remezov en «El llibru de dibuxu de Siberia» anotó'l puntu de confluencia de los ríos Om y Irtysh y determinó asina'l destín de Omsk.
En 1716, una fortaleza de madera ye construyida pa protexer y establecer la influencia rusa nes estepes asiátiques amenaciaes polos mongoles djungars. A finales del sieglu Omsk yera'l sitiu más fortificáu de Siberia. Darréu fíxose un presidiu que recibiría un gran númberu de presos pernomaos ente los cualos destaca Fiódor Dostoyevski.
Na segunda metá del sieglu XIX el gobiernu de Siberia occidental foi treslladáu de Tobolsk a Omsk, que se convirtió na so capital. El ferrocarril llegó en 1894 y, como'l ríu Irtysh ye totalmente navegable dende China y Asia Central, desempeñó un gran papel nel desenvolvimientu económicu de la ciudá.
Mientres la guerra civil de 1918-19 Omsk foi la capital del gobiernu rusu blancu (anti-bolxevique) y l'almirante Aleksandr Kolchak, ayudáu pola reserva imperial d'oru, que foi ellí concentrada, entamó un exércitu de cuatrocientos mil homes ente los que tuvieron los numberosos cosacos.
Mientres los primeros años de la revolución, el gobiernu soviéticu treslladó la capital de Siberia occidental a la ciudá de Novonikolaevsk, güei Novosibirsk, lo que-y fixo perder munches de les sos actividaes culturales, alministratives y económiques. Causó amás una rivalidá ente les dos ciudaes que continua hasta'l presente.
Mientres la Segunda Guerra Mundial, Omsk vuelve recuperar muncha de la so importancia al convertise na sede de numberoses industries béliques treslladaes ellí ante la meyora alemana. Dempués de la guerra y hasta'l colapsu del réxime soviéticu siguió siendo un importante centru de producción d'armamentu, cuantimás tanques y vehículos blindaos.
El descubrimientu d'inmenses reserves de petroleu en Siberia nos años 50 camudó por completu'l calter de la ciudá, anguaño sede d'enormes complexos petroquímicos y de refinamientu de petroleu.
Mapes
Mapa en rusu del ríu Irtish (Иртыш) —afluente del Obi (Обь)— nel qu'apaez nel centru Omsk (Омск)
Mapa de la cuenca del ríu Obi nel que se ve la ciudá de Omsk
La ciudá ta asitiada na parte sur de la llanura de Siberia Occidental, sobre orellar norte del ríu Irtish, nel so confluencia col ríu Om, nel centru de la parte sur de la rexón de Omsk. El terrén ye relativamente llanu, con una altitú de 87 m, y sobre dambes cañes del ferrocarril Transiberianu, 2700 quilómetros al este de Moscú, constitúi la unión de carreteres na parte central de la Federación Rusa.
Clima
El clima de Omsk ye continental secu, carauterizáu por drásticos cambeos de tiempu. Les temperatures diurnes medies, tomaes mientres les últimes trés décades, son de +20 °C en xunetu y −17 °C en xineru, con máximes que pueden algamar los 40 °C pel branu o esbarrumbase hasta los −45 °C pel hibiernu. Omsk esfruta de 300 díes soleyeros de media al añu y la precipitación media añal ye de 415 mm.
La duración media del día en xunu ye de 17,2 hores. La direición predominante del vientu pel hibiernu ye suroeste y nel branu procedente del noroeste del país. Los vientos más fuertes reparar mientres l'iviernu y la primavera, que ye la causa de les nubes de nieve y frecuentes nubes de polvu.
La población creció en Omsk dende los 31.000 habitantes de 1881, 53.050 en 1900 y 1.148.418 nel censu de 1989 antes de la desintegración de la Xunión Soviética. Nel Censu rusu de 2002, la población baxó hasta 1.134.016 habitantes,[3] pero'l censu de 2010 rexistró un nuevu aumentu, hasta los 1.153.971 habitantes.[4] Amás, el 56,1% de los residentes de la Óblast de Omsk viven en Omsk. Esta ye la mayor concentración de población nel centru rexonal, en comparanza con cualesquier otra rexón.[5]
Cai Tarskaya y la Puerta Traskiye.
Nos últimos años esperimentóse un aumentu constante de fertilidá en Omsk y nel periodu 2006-2007 hubo un enclín menor de tasa de mortalidá (númberu de fallecimientos nel 2005 - 16.725 persones, en 2009 - 14.900 persones). En 2009 nacieron 13.100 en Omsk, 2.193 más qu'en 2005. Pol númberu de nacencies por cada 1.000, Omsk atopar nel quintu llugar ente les diez ciudaes de más d'un millón d'habitantes en Rusia dempués de Chelyabinsk, Kazán, Ekaterimburgu y Novosibirsk.[6]
El 20% de la población de la ciudá atopar n'edá de trabayar. La edá media de Omsk ye de 38,5 años,[6] na que les muyeres tienen una media de 41 años y los homes 36 años. Les muyeres viven un permediu de 75,6 años, ente que'l sexu masculín 63 años. Les muyeres constitúin el 55% de la población de Omsk, y los homes 45%.[7] En 2009, les autoridaes de Rexistru Civil rexistraron 11.196 matrimonios (9,9 matrimonios por cada 1.000 en Omsk; permediu nacional de 8,3) y 6.384 divorcios (5,7 divorcios por cada 1.000; en Rusia, 5.0). El númberu de matrimonios ye 1,75 vegaes el númberu de divorcios.[7]
La mortalidá de los homes n'edá de trabayar ye del 80%, casi cuatro veces más muertes de les muyeres nesti grupu d'edá. La mortalidá infantil en Omsk ye una de les más baxes en Rusia (4,7 per cada mil habitantes y 8,5 en tol país), y siguen menguando.[7]
Omsk habitar un total de 102 grupos étnicos.[6] La composición nacional de la población ye de: 86,0% rusos, el 3,8% ucraínos, un 2,2% cazacos, el 1,8% tártaros y el 3,8% alemanes. Otres nacionalidaes representen un 2,4% nel total de la población total de la ciudá.
Hai rexistraes 58 organizaciones étnicu-culturales. Dalgunes d'elles tienen les sos propies publicaciones —como periódicu Tatarskiĭ mir ("El Mundo tártaru") o Ajdut— utilizaos pa promover les actividaes de les organizaciones pa la recuperación y preservación de les tradiciones nacionales.
Educación
Universidá Estatal de Tresporte de Omsk.Universidá Estatal Pedegógica de Omsk.
Anguaño en Omsk hai 28 establecimientos dedicaos a la educación cimera ente los que s'atopen universidaes, academies ya institutos (una de les formes más espublizaes d'establecimientos d'educación cimera de la dómina soviética, a la mayoría de les cualos dieron el nome d'universidaes y academies nos 1990).
El primer establecimientu d'educación cimera foi inauguráu en 1918 na base del Colexu Imperial Agrariu y foi llamáu l'Institutu Agrariu de Siberia, anguaño la Universidá Estatal Agraria de Omsk.
En 1920 foi abierta la filial de Medicina a partir del Institutu de Veterinaria y Zootecnia de Siberia qu'un añu dempués foi reorganizada como l'Institutu de Medicina de Siberia Occidental, anguaño l'Academia Estatal de Medicina de Omsk.
En 1930 foi inauguráu otru establecimientu d'educación cimera téunica, l'Institutu de Autotransporte y Carreteres de Siberia, anguaño l'Academia Estatal Autotransporte y Carreteres de Siberia. En 1961 foi treslladáu a Omsk l'Institutu Siberianu d'Inxeniería de Tresporte, anguaño la Universidá Estatal de Llinies de Comunicación de Omsk.
En 1932 abrió les sos puertes l'Institutu Pedagóxicu de Omsk, anguaño la Universidá Estatal Pedagóxica de Omsk.
Mientres los años de la Gran Guerra Patria a Omsk fueron sacupaes fábriques d'industria de guerra, por eso en 1942 en Omsk abrióse l'Institutu de Construcción de Maquinaria de Omsk, anguaño la Universidá Estatal Téunica de Omsk.
La Universidá Estatal de Omsk foi inaugurada en 1974. Anguaño esti establecimientu llámase la Universidá Estatal de Osmk F.M. Dostoyevski y cuenta con 13 facultaes y un campus universitariu de 10 edificios espardíos pela ciudá.
La llista de los establecimientos d'educación cimera de Omsk:
ANU - Institutu d'Economía y Enerxía
AKSI - Institutu Aksenov de Derechu y Economía, departamentu de Siberia Occidental
El tresporte municipal consiste en servicios d'autobús y tranvía, anque la rede de tranvíes deterioróse severamente dende'l colapsu de la URSS. Les marshrutkas (taxis compartíos) complementen les redes municipales de tránsitu.
Deportes
La proliferación de la cultura física y del deporte ye unu de los oxetivos estratéxicos de la política municipal. Añalmente l'Alministración de la ciudá de Omsk entama y realiza cerca de 800 actividaes de salú y eventos deportivos dende'l nivel de competiciones de barriu hasta les competiciones al nivel de tola ciudá.
Los eventos deportivos más grandes y tradicionales son la Spartaquíada de la ciudá deportiva» y les competiciones de fútbol sala «La Lliga de Fútbol de barriu» nos programes de branu ya iviernu, la fiesta cultural-deportiva «Patinaxe Navidiegu», les fiestes deportives “Velo Omsk” y “El futuru de Velu Omsk“, “El Día de streetball”. Añalmente en Omsk realicen eventos en feches significatives: el Día de la Victoria, el Día del Defensor de la Patria, el Día de la Mocedá. El Día de la Espartaquíada "Puxanza y Salú" convirtióse nuna celebración tradicional añal dedicada al Día de les Persones d'Edá, y, amás, los xuegos ente les persones con descapacidades “Fuercia d'ánimu”.
Omsk ye una de les ciudaes más deportives del país. Los habitantes de la ciudá participen viviegamente en competiciones nacionales ya internacionales: «La Pista d'Esquí de Rusia», «La Carrera de Naciones», «El Maratón Siberianu Internacional».
El deporte convirtióse nuna parte integrante de la vida deportiva de Omsk. La población participa en patinaxe de mases, pasa por rutes turístiques, practica la natación, xuegos deportivos, esgrima, tenis de mesa, ximnasia, fitness y dellos tipos de aeróbic.
Añalmente'l Gobiernu aumenta'l ritmu d'edificación de construcciones deportives y reconstrúi oxetos activos deportivos. Los últimos cinco años edificáronse decenes de construcciones deportives en Omsk.
Pal desenvolvimientu de la infraestructura deportiva de la ciudá, según el plan rellacionáu cola preparación y la celebración del aniversariu de Omsk, entámase la construcción d'unos patinaderos cubiertos con xelu artificial nel territoriu de los distritos alministrativos.
Por cuenta de les instalaciones deportives multifuncionales construyíes nos años 2008-2009 — los palacios de xelu de deporte Viacheslav Fetísov y Alejander Kozhevnikov — fueron entamaos estudios de patinaxe artísticu, ḥoquei, shorts-pistes, patinaxe, ḥoquei con pelota. Los complexos deportivos tamién ufierten salones de baille que dexen faer el procesu de formación de baille deportivu, deportes aeróbicos, fitness, peses.
L'Alministración de la ciudá de Omsk efectúa la construcción de modernos complexos de deporte y recréu. Nel territoriu de la escuela № 68 n'avientu del añu 2008 poner en marcha'l primer centru de deporte y salú. Nel añu 2010 acabó la construcción del complexu asemeyáu nel territoriu de la escuela № 67. Nel añu 2011 a base del centru de salú y deporte inauguraron escuela de deportes que foi dedicada n'honor del héroe de Rusia, Oleg Ohrimenko. Na escuela deportiva dan clases de fútbol sala, voleibol, baloncestu, dellos tipos de llucha, boxéu y aeróbic. L'apertura de la escuela dexó a los habitantes de los barrios vecinos prauticar deporte nun ambiente cómodo qu'aumentó de la mesma la cantidá de los que lo practiquen. Más de 900 neños recibieron la posibilidá d'entrenase nuna nueva escuela deportiva.
Omsk ye una de les ciudaes importantes dientro del circuitu de ximnasia rítmica pa la Federación Rusa, yá que cunta con notables ximnastes qu'avancen escontra los equipos nacionales concentraos en Moscú, ente les cualos destaquen Galina Shugurova, campeona mundial y medayista en distintos eventos a fines de la década de los 60's y 70's; Irina Chaschina, medayista en campeonatos mundiales y europeos, llogró la medaya de Plata nel Concursu Xeneral Individual de los Xuegos Olímpicos d'Atenes 2004, y Eugenia Kanaeva, primer y única: dos veces campeona olímpica nel concursu xeneral individual, títulos llograos nes xustes veraniegues de Beixín 2008 y Londres 2012, cabo mentar que ye tamién la única rusa trés vegaes campeona mundial nel concursu xeneral y máximo medayista d'oru en mundiales: 17 medayes d'oru y una de plata.
Cultura
El Muséu de Belles Artes de Omsk Vrubel
El Muséu de Belles Artes de Omsk Vrubel tien la coleición d'arte más grande de Siberia, qu'inclúi la coleición d'arte estranxero y rusu dende l'antigüedá hasta los nuesos díes. Vastos fondos del Muséu almacenen les pintures de destacaos maestros del pincel, la escultura, gráficos orixinales, grabaos raros, muebles palaciegos, porzolana, vidriu y otros oxetos únicos d'arte.
El Muséu ta allugáu en dos edificios nel centru de Omsk. Unu d'ellos ye l'antiguu palaciu del Xeneral Gobernador, construyíu por Wagner. En 1923 l'edificiu foi apurríu al Muséu de Siberia Occidental. Na segunda planta, na gran sala, había cerca de 90 pieces de destacaos artistes rusos. La élite intelectual de la ciudá suañaren enforma tiempu con ello, y en 1916 axuntáronse formando la "Sociedá d'Artistes y Amigues de les Belles Artes de les tierres de la Estepa". Les obres recoyíes por ellos formaron los fondos del Muséu, abiertu nel colexu artísticu-industrial Vrubel, que foi inauguráu en 1920.
En 1927 nos sos fondos había 2.555 oxetos. En 1932 la Galería Tretyakov donó delles pintures y dibuxos al Muséu. Ente ellos, "París a la pelota" (Exter), "Zhatva" (Goncharov), "El baillarín de circu" (Larionov). Darréu, dende la Tesorería de Moscú recibieron el "Monxu principal" (Surikov), paisaxes de los representantes de la "Unión d'Artistes Rusos", retrataos por Makarov.
La Coleición d'Arte d'Europa Occidental inclúi llenzos d'Italia, España, Holanda, Flandes, Francia, Alemaña, Austria, Inglaterra de los sieglos XVI - XIX (llenzos Jan van Goyen, Isaak van Ostade, Andreas Schelfhout, Yá.Veniksa, Melchior de Hondecoeter, Barend Cornelis Koekkoek, Jean-Baptiste Greuze, Henri Fantin-Latou y otros). La Coleición d'Iconos de los sieglos XVII - XX inclúi iconos de la parte europea de Rusia, los Urales y Siberia (l'iconu "La nuesa Señora de Vladimir", executáu nos talleres de l'Armería de Kremlin, l'iconu popular "Krasnushki" fechu por pintores de Tobolsk, l'iconu "La nuesa Señora Abalatskaya", la patrona de Siberia, etc.)
En 1940 el Departamentu d'Arte del Muséu Rexonal de Siberia Occidental independizóse y conocióse-y como'l Muséu Estatal de Belles Artes de Omsk.
Complexu Deportivu "Sable-Omsk"
"Sable-Omsk" ye'l complexu multifuncional deportivu más grande detrás de los Urales.
El primer pilón foi claváu'l 16 de marzu de 2004, la construcción foi executada pola empresa austriaca "AMR". El costu del proyeutu foi de 150 millones de dólares.
L'apertura del nuevu centru de xelu foi'l 31 d'agostu de 2007 col tercer partíu de Super Series ente los equipos xuveniles de Canadá y Rusia.
"Sable- Omsk" ye'l centru local pal club de ḥoquei Avangard. El Avangard ta consideráu'l segundu club de Rusia pol númberu de visitantes: nos partíos en casa l'equipu axunta a más de 9100 espectadores, con una capacidá total de la "Sable Omsk" de 10318.
Sable tien cuatro piso. El primer pisu ye téunicu: hai los vestuarios de los equipos (2 pal equipu dueñu y 4 pa los invitaos); tamién hai una pista de xelu y 3 sales pa xuegos (baloncestu, voleibol y balonmano), una d'entrenamientu y una sala de ximnasia. Nel segundu pisu tán los servicios de los medios de comunicación: el telestudio de "Sable- Omsk" , el Serviciu de la Direición de la cabina de los medios que ta instaláu sobre la pista de xelu, tamién el centru de prensa y la cabina de la comentarista. Nel tercer pisu tán 15 VIP-caxes, nel cuartu esta'l restorán con capacidá pa 500 persones. Arena Omsk ye'l complexu deportivu más cómodu y modernu de Rusia.
Nel terrén alredor del complexu deportivu hai 442 llámpares modernes de soportes de cinco y ocho metros, que fueron feches n'Italia, Inglaterra, Alemaña, el revestimiento consta de 36.000 metros cuadraos de baldoses.
El "Sable-Omsk" ta asitiada nel Distritu Alministrativu Kirovsky na cai Lukashevich, 35.
L'atraición principal del Palaciu del Complexu Deportivu "Sable-Omsk" ye la vidrera de cristal.
El Muséu Estatal Históricu-Territorial de Omsk
El Muséu Estatal Históricu- Territorial de Omsk foi fundáu en 1878. Una de les persones más importantes qu'influyó na creación del muséu foi'l Xeneral Gobernador de la Siberia Occidental, Nikolay Gennádievich Kaznakov. Primeramente'l Muséu namái tenía los fondos natural,xeográficu y etnográficu. Les coleiciones del Muséu mayoritariamente diben formándose de los oxetos recoyíos polos miembros del Departamentu de la Sociedá Imperial Xeográfica Rusa de Siberia Occidental mientres les espediciones per Siberia y Asia Central y tamién de los ingresos voluntarios de los ciudadanos.
Al pie de les llinies tradicionales de la investigación, el muséu estudiaba viviegamente la historia socioeconómica, política y sociocultural de la rexón de Siberia.
Anguaño'l Muséu Estatal Históricu- territorial de Omsk ye unu de los Museos más antiguos y más grandes de Siberia. Les sos coleiciones cunten con cerca de 200 mil objeto.
El Muséu empresta muncha atención a les actividaes cultural y educativu que se basen nes esposiciones permanentes y temporales, según les coleiciones de los fondos del Muséu que s'utilicen pa les conferencies, alderiques y otres formes de trabayu.
La primer sala de la esposición del Muséu presenta la Historia Antigua de la rexón de la media corriente del ríu Irtish. Equí imparten escursiones pa los visitantes de toles edaes: por casu, pa los neños pequeños proponen una conversación colos elementos de xuegu y l'usu de los oxetos verdaderos del fondu interactivo del Muséu, asina los neños aprienden la teunoloxía de la fabricación de la cacía de folla, esculpen na cera de modelar.
La Fortaleza de Omsk
La Fortaleza de Omsk ye'l refuerzu de la guardia de la llinia Siberiana, agora la ciudá de Omsk. Esistía asina llamada la primer fortaleza de Omsk, construyida na primer metá del sieglu XVIII, pero'l so allugamientu foi ilóxica según la ciencia militar, por eso decidió construyir una segunda fortaleza. La so construcción empezó'l 2 de mayu de 1768. Yera construyida nel cabu formáu peles vera dereches de los ríos Irtysh y Omka. La fortaleza mesma tenía cuatro bastiones y taba arrodiada de fosos. La fortaleza tenía cuatro puertes:les puertes de Omsk y les de Tara na parte norte y les puertes de Tobolsk y Irtysh na parte del ríu Irtysh.
Na actualidá caltuviéronse nel so estáu inicial solamente les puertes de Tobolsk. En 1991 fueron reconstruyíes les puertes de Tara. En 2010 empezó la reconstrucción de les puertes de Irtysh y les de Omsk.
Dientro de la fortaleza asitiábense la casa del xeneral, la casa de los oficiales, los cuarteles y los almacenes. La primer construcción de la fortaleza foi la Catedral de la Resurrección. Más tarde foi construyida la Escuela de la Guarnición militar. Hasta'l día de güei caltuviéronse l'edificiu de la celda d'arrestu (agora la Comisaría Militar Rexonal), la Casa del Comandante (el Muséu lliterariu F.M.Dostoevsky), la Ilesia luterana (el Muséu de la Direición de los Asuntos Internos).
En 1864, la fortaleza de Omsk foi suprimida porque surdió un nuevu plan na ciudá.
El Teatru de Drama de Omsk
El Teatru de Drama de Omsk ye'l teatru más antiguu de la ciudá. Ye unu de los llugares d'interés principal en Omsk, asitiáu nel centru de la ciudá. El teatru foi fundáu en 1874. El primer edificiu del teatru foi construyíu pol comerciante Bykov. Esti edificiu yera de madera. En 1877 l'edificiu del teatru quemar nuna quema. En 1882 construyóse un nuevu edificiu de piedra con dos niveles. L'autor del proyeutu foi l'arquiteutu Illiodor Hvorinov.
Nel sieglu XX, el Teatru de Drama convertir n'unu de los teatros más interesantes del país gracies a Migdat Nurtdinovich Hanzharov, quien en 1962 foi nomáu'l so direutor de teatru. Dende 1983 el teatru tien el títulu del teatru "académicu".
El Teatru de Drama de Omsk foi gallardoniáu dos veces col Premiu Estatal de la Federación Rusa llamáu K. S. Stanislavsky. El Teatru de Drama foi seis veces ganador del Premiu Nacional de Teatru "La Mázcara d'Oru". En 2009 George Tshvirava aportó a direutor en xefe del teatru. En 2011 el teatru recibió'l premiu del Gobiernu de la Federación de Rusia Fyodor Volkov pola so contribución al desenvolvimientu del arte teatral.
El Teatru participa regularmente en festivales internacionales y rusos, percorriendo'l país y l'estranxeru. La compañía teatral de güei ye rica en talentu y da la impresión d'un mecanismu bien entamáu, bien ellaboráu y complexu. Mientres décades, ella ye reconocida como una de les más interesantes y vibrantes en Rusia. Los actores del teatru fueron ganadores de premios de cine de festivales rusos y estranxeros.
De 2001 a 2004, llevar a cabu la restauración del teatru mientres la que se fixeron una terrible cantidá de trabayos.
Nel teatru llevar a cabo proyeuto tales como "El drama modernu xaponés en Omsk" (2002), el 3ºFestival Rexonal "Tránsitu de Siberia" (2003); foi celebráu en repitíes ocasiones el Festival "Les meyores producciones ruses - los participantes de "La Mázcara d'Oru" (2004, 2006, 2007, 2009, 2011), una xira d'intercambiu cola Academia Estatal del Teatru Vakhtangov (2005, 2007).
Nos últimos años el Teatru de Drama de Omsk fíxose famosu non yá en Rusia, sinón tamién en munchos países. Dende mediaos de los 80 el teatru convida viviegamente a direutores estranxeros. Realizó xires en Xapón y en ciudaes tales como Xinebra, Varsovia, Poznan.
Quintu Teatru
El Teatru de Drama de Omsk- "Quintu Teatru"- ye unu de los coleutivos de mozos y creativos de Omsk. "El Quintu teatru" entró na vida teatral de la rexón enérxica y rápido. En 1990 una persona con talentu y enérxica, Sergei Rudzinskii, creó "El Quintu Teatru" y foi'l so primer direutor artísticu.
Dende los primeros pasos "El Quintu Teatru" empobinar escontra la creación d'un repertoriu orixinal que lu estrema d'otros teatros de Omsk.
Mientres numberoses visites y la participación en proyeutos internacionales"El Quintu Teatru" conoció amigos y colegues de Francia, Polonia, Alemaña, Finlandia, Bulgaria y otros países.
Les más brilloses, emocionantes ya imaxinatives pieces del teatru son: la Traxedia de Gumilev "Otravlennaya tunika", "Starosvetskaya istoria", "Ot krasnoy krisi do zelenoy zvezdy" d'A.Slapovskiy, "Tverskoy bulvar" de Ivan Bunin, "Geograf globus propil" de Ivanov.
La base de creatividá de "El Quintu teatru" ye la tresparencia y el diálogu. Los espectáculos nacen nel ambiente de co-creación de distintos direutores. El grupu del teatru ta llistu p'adquirir nueves esperiencies constantemente. Ye un coleutivu bien xuníu, dispuestu a trabayar con distintos direutores de dellos xéneros.
El Teatru Musical de Omsk
L'apertura del Teatru Rexonal de la Comedia Musical tuvo llugar el 24 de mayu de 1947. En 35 años de la so historia, amás d'obres estranxeres el teatru punxo n'escena práuticamente toles operetes y comedies musicales de compositores nacionales. Amás el teatru recibió delles vegaes l'honorable derechu d'estrenar delles obres. La coleutividá del teatru recibió munches vegaes premios y títulos honoríficos poles sos interpretaciones en distintos festivales nacionales ya internacionales de tola Xunión Soviética y de Rusia.
En 1981, como resultáu d'una gran reorganización, el Teatru de la Comedia Musical recibió'l estatus más altu del teatru musical y foi treslladáu a un nuevu y modernu edificiu.
Na actualidá'l Teatru Estatal Musical de Omsk ye unu de los mayores coleutivos de la rexón siberiana que realiza actividaes na esfera artística, social y de beneficencia.
Nel repertoriu del teatru hai más de 60 espectáculos de diversos xéneros musicales, dende la ópera clásica hasta'l musical y el ballet rock. El teatru participa viviegamente en festivales del país y tamién entama dellos festivales. Ye estensa la so actividá de xires per Rusia y l'estranxeru.
El monesteriu Achairsky
Los monesterios en Rusia siempres fueron los centros de la cultura, ciencia y espiritualidá del país. L'empiezu de la hestoria del monesteriu femenín de la Cruz de Achair remontar hasta l'añu 1905, cuando Ioann Kronshtadtsky consagró'l llugar de la construcción del nuevu templu cerca del pueblu cosacu Achair. Na construcción del monesteriu tomaron parte los cosacos locales, ingresaron los medios del fondu del emperador Alejandro III, del fondu de la construcción del Transiberianu.
A finales de los años 20 los monesterios y la mayor parte de los templos fueron zarraos o destruyíos. Nos años 30 nel territoriu del monesteriu tuvo asitiada la colonia № 8, unu de los campamentos más tarrecibles de la Xunión Soviética. Esistió 16 años y foi eslleida dempués de la muerte de Stalin. Munchos documentos fueron destruyíos rápido y los edificios fueron derruidos.
En 1991 l'arzobispu de Omsk y Tara, Feodosy informó de la intención d'alzar el conxuntu del monesteriu femenín Achairsky de la Cruz en memoria de los acontecimientos y víctimes d'aquel tiempu. La fundación del monesteriu pasó cola bendición del Patriarca Santísimu de Moscú y de toa Rusia, Alexei II. Vitaly Dmítrievich Mescheryakov, el direutor del sovkhoz de cría d'animales "Rechnoy" que ta asitiáu cerca del pueblu Achair, apurrió 38 hectárees de tierra pa la construcción del monesteriu en memoria del so padre, que foi un presu d'aquella colonia tarrecible.
El monesteriu construyóse, camudando'l so aspeutu tolos díes. Ante la mirada de cada unu que pasa pela carretera Cherlaksky ábrese una imaxe magnífica: les cúpules d'oru de la catedral Uspensky qu'atraen cola so fuercia enorme a los visitantes.
El día de güei alredor del monesteriu Achairsky ta construyíu la sebe con 4 puertes: les puertes del Irtysh, les del Norte (la entrada al monesteriu), les Orientales y les Occidentales. Nel territoriu atópense 7 templos, 5 capiyes, y, amás, les celdes pa les monxes, el refectorio, y l'hotel conventual pa pelegrinos.
Yá dempués de la fundación del monesteriu Achairsky nel so territoriu foi abierta la fonte de l'agua mineral. La fama sobre les propiedaes milagroses
de l'agua de la fonte santa del monesteriu Achairsky que puede curar delles enfermedaes espublizóse rápido fora de la rexón de Omsk. L'analís amosó'l conteníu na agua del ácidu carbónico, azufre, cloru, calciu, sodiu, magnesiu, potasiu y otres sustancies útiles pal organismu. Güei miles de persones lleguen hasta equí, buscando'l so sanamientu. Pero'l milagru más importante ye la temperatura de l'agua: ye de 36,6 graos, qu'equival a la temperatura del cuerpu humanu, y non baxa entá mientres los fríos bederres de Siberia.
Parque del 30º Aniversariu de la Victoria
Unu de los parques de la ciudá lleva'l nome del 30º Aniversariu de la Victoria. En 1975 nel parque foi inauguráu'l Monumentu de la Victoria. Un pasu soterrañu, una amplia escalera y cera lleven al visitante a la Plaza de Xuntes, dende la que s'abrir una vista al puntu central del parque: la escultura del Soldáu victoriosu de 14 metros.
L'enllaz del complexu ye'l Camín de la Guerra, un memorial simbólicu de 230 metros de llargu, forráu con piedres; empecipiar con una escultura de 9 metros de La Madre Siberiana colos sos fíos :la siberiana, cola cabeza inclinada, mira con murnia al “infinitamente llargu "Camín de la guerra" que, según paez, absorbió en si los 1.418 díes del trabayu agotador y pesao, nueches ensin dormir llenes de llárimes, ansiedá y mires. L'aspeutu de la muyer reflexa gran dedicación y decisión femenina de soportar toles dificultaes, de faer tolo posible pa ganar. Ye simbólica la figura del neñu: esti adolescente ye un representante de la xeneración de los tarrecibles años de la guerra, que xunto colos adultos diba forxando la victoria, y restauró, dempués, el país afaráu pola guerra. Los árboles d'abeduriu detrás de les escultures simbolicen el pueblu natal, el Priirtyshie de Omsk.
A lo llargo del senderu empedriáu tán asitiaos 18 monolitos de granitu d'un altor de 1,5 a 3,5 m. En 5 piedres tán marcaes les feches del entamu y el final de la guerra, y nes otres 13 tán tallaos relieves temáticos, representando acontecimientos de la Gran Guerra Patria: d'apuntase los voluntarios y de tomar del xuramentu militar al desfile de la victoria. A los pies de los monolitos tán soterraos proyeutiles d'artillería con tierra traíes de los campos de batalla nes que participaron los soldaos de Omsk. Detrás de los bloques de granitu tán llantaos los abetos n'estreches files.
Corona'l complexu una escultura xigante del Soldáu Victoriosu con capa-tienda nos costazos, una espada llanzada percima de la so cabeza y una corona de fueyes de lloréu - un símbolu impresionante de la Gran Victoria.
En 1996, nel Parque de la Victoria foi construyida una capiya n'honor a los soldaos que finaron mientres la guerra. La capiya foi consagrada col nome de los trés guerreros santos de Rusia: San Jorge, San Alejandro Nevsky, Dmitry Donskoy.
Los arquiteutos Chirkin, Bardychev, Michurov y l'escultor Trokhimchuk llograron crear una obra harmoniosa, enllena de lluz y espíritu antiguu, fructíferamente axuntando un parque natural y un monumentu.
El 9 de mayu de 2005, nel 60º aniversariu de la Victoria, el parque acoyó un nuevu monumentu a los soldaos de Omsk, víctimes de guerres de la frontera de los sieglos XX y XXI.
El Zoo Estatal de Bolsherechye
El Zoo Estatal de Bolsherechye ye unu de los parques zoolóxicos rurales de Rusia; la so superficie ye de 9 hectárees, y ta asitiáu na rexón de Omsk, nel valle pintorescu del ríu Bolshaya, cerca del so confluencia col Irtysh. Los zoolóxicos suelen atopase principalmente nes ciudaes, pero na rexón de Omsk ye l'únicu zoolóxicu nel área rural, a 200 km del centru rexonal. A pesar de la distancia del centru rexonal, ye visitáu añalmente por más de 100.000 persones. El Zoo de Bolsherechye ye unu de los 42 parques zoolóxicos de Rusia. Agora, el Zoolóxicu tien 160 especies y cerca de 800 exemplares de flora y fauna.
Equí puede vese el tigre de Amur, cebra, especies australianes (emúes y marsupiales), bisonte, caballos de Przewalski, venaos. Nel acuariu-terrario hai un depredador - una piraña del Amazones, tortúes d'agua duce y tortúes terrestres, llagarteses grises, tritones, culiebres. La mayoría de los monos atraen a los visitantes, provocando una sorrisa a los neños y adultos.
A pesar de les dificultaes económiques, la coleición del Zoo actualízase constantemente con nueves especies. Un circu regaló un tigre de Amur y un osu pardu. El Zoolóxicu de Moscú mercaron unos antepasaos de los gansos domésticos : ganso-cisnes, ánsar campestre, coríu mandarín; aves de presa como una águila ratonera.
Gracies a los patrocinadores adquiriéronse dos osos polares nel Zoolóxicu de San Petersburgu - unos animales bien grandes, brengosos, fuertes y formosos del Árticu. Amás, la coleición completar coles críes. Los bisontes, venaos, caballos, ponis, osos reproducir nes condiciones del Zoo. L'equipu d'especialistes y el personal del Zoolóxicu tán faciendo tolo posible pa crear les condiciones necesaries pal caltenimientu de les sos mascotes anque tienen diversos estilos de vida y carauterístiques biolóxiques. La especialidá y una de razones pa sentir arguyu ye l'únicu hipopótamu africanu en Siberia qu'habita nel Zoo.
Los zoolóxicos nun son namái un guardianes de la fauna selvaxe, sinón tamién un bon llugar pa folgar. El contautu cola naturaleza viva da a una persona una gran cantidá d'allegría y da-y un conocencia biolóxica y ecolóxica sobre la variedá del mundu animal.
Muséu Kondraty Belov
El muséu foi fundáu'l 29 de marzu de 1991 pola fía del artista Vera Kondratyevna Belova. La mayoría de la coleición correspuende a trabayos de distintos artistes de Rusia, apurríos al muséu polos sos herederos. Hai paisaxes, pintures históriques, ilustraciones, etc. El muséu ye una casa de madera d'interesada arquiteutura, construyida nos empiezos del sieglu XX.[8]
Muséu Lliterariu del Estáu de Omsk
Ta allugáu nun edificiu históricu, la esposición del muséu atopar en 9 habitaciones y consta de dos seiciones: "FM Dostoievski y Siberia" y "Los escritores de Omsk".[9][10]
Rellaciones internacionales
Les primeres representaciones consulares na ciudá apaecieron na segunda metá del sieglu XIX, en rellación cola actividá comercial dinámica de los estranxeros na rexón. Antes del empiezu de la Primer Guerra Mundial de 1914 en Omsk funcionaron los siguientes consulaos estranxeros:
El Consuláu de los Estaos Xuníos – el Cónsul Adolf Frantsiskovich Reynard (la Oficina atopar na casa de Ivashkevich, ente la esquina de la cai Tarskaya y la cai Nadezhdinskaya);
El Consuláu del Reinu Xuníu – el Cónsul Albert Rihardovich Jordan, el Vicecónsul Soren Hristianovich Randrup (la Oficina atopar na Plaza del Mercáu na Oficina de Randrup);
El Consuláu d'Alemaña – el Cónsul Oscar Gergardovich Nolte (la Oficina atopar nuna casa propia na esquina de l'avenida Lubinsky y la cai Vaginskoy);
El consuláu de Dinamarca – el cónsul Willy Ottovich Vatsted (la oficina atopar na casa de Bobrov, ente la esquina de la cai Volkov y la cai Stanovaya);
El Consuláu de Suecia – el Cónsul Emil B. Stiglitz , el Vicecónsul Ferdinand Ferdinandovich von Lange (la Oficina atopar na casa de Binin, na cai Chasovaya).
En 1919, nos tiempos del Gobernador Supremu de Rusia, l'almirante A.V. Kolchak tamién foi abiertu'l Consuláu de Francia.
Na dómina soviética, la ciudá recibió'l status d'una "ciudá zarrada". Esto significaba que la visita a la ciudá de Omsk foi prohibida pa los estranxeros y, en dellos casos, pa los ciudadanos soviéticos. Sicasí, había esceiciones a estes regles: la visita d'un comunista a Omsk y activista xaponés de Komintern, Katayama Sen, la llegada del líder del partíu socialista, Josip Broz Tito a Omsk, l'alcuentru cola Delegación d'Hungría y otros.
N'avientu de 1990, por decisión del Conseyu de Ministros de la Xunión Soviética, la ciudá de Omsk foi abierta pa visites de ciudadanos estranxeros.
Nel añu 2012 foi cerráu'l Consuláu Honorariu de la República Federal d'Alemaña.
Misiones diplomátiques y consulares
Representante del Ministeriu d'Asuntos Esteriores de Rusia *
Serviciu de Vises xuníu al Ministeriu d'Asuntos Esteriores de Rusia *
Consuláu de la República de Kazakstán
Serviciu de Vises de Chequia
Serviciu de Vises de Dinamarca
Filial del Serviciu de Vises d'España *
Serviciu de Vises d'Holanda *
Serviciu de Vises de Suecia *
Serviciu de Vises de Polonia *
Serviciu de Vises d'Austria *
Serviciu de Vises de Bulgaria *
Serviciu de Vises de Lituania *
Serviciu de Vises de Finlandia *
Serviciu de Vises de Croacia
Serviciu de Vises d'Italia *
Serviciu de Vises de Malta *
Serviciu de Vises de Suiza
Organizaciones Públiques Internacionales
AIESEC (Association Internationale des Étudiants en Sciences Économiques et Commerciales) - ye una asociación de comerciantes que s'ocupa del desenvolvimientu de la mocedá, organización de práutiques internacionales, proyeutos educativos, sociales y negocios.
La Organización Internacional Non Gubernamental de los Derechos Humanos.
La ciudá de Omsk ye un miembru de la Oficina Rexonal de Eurasia de la organización Mundial de Ciudaes Xuníes y Alministración municipal».
Cooperación internacional
El 27 de xunu de 1995 en Omsk foi robláu un conveniu sobre la creación de la empresa slovácko-rusa «Matador Omskshina».
El 16 de setiembre de 2009 na ciudá de Omsk nació la idea de la creación de l'Asociación Internacional de Eurasia de Co-participación de Negocios, que foi aprobada pola votación total de los líderes de les delegaciones nacionales de 22 países del mundu nel Foru Internacional de Negocios d'Empresarios nuevos «Axuntando esfuercios determinamos el futuru».
En 2012 en Omsk tuvo llugar IV Esposición internacional "El deporte. La mocedá. La salú".
En 2013 en Omsk tuvo llugar el III Foru Internacional d'Entamadores sociales.
En Omsk puede celebrase la Xunta del Conseyu d'Espertos del Árticu y L'Antártida xunto al Presidente del Conseyu de la Federación de l'Asamblea Federal nel marcu del IV Foru Internacional «Árticu: el presente y futuru».
