Foi electu como conceyal d'en el conceyu de Sierra Grande ente 1983-1985. Depués nel periodu 1985-1987 foi intendente de la ciudá. Ente 1987 y 1993 foi llexislador provincial por Río Negro.[3] Mientres la década de los 90 sofitaba al menemismo.[4][5]Foi presidente del Partíu Xusticialista en Río Negro pol periodu 1991-1995 y presidente del Congresu partidariu provincial. Foi llexislador provincial per Río Negro, en dos oportunidad: dende l'añu 1987 hasta l'añu 1991, y dende 1991 hasta 1993.[3]
Asitiar so l'ala d'Eduardo Duhalde, que yera nesi entós presidente interín.[6] Col pasu del tiempu, y col trunfu kirchnerista nes urnes en 2003 volvióse cada vez más allegada a Néstor Kirchner, anque ye sabíu que nunca-y perdonó al ex mandatariu que nun lo sofitara na eleición a gobernador de Río Negro en 2007, cuando perdiendo en dicha eleición con Miguel Saiz, esti sofitáu pol ex-presidente Kirchner.[ensin referencies]
Carrera llexislativa
En 1993 foi escoyíu diputáu nacional con mandatu hasta 1997.[3] Anovó mandatu hasta 2001 y foi vicepresidente del bloque del PX na Camara de Diputaos de la Nación Arxentina, onde defendió les reformes del Estáu menemista.[7] Presentó proyeutos de llei rellacionaos col derechu penal y constitucional, amás d'investigar fechos ilícitos y los atentaos de la AMIA y la Embaxada d'Israel.[ensin referencies]
En mayu de 2001, foi sofitáu por Carlos Menem pa ser candidatu a Senador pola so fidelidá al ex-presidente. Foi llexislador provincial per Río Negro, en dos oportunidad: dende l'añu 1987 hasta l'añu 1991, y dende 1991 hasta 1993. Miembru titular d'Asuntos Xurídicos del Parllamentu Llatinoamericanu nel añu 1996. Electu diputáu nacional pol periodu 1993-1997 -añu ésti postreru en que fuera escoyíu Vicepresidente del Bloque Xusticialista de la Cámara de Diputaos de la Nación- la so actividá llexislativa tuvo referida al ámbitu de los derechos penal, constitucional, del xuiciu políticu, y de la investigación de fechos ilícitos y de los atentaos terroristes sufiertos pel nuesu país, ente otros, centrándose coles mesmes la so actividá política nel ámbitu de les polítiques públiques. Paralelamente, foi nomáu miembru del Conseyu de la Maxistratura de la Nación, pol periodu 1998-2001, pa ser reelecto pol periodu 2001-2005. Na so esfera, foi presidente de la Comisión d'Acusación, nel añu 2000, ya integrante de les Comisiones de Selección de Maxistraos y Escuela Xudicial, y Auxiliar Permanente de Reglamentos, como vocal.[8]
Dende'l 30 d'avientu de 2002 ye'l presidente del bloque Xusticialista de la Honorable Cámara de Senadores de la Nación. Integra como vocal les Comisiones d'Asuntos Constitucionales, Derechos y Garantíes, Defensa Nacional, Llexislación Xeneral, Interior y Xusticia, Revisora de Cuentes, de Fiscalización de los Organismos y Actividaes d'Intelixencia, Pesca y Enerxía. Ye Congresal Nacional del Partíu Xusticialista. Na so esfera, foi presidente de la Comisión d'Acusación, nel añu 2000, ya integrante de les Comisiones de Selección de Maxistraos y Escuela Xudicial, y Auxiliar Permanente de Reglamentos, como vocal.
Na actualidá, integra les Comisiones de Disciplina, como presidente, y d'Alministración y Financiera, de Selección de Maxistraos y Escuela Xudicial y Auxiliar Permanente de Reglamentos, como vocal. Foi electu Senador Nacional pol periodu 2001-2007.[3] Foi reelecto en dos causes, polos periodos 2007-2013 y 2013-2019.
Candidatures perdíes a la gobernación de Río Negro
El les eleiciones a la gobernación provincial de 2007 perdió col candidatu sofitáu pol presidente d'esi entós Nestor Kirchner, Miguel Saiz (Radical K) 46,1% a 40,2%. de los votos. En 2011 quedóse fora de la gobernación de la provincia a manes de Carlos Soria, por esi entós titular del PX rionegrino.
Nes eleiciones de 2015 presentóse como candidatu a gobernador nuevamente, perdiendo les eleiciones con Alberto Weretilneck 52,7% a 33,9% quien se presentaba a la reelección per Río Negro.
Tres la derrota eleutoral de 2015 perdió la xefatura del Partíu Xusticialista de Río Negro.[9]
L'atentáu a la AMIA costó-y la vida a arxentinos de relixón xudía y a arxentinos arxentinos que taben nesi llugar.[19]
Estos comentarios fueron refugaos pola DAIA por considerales discriminatories. El senador esculpóse públicamente por aciu un documentu unviáu al titular de dichu organismu:
“De xuru cometí un error, en virtú del calor del alderique. Ye'l mio deséu pidir esculpes a usté, y pol so entemediu a tola coleutividá xudía, por esta desafortunada frase”[20]
Xenofobia contra inmigrantes
En 2016 Pichetto fixo una critica contra la inmigración dende los años 1990 y los subsidios pa estranxeros nel programa de televisión La Mirada:
"...funcionamos como axuste social de Bolivia, ye bien interesante, y axuste delictivu de Perú... ellos resuelven el problema dende'l puntu de vista de la so realidá y ameyoren, inclusive, el funcionamientu de los sos países, y l'Arxentina incorpora toa esta matinada onde nun tenemos control migratoriu, onde nun tuvimos... esto ye una situación que tamos abasnando dende la década de los noventa..."[21][22]
Les sos declaraciones fueron calificaes como xenófobes, y refugaes con vehemencia.[23][24] Inclusive collechó refugos nel senu del so partíu, el Frente Pa la Victoria.[25] El diputáu del Parlasur y ex embaxador del Vaticanu, Eduardo Valdés, solicitó la espulsión de Pichetto como presidente de bloque del partíu.[26] L'Inadi anunció qu'empecipiaría aiciones llegales nel marcu de la Llei Antidiscrimatoria, depués de les denuncies recibíes per parte del consuláu de Bolivia y de la embaxada de Perú.[26] Per otra parte, el principal dirixente neonazi d'Arxentina, Alejandro Biondini, manifestó sentise "un moderáu" frente a les espresiones de Pichetto.[27][28][29][30] A pesar de les fuertes crítiques recibíes, Pichetto nun se retrató nin pidió esculpes polos sos dichos, y declaró nuna entrevista: "Nun m'importa que me digan xenófobu".[31] Coles mesmes, sostuvo'l so cuestionamiento a la política migratoria d'Arxentina, llamando a "reparar qué migrantes entren" y a "curiar les fronteres".[32]
Con anterioridá, Pichetto tamién se refiriera a los senegaleses en similares términos despreciatibles, al afirmar que'l país “ta llenu de senegaleses” pero “nengún n'actividá lícita”,[33][34][35] llomándolos amás de "mafia senegalesa".[36][37]
Comentariu misóxinu
En 2017, Pichetto sofitó'l proyeutu de llei pa reformar el sistema previsional, qu'implicó un retayu d'aproximao un terciu nos haberes de futuros xubilaos. Magar la llei nun establecía l'aumentu de la edá jubilatoria obligatoria, implementóse una edá optativa mayor de 70 años (sobre la obligatoria de 65), creando un condicionamientu económicu pa retardar el retiru. Nel marcu d'esti alderique pola edá, y defendiendo la postura d'alzala, Pichetto realizó un comentariu que foi calificáu como misóxinu:[33][38]
"...Hai muncha xente que nun quier xubilase a los 65. Perhí na casa ta la muyer, ye meyor quedase fuera..."
El senador del peronismu conservador argumentó entós qu'en realidá tratar de "un chiste".[39]
Interbloque Arxentina Federal
Pichetto formalizó'l bloque dialoguista col gobiernu de Mauricio Macri. Los senadores del peronismu conservador y los que respuenden a los gobernadores del PX van quedar sol mandu de Pichetto, no que va ser una ponte direuta cola Casa Rosada; pudiendo, n'alianza con Camudemos, aprobar los proyeutos de llei que sían necesarios pal gobiernu.[40]
Ente que los integrantes del Frente pa la Victoria, incluyida les ex-presidenta Cristina Fernandez de Kirchner van siguir nel bloque del Frente pa la Victoria-PX presidíu pol senador por Neuquén Marcelo Jorge Fuentes.[41]
Distinciones
En 2018 la Fundación Konex dio-y el Diploma al Méritu a la disciplina Llexisladores pol Periodu 2008-2017.[42]
