Mariano Montealegre Bustamante
Vida
Nacimientu	1783
Nacionalidá	Costa Rica
Muerte	1843 (59/60 años)
Familia
Fíos/es	Gerónima Montealegre José María Montealegre Fernández Mariano Montealegre Fernández Francisco Montealegre Fernández
Oficiu	políticu, diplomáticu

Mariano Montealegre Bustamante (1783 – 1843) foi primer diplomáticu y primer Vicejefe d'Estáu de Costa Rica.

Nació na ciudá de Nueva Guatemala de la Asunción, Guatemala, n'agostu de 1783. Foi fíu de Mariano Ignacio de Montealegre Balmaceda (-1802), orixinariu de Granada, España, y Josefa Bustamante (-1835), guatemaliana.

Casó n'abril de 1815 en San Xosé, Costa Rica, con Gerónima Fernández Chacón, vilba de Félix Fernández y Carranza (m. 1814) y hermana del Xefe d'Estáu Manuel Fernández Chacón, cola que tuvo los siguientes fíos:

1. José María Montealegre Fernández (1815-1887), Presidente de Costa Rica de 1859 a 1860, casáu en primeres nupcias en 1840 con Ana María Mora Porras (1819-1854), hermana de los Presidentes Miguel Mora Porras y Juan Rafael Mora Porras, y en segundes en 1858 con Sofía Matilde Joy Redman (1823-1908), británica.
2. Mariano Montealegre Fernández (1816-1900), casáu en 1846 con Guadalupe Gallegos Sáenz (m. 1905), fía del Xefe d'Estáu José Rafael de Gallegos y Alvarado.
3. Josefa Montealegre Fernández (1817-1821).
4. Francisco Montealegre Fernández (1818-1875), casáu en 1852 con Josefa Victoriana Gallegos Sáenz (1827-1876), fía del Xefe d'Estáu José Rafael de Gallegos y Alvarado.
5. Martín Montealegre Fernández (1819-1820).
6. María Cecilia Montealegre Fernández (1820-1821).
7. María Encarnación Montealegre Fernández (1822-1890), soltera, persona bien activa nel campu de la beneficencia y nes actividaes en pro del Hospiciu de Güérfanos de San José.
8. Gerónima Montealegre Fernández (1823-1892), casada en 1848 con Bruno Carranza Ramírez, Presidente de la República en 1870.
9. María Sara Montealegre Fernández (1826-circa 1839).
10. Josefa Leonor Montealegre Fernández (1827-1861), soltera.
11. María Aurelia Montealegre Fernández (1828-1883), casada en 1859 con José Concepción Pinto y Castro (1828-1898), Fiscal y maxistráu de la Corte Suprema de Xusticia de Costa Rica y fíu del Xefe d'Estáu Antonio Pinto Soares.
12. Leopoldo Montealegre Fernández (1832-1892), casáu en 1860 con Ermida Quirós Flores (1843-1899), fía del Xeneral José Manuel Quirós y Blanco.

Amás, tuvo con Petronila del Castillo Villagra, vilba de Casiano Porras y Sandoval y hermana del Presidente de les Cortes de Cádiz Florencio del Castillo, otros dos fíes:

• 13. Madalena del Castillo Villagra (1811-1875), casada en primeres nupcias en 1827 con Santiago Millet Saint-Jean (m. 1838), francés, y en segundes en 1838 con Gregorio Escalante Nava (matrimoniu anuláu en 1855).
• 14. Antonia Rita del Castillo Villagra (1813-1866), casada en 1838 con Léonce De Vars Dumartray, francés.

Emprestó servicios nes Factoría de Tabacos de Nicaragua y de San Salvador. Establecer en Costa Rica alredor de 1809. En 1818 foi nomáu como Factor de Tabacos de Costa Rica, cargu que sirvió con enfotu y aciertu mientres un enllargáu periodu.

En mayu de 1823 foi designáu Comisionado de Costa Rica ante los gobiernos de Granada y León de Nicaragua. Ye célebre la respuesta con que tornó'l nomamientu: "Si la mio curtia penetración pudo algamar daqué de la importancia de la comisión, tamién me fixo conocer que'l que la desempeñe ten de tar revistíu d'instrucción y de unes conocencies bien cimeres a lo llindao de los míos ; y si la Patria ye acreedora a los servicios de tolos individuos de que ye compuesta y debe caúnu emprestase gustosu a faelos, tamién esta rigorosamente obligáu a nun engañar almitiendo los emplegos o comisiones que por una equivocación confirió-y. Este ye'l mio casu, pos, veo precisáu a manifestar a V. Y. que nun tengo instrucción pa desempeñar les obligaciones d'Unviáu, porque enxamás visité aula dalguna y porque escarezo de mil cuesas y especialmente de conocencies polítiques, tales cualos tienen d'afatar al que se faiga cargu d'asemeyada empresa... Nel senu de la provincia y fora d'él y nel mesmu León tien V. Y. dellos suxetos, que investidos d'esti poder déan-y honor a esta Provincia pola so instrucción y patriotismu, y nel mio nun s'atopa más que'l segundu requisitu."

Sicasí, la Xunta Gubernativa de Costa Rica confirmó la designación y Montealegre convirtióse asina nel primer diplomáticu de la hestoria costarricense. Desempeñó la so función con gran responsabilidá y aciertu, y llogró la firma del tratáu Montealegre-Velasco con Granada y del tratáu Montealegre-Solís con León.

De 1824 a 1825 foi Vicejefe d'Estáu. Foi escoyíu como miembru de l'Asamblea Constituyente de 1842, pero nun exerció'l cargu por motivos de salú.

Entamó con entusiasmu'l cultivu del café nes vecindaes de San José y aportó a el más importante productor cafetaleru de la so dómina, polo que se-y conoz col nome de el Rei del Café. Tamién tuvo intereses na esplotación minera nel monte del Aguacate y una casa comercial en San José.

Morrió en San Xosé, Costa Rica, el 18 de payares de 1843. Foi soterráu nel campusantu de San Xosé.

Documentación sobre la misión diplomática de Montealegre: Archivu Nacional de Costa Rica, Seición Histórica, Archivu Provincial Independiente, númberos 444, 450, 994, 657, 786, 828, 972, 992 y 997.