La llingua de señes ecuatoriana o d'Ecuador (LSEC) ye la principal llingua de señes emplegada pola comunidá sorda n'Ecuador. Como toles llingües de señes naturales, ye un idioma con gramática y vocabulariu propios, non una adautación de la llingua falada.
Carauterístiques
La LSEC ta clasificada como una llingua aisllada: nun se-y demostró orixe en nenguna otra llingua de señes esistente.[3] Sicasí, por cuenta de décades d'estensu contautu ente la comunidá sorda ecuatoriana ya instructores y pares d'otres nacionalidaes, alredor del 30 % del vocabulariu de la LSEC provién de la llingua de signos americana y cerca del 20 % provién de la llingua de signos española. Les señes d'orixe estranxeru son más comunes nel llinguaxe de los mozos.[4] Ente los dirixentes de la comunidá sorda ecuatoriana esiste un movimientu purista que busca remover les señes d'orixe estauxunidense y reemplazales por señes ecuatorianes natives.[5]
Tal como asocede na llingua española falada n'Ecuador, esisten dos geolectos con llixeres diferencies de vocabulariu: el dialeutu costeño, centráu en Guayaquil, y el dialeutu Rexón interandina del Ecuador serranu, centráu en Quitu.[4]
Diccionarios
El principal diccionariu de la llingua de señes ecuatoriana ye'l «Gabriel Román Archiváu 2018-10-16 en Wayback Machine» (2014), desenvueltu pol Conseyu Nacional d'Igualdá de Discapacidaes (CONADIS) en collaboración cola Federación Nacional de Sordos del Ecuador (FENASEC) y la Universidá Teunolóxica Indoamérica.[6] El diccionariu inclúi la traducción de 5.000 señes y una pequeña descripción querológica del idioma.[7]
En 2012 la Vicepresidencia de la República presentó'l «Glosariu Básicu de Llingua de Señes Ecuatoriana (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).».
Referencies
