Le Pétomane
Vida
Nacimientu	Marsella, 1 de xunu de 1857[1]
Nacionalidá	Francia
Muerte	Toulon, 8 d'agostu de 1945[1] (88 años)
Sepultura	La Valette-du-Var
Estudios
Llingües falaes	francés[2]
Oficiu	cabaretista, flatulista (es) , panaderu
Emplegadores	Moulin Rouge (es)  (1890 –  1894)
Seudónimos	Le Pétomane
IMDb	nm0700254

Le Pétomane (1 de xunu de 1857, Marsella – 8 d'agostu de 1945, Toulon) foi l'alies artísticu del humorista francés llamáu Joseph Pujol (Marsella 1 de xunu de 1857 - 1945).

Fízose particularmente famosu pola so singular habilidá pa controlar los sos músculos abdominales lo que-y dexaba soltar gases a la so voluntá. D'esta forma realizaba númberos como tocar Au clair de la lune con un flautín o apagar lluces sobre l'escenariu.

Unu de los cinco fíos del matrimoniu ente François, picapedreru y escultor d'orixe catalán, y Rose Pujol, el mozu Joseph Pujol empezó a ganase la vida como aprendiz de panaderu na so Marsella natal. En 1887 decidió probar suerte montando un pequeñu númberu nel que demostraba les sos habilidaes, lo qu'acabó llamando l'atención d'un empresariu que lu llevó a París, onde llogró un ésitu considerable y acabó actuando nel Moulin Rouge (1892).

Nos años socesivos foi incorporando númberos al so repertoriu, qu'incluyía ente otros tocar la Marsellesa, asonsañar cañonazos y nubes y acompañar la llectura d'un poema sobre una granxa con imitaciones d'animales a base de peos.

En 1894 foi demandáu pol Moulin Rouge por participar nuna actuación bonal p'ayudar a un amigu n'apuros económicos, lo que-y valió la so rotura con esa sociedá y fichaxe pol Théâtre Pompadour, col que percorrió Francia recoyendo rises al so pasu.

Cuando españó la Primer Guerra Mundial retiróse a Marsella y fíxose panaderu. Nunca más volvió xubir sobre un escenariu.

• «Je vais devant moi, sans m’occuper de mes arrières».
  «Yo colo escontra alantre ensin esmoleceme de la mio retaguardia».
• «Un artiste doit savoir se lâcher sur scène».
  «Un artista tien de saber relaxase nel escenariu».
• «Au cours de sa longue vie, il nous a donné le meilleur de lui-même».
  «A lo llargo de la so vida dionos lo meyor de sí mesmu». (El so fíu)
• «Tous les soirs, de 8 heures à 9 heures Le Pétomane. -Le seul qui ne paie pas des droits d'auteur»
  «Toles nueches de 8 a 9 Le Pétomane. L'únicu que nun paga derechos d'autor». (Cartelu d'unu de los sos espectáculos)

• François Caradec, Jean Nohain, Le Pétomane, J.-J. Pauvert, 1965, nueva edición, Mazarin, 2000

• Joseph Pujol... Le pétomane Archiváu 2010-06-13 en Wayback Machine
• Poema de Raoul Ponchon: Le pétomane (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).