La Paz encamienta a les ilesies a la tolerancia (en neeerlandés: Vrede maant de kerken tot verdraagzaamheid) ye una pintura d'un artista neerlandés anónimu de la primer metá de la década de 1600. Pertenez al Rijksmuseum d'Ámsterdam, dexáu en préstamu al Muséu Catharijneconvent de Utrech.
Descripción
Nuna escena interior atópense alredor d'una mesa Xuan Calvino con un xatu asáu, a la so esquierda'l papa sosteniendo una olla y con dos gatos sobre el, al otru llau del papa, tamién sentáu Martin Lutero tocando'l llaúd. Xunto a una chimenea, en cliques, puede vese al anabaptista Menno Simons con pan nuna bandexa. A la izquierda de la pintura ve la personificación femenina de la Paz con una caña d'olivar na mano. Na estancia cuelguen dos cuadros: sobre l'armariu de la derecha la Caridá colos sos fíos. Na paré del fondu ta representada la Paz xunto cola Xusticia. Alredor de la escena central amuésase testos esplicativos en versu.[1]
Mercáu en 1968 de forma anónima en Francia pol coleicionista Bosman de Bruxeles, foi donáu'l mesmu añu al Rijksmuseum de Amsterdam, dende l'añu 1977 ta emprestáu al Muséu Catharijneconvent, d'Utrecht.[2]
Tema
Esti tipu de representaciones alegóriques yeren populares a mediaos del 1600 y amuesen que non tol mundu viose obligáu a escoyer un grupu religoso en particular. A los cristianos que nun pertenecíen a una ilesia específica, fíxose-yos fincapié en que lo más importante de too yera l'amor de Cristu y a les persones.[3]
Na obra pictórica Xuan Calvino intenta cola so manzorga amestar media naranxa na olla papal, ente que cola otra metá da-y un apertón pa soltar el zusmiu sobre'l corderu. La naranxa ye equí un símbolu de la unión ente'l calvinismu y la Casa d'Orange. El dibuxu representa les proporciones relixoses nes que los reformistes fueron llixeramente más dominantes que n'otres relixones anque tamién habíen que tolerar la influencia d'otres relixones.[4]
Referencies
Enllaces esternos
