Juan Isidro Jimenes y Pereyra (15 de payares de 1846, Santu Domingu – 9 de mayu de 1919, Santu Domingu) foi un políticu dominicanu, qu'ocupó la presidencia de la República Dominicana.
Vida personal y familia
El 21 de mayu de 1849 dempués d'haber enviudado Manuel Jose Jimenes casar de nuevu con Altagracia Pereyra Pérez, con ésta procreó a Juan Isidro Jimenes Pereyra.
Jimenes casar en 1874 con María Josefa de los Santos Domínguez y Gómez, quien foi tía güela del ex-presidente Hipólito Mejía Domínguez. Ellos procrearon a: José Manuel, Ana Rosa, José Antonio, Carmen Josefa, María Consuelo, María Altagracia y María Dolores Jimenes Domínguez. Unos de los sos fíos José Manuel Jimenes foi Secretariu de Fomentu y Obres Públiques nel gobiernu de Rafael Leónidas Trujillo.
Ente los sos nietos ta Juan Isidro Jiménes Grullón, destacáu ensayista, historiador, médicu, filósofu, educador y políticu.
Tamién procreó con Rosenda Hernández a María Josefa Jiménez Hernández. Ésta casó con Domingo Moreno Arriaga y son los padres del reconocíu poeta dominicanu y creador del postumismo Domingo Moreno Jiménez. L'abogáu y políticu dominicanu Guillermo Moreno García ye descendiente por parte paterna de Jiménes.
1ª Presidencia (1899-1902)
Dempués de la muerte del xeneral Heureaux, foi escoyíu presidente constitucional, cargu qu'ocupó en payares de 1899. Los militares que participaren na conxura contra'l presidente Heureaux, impunxéron-y como vicepresidente al xeneral Horacio Vásquez, lo qu'anició una permanente inestabilidá sol so gobiernu. N'abril de 1902, el presidente Jimenes foi derrocáu por una revuelta militar encabezada pol so vicepresidente Vásquez. Un añu más tarde, a la cayida del xeneral Vásquez, trató de volver al gobiernu, pero Alejandro Woss y Gil facer col poder.
2ª Presidencia (1914-1916)
Dempués de la muerte del presidente Ramón Cáceres y depués d'un periodu nel que s'asocedieron dellos gobiernos, Juan Isidro Jimenez trunfó sobre Vásquez nes eleiciones presidenciales de 1914, col sofitu de Desiderio Arias.
El so gobiernu incluyó a Velasquez y a Desiderio Arias, quien col so sofitu eleutoral dexáren-y el trunfu. Arias foi nomáu como Ministru de Guerra y Marina y el so principal representante Elías Brache ministru d'Interior y Policía. Don Federico Velásquez foi nomáu ministru de fomentu y el so siguidor Bernardo Pichardo tamién ocupó un ministeriu. Los Jimenistas Jacinto Peynado, Jaime Mota y Armando Pérez Perdomo completaron el gabinete.
En xineru de 1915 empezaron les dificultaes, por cuenta de les nueves esixencies de los Estaos Xuníos dirixíes direutamente pol Secretariu d'Estáu William Bryan quien sometió al presidente una serie d'esixencies, claramente intervencionistes ya ilegales, ente les que se destacar: el que les rentes internes seríen cobraes pola Receptoría Xeneral d'Aduanes; un ciudadanu de los Estaos Xuníos seria nomáu como Superintendente de Facienda, controlador de los gastos nacionales y encargáu del presupuestu; l'exércitu dominicanu seria suprimíu o amenorgáu creándose nel so llugar crearíase una policía o guardia civil sol mandu d'un oficial d'Estaos Xuníos. D'últimes estenderíase l'autoridá d'un ciudadanu d'Estaos Xuníos como Direutor Xeneral d'Obres Públiques y Comunicaciones de tol país.
Jiménez llanzó una proclama al pueblu destituyendo a Arias del puestu de Ministru de Guerra y Marina, imputándo-y la comisión d'actos de traición y despidiendo a los sos siguidores de los puestos qu'ocupaben.
El Secretariu Lansing ordenó al Ministru Russell de notificar a les facciones que'l gobiernu estauxunidense sofitaría al presidente Jiménes, pero coles mesmes aportunó en qu'esti solicitara ayuda activa de los infantes de marina qu'acababen de llegar nos tresportes "Praire" y "Castine". Jiménes negóse y pidió sicasí, armes y municiones pa enfrentase a Arias, a lo que'l ministru negóse, esixendo que'l presidente pidiera ayuda formal de tropes estauxunidenses
Ensin autorización previa, el 4 de mayu de 1916, los Estaos Xuníos empezaron a desembarcar les sos tropes sol alegatu de protexer la Llegación de los Estaos Xuníos, la Receptoría Xeneral y a los estranxeros aconceyaos na Llegación haitiana.
Antes esti fechu peracabáu y ante la realidá de qu'un enfrentamientu con Arias solo daría pie a un mayor desembarcu de tropes estauxunidenses, el 7 de mayu de 1916, el presidente arrenunció.
La parte final del so arrenunciu diz: ... Yo nun bazcuyé nin un intre y con tol país al mio favor, quitando esa porción traidora del exércitu qu'ocupa les places de Santu Domingu y Puerto Plata. Con más de 1500 homes valientes y llenos d'entusiasmu marcial sitiando les posiciones rebalbes, baxo les graes del Capitoliu, col aselu sele de la mio conciencia llimpia y col alcontradizu convencimientu del deber cumplíu, sintiendo'l sol serondiegu allumar con rellumaes crepusculares les canes de la mio cabeza, retiro a la tranquilidá del mio llar".
Muerte
Finó'l 9 de mayu de 1919 en Santu Domingu. Ta soterráu na Catedral de María la Menor Santa.
Referencies
- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 9638. Apaez como: Juan Isidro Jimenes. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
Enllaces esternos
