Jesús Fernández Naves (1934, Naves – 17 de xineru de 2021), más conocíu como Naves o Chuso, foi un activista social que trabayó n'Asturies, Arxentina, París y Álava, venceyáu al movimientu obreru, especialmente al antimilitarismu.[1][2]
Biografía
Ingresó al sacerdociu por necesidá más que por vocación,[3] na década de 1960 averóse a movimientos de trabayadores y mineros, dexando la ilesia pa realizar xuntes de trabayadores.[4] En 1962 participó na Güelgona. Na so parroquia de Xixón, Naves predicó un sermón masivu en sofitu a los güelguistes; en represalia, primero foi unviáu a una pequeña parroquia nel monte y depués a Arxentina.[3]
N'Arxentina instalóse nes afueres de Buenos Aires. Ellí treslladóse a una comunidá de sacerdotes-trabayadores, trabayando en fábriques y participando na aición social, adoptando la naturaleza reservada d'un sacerdote.[3] Engarráu escontra la xerarquía católica y les asociaciones empresariales,[2] foi clasificáu como trabayador de conflictos y, amenaciáu por grupos paramilitares,[4] foi deportáu a Europa en 1968. La so espulsión provocó fuertes protestes y xestos de solidaridá na ciudá.[3]
Llegó a París na primavera del mesmu añu. Participó nes movilizaciones del personal y los estudiantes de la Sorbona, participando nes bultables protestes de mayu. Depués treslladóse a Madrid; ellí conoció a Carmen, quien sería la so compañera y socia pol restu de la so vida. Dambos tornaron a Arxentina, y cuando ingresaron a una fábrica, Naves retomó l'aición social, formando redes de trabayadores al marxe de los sindicatos oficiales, apoderando los sindicatos peronistes; pero como destacó nes lluches d'izquierda (Naves collaboró colos Montoneros) la pareya tuvo que volver fuxir d'Arxentina al ver en peligru les sos vides.[3]
Llegó al País Vascu en 1975 cola so pareya Carmen. Aquel día dexara'l sacerdociu[2] y entró na fábrica de Mercedes como llimpiador.[4] Mentanto, una gran cantidá d'inmigrantes fortaleció'l movimientu obreru y tuvo una organización horizontal ensin la intervención de partíos políticos.[5] Tres la masacre del 3 de marzu de 1976, celebróse un célebre funeral na Catedral Nueva,[6] contra los empresarios y les fuercies armaes y en sofitu de la fuelga xeneral y esixendo la dimisión de los dirixentes franquistes.[7] Darréu foi arrestáu y encarceláu na cárcel de Carabanchel por cargos de sedición. Ellí xunióse a otros presos políticos y tamién trabayó con presos sociales, promoviendo la organización xusta de l'asamblea.[8]
Referencies
- ↑ «Jesús Fernandez Naves, una vida que es parte de nuestra historia» (castellán) (2 de marzu de 2021). Consultáu'l 8 d'avientu de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Jesús Fernández Naves, Martxoak 3aren erreferente, eta haratago» (eusquera).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Naves. Biografía del «otro» movimiento obrero – Ekintza Zuzena».
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Fallece Jesús Fernández Naves, histórico líder sindical» (castellán) (17 de xineru de 2021).
- ↑ Viñaspre, Pedro G. de (2 de marzu de 2001). «Un Miércoles de Ceniza sangriento» (castellanu).
- ↑ «Jesús Fernández Naves se dirige a los asistentes al funeral» (castellanu). EITB Radio Televisión Pública Vasca. Consultáu'l 5 d'avientu de 2021.
- ↑ «Para Jesús Naves» (castellanu). GARA (1 de marzu de 2019). Consultáu'l 5 d'avientu de 2021.
- ↑ «Fallece Jesús Fernández Naves, figura clave del 3 de marzo» (castellanu). Diario de Noticias de Álava.
Enllaces esternos
- Jesús Naves, un blog de testimonios creáu nel so honor.