Usualmente el lahnda puede estremase en siete variantes:
el hindko (nel norte), *
el pahari o panjistaní, *
el jakati (faláu n'Afganistán y n'Ucraína, por migración), *
el khetrani, *
el panyabí mirpur (faláu por 62.6 millones de persones en 7 naciones, qu'inclúin Paquistán), *
el potwari, *
el saraiki (faláu por 13.8 millones de persones en 3 países nel sur; toma'l derawali, el multani y el riasti), y *
los dialeutos del norte de Gujarat.
Descripción llingüística
Fonética
El hindko tien una tonación similar al idioma panyabí occidental, anque'l llevantamientu baxu facer por aciu un tonu altu que cai en Peshawar.[1]
Sicasí, el saraiki —que como'l sindhi, escarez de tonos— desenvolvió implosivas y retién les consonantes entecortaes, [bʱ], [dʱ], [ɡʱ] y [mʱ].
Gramática
El futuru facer por aciu -s-.
Comparanza léxica
Los numberales en distintes variedaes de lahnda son:
