PROFILPELAJAR.COM

Hugo Primas d'Orleans
Vida
Nacimientu	Orléans, 1095 (greg.)
Nacionalidá	Francia
Muerte	1160 (greg.) (64/65 años)
Estudios
Estudios	Universidá de París
Llingües falaes	llatín
Oficiu	poeta, escritor, Goliardo (es)

Hugo Primes d'Orleans foi un poeta llíricu llatín del sieglu XII perteneciente a la corriente de la lliteratura goliardesca. Clérigu eruditu procedente d'Orleans, recibió'l nomatu de Primes, "el Primáu", polos sos colegues de la Universidá de París. Nació na década de 1090, estableciendo la so muerte los autores escontra 1160. Al pie del so contemporaneu más nuevu, el Archipoeta, abrió un nuevu periodu na lliteratura llatina.

Apuntes lliterarios

La más antigua y meyor conocida fonte sobre la so vida, ye un pasaxe de la Crónica de Ricardo de Poitiers, del añu 1142:

Naquellos díes espolletó en París un académicu llamáu Hugo -que los sos colegues moteyaron "el Primáu"-, esgrazáu n'aspeutu, deforme de cara. Imbuyérase de lliteratura secular dende los sos primeros años, y la so sonadía creció radiante en provincies diverses, gracies al so elegante inxeniu y sensibilidá lliteraria. Ente los sos compañeros foi'l más distinguíu y agudu escribiendo versos, como demuestra'l qu'empresto compunxo pa ser recitáu, provocando les risaes de too aquel que lu arrodiaba, y referente a una esmanganiada capa que ciertu obispu regalára-y: "D'Hugo, Primáu d'Orleans: Hoc indumentum / tibi quis dedit? An fuit emptum?^[2]"

Hugo Primes ye tamién nomáu na Crónica de Francesco Pippino, y créese ye interpretáu por "Primasso", unu de los personaxes del Decamerón de Bocaccio.

Otros escritores medievales son espurechos sobre la so biografía, mentando poemes del autor, pero raramente citándolos de forma espresa. Ye por esto que los investigadores modernos fueron incapaces d'atribuyir trabayu dalgunu a Hugo Primes hasta que, en 1906, Wilhelm Meyer afayó un poema que contenía'l nome de "Primes". Meyer estableció que'l manuscritu d'Oxford que contenía esi poema, tenía otros ventidós atribuyibles al goliardu, incluyendo siete que conteníen la firma interna "Primes".

Los ventitrés poemes identificaos por Meyer, y editaos por él en 1907, anguaño son aceptaos como trabayos d'Hugo d'Orleans, magar autores como A. G. Rigg dulden de l'atribución de dalgunos d'ellos.

Rellación de los ventitrés poemes atribuyíos

Hospes erat michi se plerumque professus amicum
Pontificum spuma, fex cleri, sordida struma
Orpheus Euridice sociatur, amicus amice
Flare iube lentos et lenes, Eole, ventos
Ulceribus plenus victum petit eger, egenus
Idibus his Mai miser exemplo Menelai (de amica Flora perdita)
Inquiz luges, lirice, inquiz meres pro meretrice (de eadem et de natura meretricum)
Jussa lupanari meretrix exire, parari
Urbs erat illustris, quam belli clade bilustris (Troia a Graecis capta)
Post rabiem rixe redeunte bilustris Ulixe
Primes pontifici: Bene quod sapis audiu dici (licet pontifici bene potare)
Res erit archana de pellicia veterana
Me ditavit ita vester bonus archilevita
In cratere mexo Thetis est sociata Lieo (de amore et vieno non miscendis)
Vir pietatis inops, cordis plus cortice duri
Iniuriis contumeliisque concitatus
Alta palus, mea parva salus, etasque senilis
Ambianis, urbs predives
Egregius dedit hanc iuvenis clamidem sine pelle
Auxiliu pellis clades inimica puellis
A ducibus Primes petiit duo dona duobus
Dels ego: quinque tulit solíos mulier pelegrina
Dives eram et dilectus

Ver tamién

Lliteratura goliardesca
Goliardu
Antiguu Conventu de Santu Domingu de La Guardia de Jaén (vease "Adenda cronolóxica", 1576)

Bibliografía

Hugh Primes and the Archpoet; traducción y edición de Fleur Adcock. Cambridge: Cambridge University Press, 1994.
F. Cairns, "The addition to the Chronica of Richard of Poitiers" en Mittellateinisches Jahrbuch vol. 19 (1984) pp. 159-161.
F. J. Y. Raby, A History of Secular Latin Poetry in the Middle Ages (Oxford: Clarendon Press, 1934. ISBN 0-19-814325-7) vol. 2 pp. 82-83.
A. G. Rigg, "Golias and other pseudonyms" en Studi medievali 3rd series vol. 18 (1977) pp. 65-109.

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ "¿Quién te dio esa indumentaria? ¿Atopar?". El poema completu puede consultase en llinia y con una traducción en portugués nel suplementu segundu del númberu 12 de la revista "Soletras", páxina 95 (Departamentu de Lletres de la Universidá d'Estáu de Rio de Janeiro)