He Zehui nació en Suzhou en 1914. Asistió a la Suzhou Non.10 Middle School onde ella taba interesada nuna variedá de temes y taba nel equipu de voleibol.[1] La Universidá de Tsinghua en Beijing graduar en 1936 con una llicenciatura en física. De siguío, pasó a estudiar na Universidá Téunica de Berlín.[2] Desafió'l prexuiciu sobre'l xéneru femenín, onde foi la meyor estudiante de la so clase, superando tamién al so futuru maríu Qian Sanqiang.[3]
Carrera
Foi unviada a Alemaña, porque los alemanes taben interesaos n'alta teunoloxía municiones.[1] Llogró un doctoráu n'Inxeniería en 1940 cola so tesis que trataba d'una nueva forma de midir la velocidá de les bales d'alta velocidá.[4] Estudió física nuclear mientres dellos años n'Alemaña trabayando pa Siemens antes de xunise al Institutu Kaiser Wilhelm (agora l'Institutu Max Planck pa la Investigación Médica) en Heidelberg en 1943.[2] Friedrich Paschen que fuera'l so propietariu n'Alemaña, y más tarde un padre adoptivu , presentó-y a Walther Bothe, qu'acababa de construyir el primer ciclotrón alemán. Cola ayuda de Bothe estudió partícules radiactives y rayos cósmicos, y trabayó na teunoloxía de cámara de borrina de Heinz Maier-Leibnitz.[3]
Qian Sanqiang, la so fía, y He Zehui al so regresu a China en 1948[4]
El so trabayu foi publicáu na revista científica Journal Nature,[5] (1945 Nature, Vol. 156 p 543) dempués de que se presentó un documentu en Bristol sobre'l so trabayu con Maier-Leibnitz y Bothe qu'incluyía la primer imaxe d'una de positrones de dispersión d'electrones.[3] Dempués de la Segunda Guerra Mundial, ella y el so home, Qian Sanqiang, poner a trabayar en París nel Institutu Marie Curie en 1946.[2] Estudió y confirmó el fenómenu de la fisión nuclear y la pareya volvió a China en 1948.[5]
Cuando tornaron a China foi contratada na Academia Nacional d'Investigación de Beixín como única investigadora del Institutu d'Investigación Nuclear.[4] Ella y el so maríu decidieron quedase dempués de que los comunistes tomaron el poder en China, y a pesar de les sos rellaciones esteriores, dióse-y al so maríu l'autoridá pa gastar grandes sumes de dineru nel estranxeru nel equipu científicu. En 1955 pidióse-y al so home desenvolver una bomba atómica pol Gobiernu chinu.[6] Al añu siguiente Zehui ganó'l tercer llugar del Premiu de Ciencies dau pola Academia China de Ciencies pal trabayu na creación d'emulsiones nucleares.
Sanqiang y He Zehui, segundu y tercera dende la derecha. Julio de 1946.
Premios y honores
A lo llargo de la so vida, siguió trabayando en física d'altes enerxíes. Foi escoyida miembru de l'Academia China de Ciencies en 1980.[2] Convertir nuna figura icónica en China.[3] Los llaboratorios de ciencies na so antigua escuela son nomaos nel so honor.[1]
Vida personal
El so maríu finó en 1992.[5][6] Tuvieron trés fíos, dos neñes y un neñu. He Zehui finó en Beijing en 2011, a la edá de 97 años.[2]
Referencies
↑ 1,01,11,2«何泽慧：率真而温暖的苏州女儿». Chinanews.com (22 de xunu de 2011). Consultáu'l 10 de febreru de 2015.
