El golf[1] ye un deporte de precisión, que'l so oxetivu ye introducir una bola nos fuexos que tán distribuyíos nel campu col menor númberu de golpes, utilizando pa cada tipu de golpe unu d'ente un conxuntu de palos llixeramente distintos ente sigo, una y bones la cabeza del palu tien graos distintos, al igual que les banielles tienen llargores distintos. A menor númberu de graos, mayor llargor de la baniella y polo tanto más distancia. A lo más pueden llevase 14 palos. Al que practica'l golf denominar golfista.
Créese que'l xuegu de golf modernu aniciar n'Escocia nel sieglu XV. Esti deporte formó parte del programa Olímpicu dos veces: nos Xuegos de París 1900 y dempués en St. Louis 1904, onde solo se realizaron competiciones masculines y Estaos Xuníos y Canadá fueron los únicos participantes. Nos Xuegos de Rio 2016, dempués de 112 años ausente, el golf volvió a los Xuegos Olímpicos.[2]
El golf prauticar nun campu o cancha de yerba natural al campu. A diferencia de munchos deportes, el golf nun tien una superficie de xuegu estandarizada. Un campu de golf ocupa una superficie amplia y compónse, xeneralmente, de 9 o 18 percorríos parciales. La mayoría de los campos son de 18 fuexos (nel artículu Old Course de St Andrews rellátase cómo se llegó a esta cifra). A la fin de cada unu d'estos percorríos hai un fuexu na superficie onde s'hai d'introducir la bola col menor númberu posible de golpes; por estensión, cada unu de los percorríos parciales denominar tamién fuexu. L'orde de percorríu de los fuexos na cancha da nome a cada unu d'ellos: fuexu 1, fuexu 2, etc. hasta'l fuexu 9 o fuexu 18 según el casu. En dellos campos de golf, a los fuexos dánse-yos tamién otros nomes conmemorativos, comerciales o tomaos de dalguna de les sos carauterístiques: la so dificultá, el so diseñu, nomes de flores, etc.
Pa xugar un percorríu de golf, va haber que completar 18 fuexos nun orde establecíu.
1 = llugar de salida 2 = torga d'agua frontero 3 = aspru 4 = fora de llendes 5 = búnker d'arena 6 = torga d'agua 7 = cai 8 = verde 9 = bandera 10 = fuexu
Como referencia, los campos de golf estremar en dos categoríes principales:
Campu profesional: según les normes de USGA (United States Golf Association) ye aquel onde la suma de les distancies totales de los 18 fuexos —midiendo éstes dende la salida de les marques negres de los tees de salida— devasen les 7000 yardes (6400,80 metros).
Campu turístico-executivu: son los que nun devasen les 7000 yardes (6400,80 metros).
Salíes
Pa empezar cada fuexu, los xugadores asitiar nuna superficie pequeña, horizontal y cola yerba bien corta denomada llugar de salida (n'inglés: tee o tee box), dende onde se da'l primer golpe de cada fuexu o inclusive podría dase el segundu en casu de que se mandara la bola fora de llendes y téngase que repitir el segundu golpe dende'l tee de salida (consideráu'l tercer golpe, yá que s'amiesta un golpe como penalidá). Nél tán asitiaes pareyes de barres, que delimitan la distancia hasta la cual puede asitiase la bola pa empezar a xugar el fuexu. N'orde decreciente de distancia hasta'l fuexu, hai un par de barres blanques, otres marielles, otres azules y otres coloraes. Salen de barres coloraes los señores y los neños, y de les marielles los caballeros. Les azules son pelo normal la salida de señores profesionales, y les blanques, de caballeros profesionales. En cada campu, puede decidise variar puntualmente estos criterios por motivos diversos.
El tee de salida recibe esi nome n'alusión al pequeñu soporte llamáu tee n'inglés (pronúnciese ti) que se clava na tierra y sobre el cual ponse la bola, utilizáu puramente pa esti primer golpe de cada fuexu. La bola asitiada enriba del tee tópase, por tanto, a cierta distancia del suelu,[3] lo cual facilita'l dar un bon golpe y algamar mayores distancies, siendo menos probable que'l palu raspie la yerba. L'altor del verde equí suel ser de 5 a 10 mm. Los greenkeepers encargar de camudar dacuando la posición de les barres por que la superficie de salida nun s'estropie siempres nel mesmu llugar. Esto implica que la distancia ente la salida y el fuexu puede variar en dellos metros.
El percorríu ente'l tee de salida y la zona onde ta'l furacu, que puede ser rectu o angulado escontra un llau (dogleg n'inglés), consta de dos tipos de superficies: la cai (fairway n'inglés) ye una zona de yerba bien cortada (con un altor de 8 a 12 mm), onde los xugadores pueden cutir la bola con más facilidá, y el rough o aspru, una superficie menos curiada de camín, que ye de yerba más alto, de cutiu a cencielles natural. Los xugadores intenten de normal que la so bola non vaya nunca al rough, por que'l golpe siguiente a la bola seya más fácil. Amás, el diseñu de los percorríos cunta davezu con que la bola repose nel fairway, de manera que'l siguiente golpe pueda algamar el so oxetivu ensin dificultaes añadíes. Al cutir la bola, prodúcense de cutiu cortes de verde, llamaos chuletes (divots n'inglés), que'l xugador hai de reparar volviendo asitiales nel so sitiu.
Pa enzancar el xuegu, nos fairways —sobremanera, alredor de los greens— atópense distintos tipos de torgues o trampes: furacos de sable o de yerba y torgues d'agua. Los furacos de sable o de yerba denominar búnker y la so fondura ye bien variable; les torgues más habituales son los de sable. Les torgues d'agua, llamaos n'inglés water hazard, pueden ser llagos o regatas. Son menos numberosos que los de sable y nun suelen tar presentes en tolos fuexos d'un percorríu. Los márxenes d'una torga d'agua señalar con estaques marielles si la torga ye frontera y con estaques coloraes si ye llateral. Nos campos modernos o de nueva construcción, la vexetación ye usada tamién como "torga natural". Asina, los árboles asitiaos estratéxicamente, inclusive nel centru de la cai, añaden dificultá al fuexu.
N'ocasiones, el campu de xuegu dientro d'un fairway ta delimitado en ciertos puntos, y nesi casu la llinia fora de llendes marcar con estaques blanques.
La dificultá d'un fuexu midir según una variedá de factores: el númberu y la posición de les trampes, l'allugamientu de los árboles, la rimada, el llargor ente la salida y el green, la dificultá del aspru, la proporción ente superficie de cai y superficie d'aspru, la visibilidá del "green" dende ángulos diversos, la horizontalidá de la superficie del "green", etc.
Green
Green con dos búnkeres (torgues de sable). Puede vese la bandera col estil dientro del fuexu.
El fuexu ta asitiáu nel verde o green, una zona delimitada d'unos 550 m² en permediu, na que'l terrén ta perbién allisáu y la yerba ye fina y bien curtia, de 2,5 a 3,2 mm d'altor. Les ondulaciones de la superficie introducíes arremente enzanquen considerablemente la "llectura" del green p'afayar ónde tán les cayíes (n'inglés breaks) o pendientes, dacuando apenes perceptibles, qu'inflúin notablemente na rodadura de la bola.
La posición del fuexu (que tien un diámetru de 108 mm y a lo menos 100 mm de fondura[4]) puede variar dientro del verde. Por que los xugadores puedan saber dende lloñe ónde ta asitiáu'l fuexu, ésti tien asitiada nel so interior una bandera col estil finu, que mide aproximao 2 m d'altor. Los greens tienen dos zones principales: l'área pa bandera y l'área ensin bandera. Les árees ensin bandera son aquelles onde'l fuexu nun puede asitiase por arreglos o porque les rimaes de xuegu entepasen el 3 %; amás, nun puede asitiase el fuexu a una distancia de la vera del green que seya menor a la distancia del estil de la bandera.
Puesto que el green ye una de les partes más sensibles y cares del campu de golf, por cuenta de que'l verde tien de ser curtiu y de un altor uniforme, los golfistes han de reparar con un preséu especial (arreglapiques) los daños causaos (piques) pol impautu de la bola sobre'l verde por que nun interfieran na rodadura de les boles.
El swing
El swing.
Según los espertos, al efectuar el swing (pendilexu o oscilación n'español) han de movese y coordinase 124 músculos (d'un total de 424). Por ello ye conveniente faer exercicios de calentamientu antes del xuegu: estiramientu llateral y de costielles, de costazos y bíceps, de muñeques y antebrazos, de tendones de la corval, etc.
El xugador tien d'asitiase argutu pero relaxáu ante la bola, asitiada nun puntu al centru de los pies, de cuenta que la exa de los costazos seya paralelu a la direición del golpe. Los brazos y el palu han de formar una Y. Los güeyos tienen de mirar fijamente la parte posterior de la bola. La manzorga suxeta'l palu y la derecha alcuéntrase debaxo de la otra, polo que'l costazu derechu asitiar por debaxo del esquierdu.
El swing empecípiase xirando amodo'l cuerpu (backswing) escontra la derecha (pa un diestru) y echando escontra tras el costazu derechu por que'l palu xuba hasta algamar una posición horizontal o paralela al suelu. La pierna izquierda se flexiona llixeramente ensin llevantar el talón. El 60 % del pesu va recayer nel pie derechu.
Una vegada terminada la xubida del palu, el cuerpu empieza'l xiru inversu escontra baxo (downswing) espurriendo los brazos y les muñeques per delantre del bustu. El palu va baxase aumentando pasu ente pasu la velocidá del movimientu hasta algamar la máxima nel momentu del impautu. El talón esquierdu vuelve sofitase firmemente sobre'l suelu, colo que la mayor parte del pesu recái agora na pierna esquierda. La cabeza caltién sobre la bola hasta que'l costazu derechu (si'l xugador ye diestru) obliga a xirala. El cuerpu sigue xirando hasta que la cara del xugador mire escontra l'oxetivu del golpe. Pa un bon swing ye fundamental caltener siempres l'equilibriu del cuerpu.
Na fase final del swing, el pie derechu sofítase sobre la punta de los deos y el palu sigue'l movimientu natural del viráu hasta que quede perpendicular a la columna vertebral y paralelu al suelu.
Los tiros
El primer tiru col que s'empecipia un fuexu dar dende'l tee de salida. Si'l fuexu ye llargu (par 4 o par 5), el primer golpe suelse dar con una madera, de normal la madera llamada driver n'inglés, que ye'l palu col que mayor distancia puede algamar. Pa los otros tiros pueden emplegase les maderes (n'inglés woods 3, 4 o 5) o bien los fierros (n'inglés irons, d'ordinariu a partir del 3 o 4) según les condiciones del terrén. Si'l fuexu ye curtiu (par 3), va tomase un fierro fayadizu.
El approach (acercamientu n'español) ye'l golpe que los xugadores dan pa dexar la bola dientro del verde (y preferiblemente metela nel fuexu) dende les zones aledañas a ésti. Xeneralmente úsase'l pitching wedge (PW) o'l sand wedge (SW), que al ser los palos de mayor enclín (wedge significa cuña), faen que la bola ruede menos y el tiru seya más precisu.
El putt ye'l tiru que se-y da a la bola col palu llamáu putter, pronúnciese 'pater', nuna seición de la cancha denomada verde o green, onde'l verde ye curtiu y ye tamién onde s'atopa'l fuexu. Nesti golpe la bola rueda y nun se llevanta del suelu; por eso ye esencial calcular el posible cayente del terrén. Ye'l tiru qu'esixe mayor precisión y dizse que ye'l más importante.
Como se dixo antes, el primer golpe ye siempres fuerte p'averase tolo posible al fuexu. Los golpes siguientes van efectuar cola bola tal como repose.
Llargores de los fairways
En cada campu de golf esisten fuexos de trés, de cuatro y de cinco golpes, que se denominen fuexos de par trés, par cuatro o par cinco. Par n'inglés significa "professional average result" (esto ye, resultáu permediu d'un profesional). Esta clasificación basar nel llargor del fairway o cai:
Los puntos definir pol númberu de golpes precisaos pa meter la bola al fuexu.
Par: ye la cantidá fita de golpes pa embocar la bola nun fuexu o campu, según cuálos sían les distancies. Hai fuexos de par trés, cuatro o cinco.
Bogey: cuando'l fuexu completar con un golpe percima del par. Llámase double bogey o 3 over par si precísense unu o dos golpes más, respeutivamente, pa embocar la bola.
Birdie: cuando'l fuexu completar con un golpe per debaxo del par.
Eagle: cuando se completa'l fuexu con dos golpes per debaxo del par.
Albatros o Double Eagle: cuando se completa'l fuexu con 3 golpes per debaxo del par. Por casu: embocar la bola en dos tiros nun par 5.
Fuexu n'unu (n'inglés hole in one): cuando se mete la bola nel primer golpe.
Resultáu bruta
La resultancia bruta o score brutu ye la resultancia total d'una vuelta de golf ensin descontar l'hándicap del xugador. Tamién se-y llama resultancia scratch.
Resultáu neta
La resultancia neta o score netu ye la resultancia total d'una vuelta de golf en descontando l'hándicap del xugador. Tamién se-y llama resultáu hándicap.
Si'l fuexu ye de tres golpes (par trés), la estratexa habitual que sigue'l xugador ye faer llegar la bola al green yá col primer golpe. Sicasí, nos fuexos de cuatro (par cuatro) y de cinco golpes (par cinco), abondo más llargos, tendrá de cutir la bola de nuevu con fuercia uno o dos veces pa llegar a tar nel green.
El xugador que llogre embocar la bola nun fuexu realizando'l númberu de golpes establecíu, cumplió'l par del fuexu. Si consigue lo mesmo en tol percorríu, anque seya una media por faer más golpes nunos fuexos y menos n'otros, cumpliría los par del campu.
Resultáu total
La valoración del score (resultancia n'inglés) en cada fuexu nel total depende de dellos factores: la modalidá que se tea xugando y la ponderación del nivel de xuegu de cada xugador (sistema de hándicap). L'hándicap ye'l sistema pa consiguir que los xugadores compitan n'igualdá de condiciones, independientemente del so nivel de xuegu.
Los dos modalidaes de xuegu individual más comunes son por golpes y por fuexos.
Na modalidá de Medal Play o Stroke Play, o xuegu por golpes, la resultancia nel golf llógrase sumando'l númberu de golpes col que se consiguió meter la bola en cada fuexu. La resultancia total va ser, poro, la suma de los 18 resultaos parciales que se fueren llogrando mientres el xuegu. Dempués de concluyir la vuelta o vueltes axustaes, quien fixera menos golpes cuando se completaren tolos fuexos va ser el ganador. Si Javier fixo un total de 70 golpes y Agustín 78 a lo llargo de los 18 fuexos, Javier ye'l ganador.
Na modalidá de Match Play, o xuegu por fuexos, los golfistes xueguen la cantidá de fuexos alcordada (xeneralmente 18 ó 9), esto ye, una vuelta axustada de mano, de manera que cada fuexu constitúi un puntu independiente de los resultaos n'otru fuexu. Esto ye, xuégase fuexu per fuexu y un fuexu val tanto como los otros. Los fuexos considérense empataos si los dos xugadores o equipos faen la mesma cantidá de golpes. Cuando un xugador lleva una ventaya sobre otru que yá nun puede ser superada, anque'l xugador que va perdiendo ganara tolos fuexos restantes, el xuegu acábase darréu y el que llevaba más fuexos ye'l ganador. Por casu: Acaben de completar el fuexu 16 y Javier lleva ganaos 10 fuexos y Agustín solo 6. Anque Agustín ganara los 2 fuexos restantes pa completar los 18, nun-y seríen abondu pa empatar o gana-y a Javier, porque Javier llevaría 10 y Agustín solamente 8 y, comoquier, Javier sería los ganador.
Asumir que la modalidá "Stroke Play" ye más xusta que la de "Match", porque ye muncho más natural y simple, y céntrase en faer la menor cantidá de golpes posibles. Pero xugar "Match" ye muncho más interesante y pueden dase xiros más sorpresivos.
Esisten numberoses modalidaes de competencies de golf por equipos. Nel fourball, los dos integrantes de dambes pareyes xueguen la so propia bola, y considérase el meyor resultáu de los dos xugadores de la pareya en cada fuexu. Les pareyes anoten en cada fuexu'l meyor resultáu d'ente los sos dos integrantes, seya la cantidá de golpes o'l ganador según si ye fourball por golpes o por fuexos. El best ball ye idénticu pero con equipos de trés o cuatro integrantes.
Nel foursome, cada pareya usa una sola pelota. Los integrantes de la pareya alternen golpes en cada fuexu, y de la mesma alternen tiros dende'l tee. Esta modalidá puede xugase por golpes o por fuexos de manera idéntica a un duelu individual.
Modalidá Stableford
Amás d'estes modalidaes, esiste'l sistema Stableford, bien estendíu nos torneos de calter llocal. Nesta modalidá, el "par" premiar con dos puntos, el "bogey" con unu y el "birdie" con trés, y asina socesivamente ensin llegar nunca a descontar puntos. Amás cada fuexu tien puntos "extra" daos pol hándicap del xugador y l'hándicap del fuexu (o dificultá del fuexu respeuto al campu). Asina, un xugador con hándicap exactu 10 que cumple'l par nel fuexu declaráu como hándicap 8 del campu, recibe 2 puntos pol par y unu extra porque'l fuexu tien un hándicap menor que'l suyu, de manera que si cumpliera'l par nel fuexu hándicap 12 del campu, nun recibiría nengún puntu extra. A la fin del tornéu gana'l xugador con más puntos.
Nesta modalidá de xuegu nun se cunten los golpes, sinón los puntos llograos según el sistema siguiente:
Puntos
Puntos según Stableford
Albatros (3 so par)
5
Eagle (2 so par)
4
Birdie (1 so par)
3
Par
2
Bogey (1 sobre par)
1
Doble bogey y más (2 y más sobre par)
0
Esti sistema de puntuación foi inventáu pol médicu inglés Frank Stableford (1881-1959). Aplicóse oficialmente en 1932 per primer vegada ya incluyóse nes Regles de golf en 1968. Según la lleenda asocedióse-y la xenial idea xugando un domingu nel fuexu 2 del club de golf Wallasey, cerca de Liverpool na mariña occidental d'Inglaterra, del que yera sociu dende 1914. Como de costume, los xugadores avanzaben amodo y había un fuerte vientu contrariu. Les boles nun volar lloñe y los menos duechos precisaben de cutiu munchos más golpes hasta que les embocaban. Y a l'igual que güei, el grupu siguiente pasábase la mayor parte del tiempu esperando. El Dr. Stableford poner a cavilar sobre la manera en que podría amenorgase el númberu de golpes de cada xugador nesti par 4: cuando se-y escosara'l contingente concedíu de golpes y putts pa cada fuexu, el xugador tendría de recoyer la bola, abandonar el green y siguir a la salida del fuexu siguiente. D'esta miente yera posible entainar el xuegu y evitar les perdes innecesaries de tiempu. Otra ventaya de la modalidá Stableford consiste en que los fuexos mal xugaos nun tienen tanta importancia na resultancia final, yá que pueden ser compensaos polos fuexos bien xugaos.
Hándicap
Hándicap del xugador
L'hándicap nel golf ye la valoración del nivel de xuegu d'un golfista aficionáu. N'España, al igual que nel restu d'Europa, aplícase'l sistema de EGA (European Golf Association), basáu na premisa de que tou xugador intenta xugar el campu col menor númberu de golpes posible. Cada xugador tien el so propiu permediu de númberu de golpes per ronda de golf. En ciertes competencies afaise'l nivel de tolos xugadores por aciu golpes de ventaya a aquellos con mayor númberu de golpes promedio por ronda. Esta cifra denominar en golf hándicap. El hándicap depende de los resultaos que llogra'l xugador en competiciones del club o locales o tamién más importantes. Cuanto meyor xuegue, más va baxar el so hándicap y, poro, menos golpes van descontáse-y nel siguiente tornéu.
El sistema d'hándicap ye una de les carauterístiques propies del golf, yá que dexa que xugadores bonos y menos esperimentaos faigan xuntos un partíu, ensin que los xugadores "favoritos" atópase en ventaya. Puesto que a éstos, que tienen un hándicap menor, se -yos descuentan menos golpes, tienen qu'esforciase de la mesma forma que los xugadores más "débiles". Dada la dificultá del golf, ensin el sistema d'hándicap, un xugador principiante nun podría competir con un xugador de nivel mediu, avanzáu o profesional. Coles mesmes dexará-y xugar partíos en cualquier campu de golf, al ser la posesión del hándicap un requisitu indispensable.
Hándicap exactu
L'hándicap exactu (EGA) ye'l que tienen tolos xugadores federaos. Ye una cifra específica del 0 al 48, xeneralmente con un decimal, que ta rexistrada na federación nacional de golf. L'hándicap de cada xugador ye actualizáu constantemente. Al terminar un tornéu, el comité de competición del club responsable tresmite los resultaos de tolos participantes al organismu nacional correspondiente, quedando asina actualizáu.
Hándicap de xuegu
L'hándicap de xuegu ye'l númberu de puntos que recibe un xugador al xugar un campu acordies col so hándicap exactu y la dificultá del campu. Ye un númberu ensin decimales, yá que se convierte en puntos que s'apliquen a los fuexos del percorríu de mayor dificultá. Calcular según la fórmula siguiente (pa un campu de 18 fuexos):
Hándicap de xuegu = hándicap exactu EGA x (valor slope / 113) + (valor de campu par del campu)
na que:
Valor slope ye l'indicador que define'l grau de dificultá d'un campu pa un xugador amateur que nun seya scratch (esto ye, con hándicap 0 aproximao). Cuanto más altu ye'l slope, más difícil ye pa un xugador inespertu. L'índiz slope va dende 55 hasta 155, siendo 113 el valor slope entemediu qu'indica'l mesmu grau de dificultá pa dambos tipos de xugadores. El slope dexa definir meyor l'hándicap del xugador en cuestión.
Valor de campu ye la dificultá o facilidá añadida que tien un campu de golf.
Par del campu ye'l númberu total de golpes que s'axusta qu'hai de realizar un xugador (profesional o amateur) nun campu concreto. Equival a la suma de los pares de tolos fuexos del campu. La mayoría de los campos de golf son de par 72.
Hándicap del campu
No que se refier al golf, l'hándicap ye'l diferencial ente la puntuación actual y l'establecida polos organismos del golf qu'entamen la competición pal fuexu nel que ta'l xugador. Pa establecer l'hándicap tomar en cuenta dato meteorolóxicos, del terrén, de les condiciones del verde y la categoría na que van competir los xugadores.
Cada campu tien una puntuación denomada par; ye sobre esti par sobre'l cual establezse l'hándicap. Si dambes son iguales, denominar que l'hándicap ta baxu par. Si nun ye asina, redefinir pa esa competición el par al hándicap establecíu. Si l'hándicap impon carga, el xugador tendrá d'amenorgar la cantidá de golpes per cada fuexu si quier acabar los 18 según les normes establecíes polos organismos del golf.
Les normes que rixen el cambéu d'hándicap a nivel européu coordínense al traviés de les federaciones de cada país.
Hándicap del fuexu
L'hándicap del fuexu ye l'índiz de dificultá de cada unu de los fuexos d'un campu de golf. Dichu índiz ye afitáu pol comité de competición de cada club acordies coles directrices de la EGA (European Golf Association). L'hándicap d'un fuexu varia de 1 a 18. Cuanto más baxu ye'l númberu, mayor ye la dificultá.
Los palos de golf (n'inglés clubes) tán fabricaos con materiales y téuniques d'alta calidá.
Los palos colos que puede tirase más potentemente y llograr avanzar una mayor distancia denominar maderes (n'inglés wood) y tán fechos d'aceru o titaniu (antes yeren de madera). El palu pa efectuar la salida llámase "driver" (madera n.° 1). Llévense de normal trés maderes de cai pa los tiros llargos (maderes n.° 3, 5, 7). Los palos de golf ("fierros", n'inglés iron) designar por númberos (1 a 9). Cuanto más altu seya los númberu, mayor ye l'ángulu d'enclín de la cabeza ("loft" n'inglés).
Tamién hai tipos entemedios ente los fierros y les maderes, los "híbridos" (n'inglés rescue), que tienen la precisión d'un fierro y práuticamente la potencia d'una madera. Munchos profesionales empezaron a utilizalos nel circuitu.
Pa los restantes golpes empléguense los "fierros", de los que se lleven nueve o diez. Toos estos palos estremar ente sigo pol ángulu de les sos cares, por aciu el cual varia'l so enclín por que la bola sala llanzada en trayectories más horizontales o más altes, según la distancia al fuexu.
Los palos con mayor enclín son los wedges ("cuñas" en castellán), que reciben nomes específicos como pitching wedge (45 a 48º) o sand wedge (56º), que s'usa davezu pa sacar la bola del "torga d'arena". Otros wedges habituales son el gap wedge (unos 52º) pa cubrir el buecu ente los dos anteriores o'l lob wedge (60º) qu'ayuda a detener la bola nel llugar onde cai, ensin que ruede más allá. Finalmente utilízase un palu denomináu putter pa emburriar la bola por aciu un golpe de putt escontra'l fuexu nel green.
La bola
El diámetru de la bola de golf nun hai de ser inferior a 42,67 mm nin el so pesu cimeru a 45,93 g.[5] Les boles modernes consten d'un nucleu de gordón de goma endolcáu, pa da-yos elasticidá, y de una capa esterior de plásticu. La superficie tien de 250 a 450 pequeños hoyuelos (dimples n'inglés) que tán distribuyíos regularmente p'apurrir estabilidá a la bola mientres la so proyeición nel aire.
Esisten boles d'una, dos, trés o delles capes (multicapa):
Les de una sola capa anguaño solo úsense polo xeneral nos campos de práutica.
Les de dos capes son les más utilizaes polos xugadores aficionaos pola so duración y pola distancia qu'algamen. Estes son un pocu más dures y xeneren escasu spin.
Les de trés capes apurren al xugador mayor sensación y spin. Son menos resistentes a los impautos y cortes.
Nes boles multicapas (n'inglés multilayer) inténtase combinar la duración, la sensación y la distancia.
Los materiales colos que se fabriquen les cubiertes de les boles son principalmente Balata, Surlyn, Zylin y Elastomer.
Tipos de boles
Bola wound de nucleu líquidu
Ta formada por
una goma pequeña o corazón de plásticu rellenu con líquidu y arrodiada por gomes que la envolubren. Dalgunes usen balata sintética pa la cubierta, otres uretano o elastómero. Utilizar los profesionales y los meyores xugadores aficionaos.
Bola wound col nucleu sólidu
Presenten
un corazón sólidu de goma con una capa interior ente'l centru y la cubierta, que ye xeneralmente un material de uretano. Utilizar pa hándicaps baxos.
Multicapas
Tienen un corazón sólidu de goma con una capa interior ente'l centru y la cubierta, que ye xeneralmente un material de uretano. Usar pa hándicaps baxos y xugadores que busquen distancia.
Nucleu sólidu de dos capes
Tienen un nucleu mayor de goma sólida que les boles multicapa. El material de la cubierta ye xeneralmente surlyn o ionómero. Emplegar pa hándicaps medios y altos que deseyen una combinación de durabilidá y distancia.
Equipu de golf
Bolsa de palos de golf.Carru de mano pa la bolsa de golf.
Los palos de golf llevar nuna bolsa (bag n'inglés) al efeuto, y empezaron a usase en 1870, pos antes los caddies (portabolsas, peón) de los xugadores cargaben con ellos. La versión más simple ye la llamada bolsa tubu, que se lleva al costazu. La bolsa llixera de costazu dispón d'unes pates retráctiles (cf. fig.) por que se caltenga de pies. La bolsa suel tar estremada per dientro en compartimientos onde asitiar ordenadamente los palos, evitando que raspien ente ellos, y tien amplios bolsos per fora pa guardar otros accesorios útiles (boles, tees de repuestu, toallina pa llimpiar la bola, ropa pal mal tiempu, paragües, bebida, caña o pescabolas pa recuperar les boles que cayan a l'agua, etc.).
Úsense carros pa tresportar la bolsa. Tamién los hai plegables. Los carros de mano (non motorizados) suelen ser de dos ruedes (los cualos son tiraos pol xugador) o de trés ruedes (pa emburriar). Los carros llétricos o motorizados son remanaos por una batería. Xeneralmente son de trés ruedes, y dalgunos cunten inclusive con una especie de taburete llateral. Esisten coles mesmes los buggies, pequeños cochecillos con motor llétricu o de gasolina, que s'utilicen sobremanera nos campos con numberoses rimaes, o con cais especiales construyíes nos mesmos campos. Anque en dellos campos pueden ser d'usu obligatoriu, hai otros campos nos que ta prohibíu l'usu d'estos "carrinos".
Regla 1-1: El xuegu del golf consiste en xugar una bola dende'l llugar de salida hasta l'interior del furacu por aciu un golpe o socesivos golpes conforme a les regles.
Versión de la Federación Española de Golf aprobada por R & A Rules Limited y la United States Golf Association.[6]
Esisten en total 34 regles distribuyíes n'once seiciones:
1.- El xuegu (trés regles)
2.- Los palos y la bola (dos regles)
3.- Responsabilidaes del xugador (cuatro regles)
4.- Orde de xuegu (una regla)
5.- El llugar de salida (una regla)
6.- Xugando la bola (cuatro regles)
7.- El green (dos regles)
8.- Bola movida, esviada o detenida (dos regles)
9.- Situaciones y procedimientos d'aliviu (nueve regles)
10.- Otres modalidaes de xuegu (cuatro regles)
11.- Alministración (dos regles)
A estes regles suman la etiqueta (conducta del xugador nel campu), les definiciones (vocabulariu del golf) y los apéndices (tocantes a les regles locales, el diseñu de los palos y la bola).
La etiqueta del golf
Les normes de la etiqueta o cortesía son pautes de comportamientu pa diversos ámbitos del golf, pero nun formen parte en sentíu estrictu de les regles del xuegu, una y bones les infraiciones nun se castiguen con golpes de penalidá, sinón que los infractores son amonestados. He equí les principales:
Conducta
Nun echar los palos con roxura cuando daqué nun sala bien.
Nun tar mal preparáu cuando llegue la vez de xugar, retardando a los grupos que siguen.
Nun movese, falar o permanecer demasiáu cerca mientres un xugador prepara o executa un golpe.
Reparar cualquier dañu que se faiga al campu y restellar el sable del búnker dempués d'un golpe.
- Conclusión: Si los xugadores siguen estes directrices, van faer el xuegu más prestosu pa toos.
Cursu del xuegu
Los xugadores tienen de xugar ensin perder tiempu.
La bola perdida nun tien de buscar se más de 5 minutos, pa nun retrasar el xuegu.
Cuando se camine escontra la bola, hai que dir pensando nel próximu golpe.
Los xugadores tienen d'abandonar el green darréu dempués de terminar el fuexu.
L'anotación de la resultancia na tarxeta va faese tando fuera del fairway.
Si un partíu va demasiáu adulces y retrasa el ritmu de xuegu del campu, ta obligáu a dexar pasar al siguiente partíu; nestos casos l'autoridá tener el marshal (oficial) del campu, quien controla'l ritmu del mesmu.
Prioridá
Los grupos de dos xugadores tienen derechu a adelantrar a los de trés o cuatro xugadores.
Vistimienta
Calzáu deportivu de golf.
Los caballeros tienen d'usar camisetes con pescuezu y pantalones deportivos. Tán prohibíos los pantalones vaqueros.
Les dames tamién tienen d'usar camisetes con pescuezu. Tán prohibíos la ropa escotao y los vaqueros.
Seguridá nel campu
Nel campu de golf esisten riesgos que tienen de tenese en cuenta:
Nun tirar en direición a compañeros o otres persones nes proximidaes.
Nun cutir la bola hasta que los xugadores que-y precieden nun se topen na trayeutoria prevista nin tean al so algame.
Alvertir ¡bola! o fore! p'avisar cuando puedan ser impactaos con una bola.
Posibles consecuencies
Si un xugador fai casu omiso sistemáticamente d'estes directrices mientres una vuelta o mientres un periodu de tiempu en desterciu d'otros, encamiéntase que'l Comité considere tomar una aición disciplinaria apropiada contra'l xugador infractor. Tal aición puede incluyir, por casu, la prohibición mientres un tiempu llindáu de xugar nel campu o nun ciertu númberu de competiciones. Esto considérase xustificáu como forma de protexer los intereses de la mayoría de los golfistes que deseyen xugar acordies con estes directrices.
Campu d'entrenamientu
Un campu pa prauticar el putt (n'inglés putting green).
El golf entrenar en llugares d'enforma espaciu, denominaos n'inglés driving range y en castellanu «campu de práutica». Tolos campos de golf suelen disponer d'un campu (o caseta) de práutiques, d'un putting green y de un approaching green.
Los campos de práutiques tán compuestos por una cortil abiertu per un sitiu, nel qu'hai unes esterielles, y un campu. Cada xugador asitiar nuna esteriella pa poder cutir les boles en direición al campu. Esto dexa prauticar el golpe ensin necesidá de camudar de llugar, de manera que nun tiempu amenorgáu pueden dase delles decenes de tiros.
Tamién esisten campos pa prauticar el approach (acercamientu en castellán), que ye un tiru curtio y preciso que los golfistes faen pa entrar al verde dende la cancha, p'atolena-y al fuexu dende fuera del campu o averase lo más posible. Nos campos de práutiques puede ser más ampliu qu'un verde normal y cuntar con más d'un fuexu, con cuenta de puedan prauticar simultáneamente dellos golfistes.
El putting green ye un green más estensu que los que s'atopen nel campu de xuegu y suel disponer de dellos fuexos. Esto dexa a los xugadores prauticar el golpe llamáu putt ensin necesidá de salir al campu de xuegu.
Los Xuegos Olímpicos Rio 2016 van dexar un legáu eternu pa la ciudá: el primer campu público de golf de nivel internacional del país, lo que va ser un estímulu pa la práutica del deporte, con programes de desenvolvimientu empobinaos a los mozos ya infraestructura d'entrenamientu p'atletes d'élite.
Del total de 12 medayes d'oru distribuyíes hasta güei, nueve fueron para atletes de los Estaos Xuníos. Nos Xuegos de St. Louis 1904, de los 77 golfistes que participaron, 74 yeren estauxunidenses. A pesar d'ello, la medaya d'oru foi pal canadiense George Lyon.
.jpg)
