Batistuta foi consideráu como unu de los meyores futbolistes del mundu mientres los años 1990 y principios del Sieglu XXI. En 1995 la revista Guerin Sportivo escoyer como'l meyor xugador del mundu,[2] en 1998 ocupó'l segundu llugar nel Premiu RSS al meyor futbolista del añu, y en 1999 foi terceru na votación del Xugador Mundial de la FIFA. Foi internacional cola Seleición Arxentina nun periodu entendíu ente los años 1991 y 2002. Nesi ralu xugó 78 partíos oficiales y marcó 56 goles, lo que representa un permediu de 0,72 anotaciones per alcuentru.[3] Cola albiceleste foi campeón en dos Copes América (1991 y 1993), una Copa FIFA Confederaciones (1992) y una Copa Artemio Franchi (1993). Hasta'l 21 de xunu de 2016 foi'l máximu goliador de la historia del so escoyíu. Esi récor foi superáu por Lionel Messi nel partíu semifinal de la Copa América 2016, que col so gol de tiru llibre llegó a los 55 goles cola camiseta albiceleste. Batistuta ye'l séptimu goliador na historia de la Copa Mundial de Fútbol y el xugador arxentín que más tantos anotó (10) nos sos trés participaciones (1994, 1998 y 2002), ye amás consideráu por munchos unu de los xugadores más populares que vistió la camiseta arxentina.
Desempeñóse como xugador de Polu[4] nel Club Atlético Boca Juniors. Na tercer etapa del ArxentinaPolu Tour Patiu Bullrich 2009, algamó'l so primer títulu como xugador de polu, la copa Stella Artois, xugando pal equipu de Tom Tailor.[5]
Vida personal
Nació en Reconquista, Provincia de Santa Fe. Los sos padres son Gloria, integrante de les Dames Voluntaries de Reconquista, y Osmar, un empresariu agropecuariu nesa ciudá santafesina.[6][7]
Casóse con Irina el 28 de xineru de 1990, y más tarde treslladáronse a Florencia onde nacieron los fíos más grandes y darréu camudáronse a Roma. Tuvieron cuatro fíos, Thiago, Lucas, Joaquín y Shamel. La rellación matrimonial duró más de 20 años hasta qu'en 2014 divorciáronse.[8]
Trayeutoria
Newell's Old Boys foi'l primer equipu de Batistuta, onde debutó en 1988.
Arxentina
En militando en Newell's Old Boys, club col que debutó na Primer División d'Arxentina y nel que namái permaneció mientres una temporada (1988-1989). Mientres taba en Newell's, en xineru de 1989 foi cedíu a préstamu al Club Sportivo Italiano pa xugar n'Italia, ente'l 25 de xineru al 6 de febreru, la 41 edición de la Copa Carnevale que s'apostó na ciudá de Viareggio.[9] En 1989, fichó por River Plate, club onde ganó'l so únicu títulu oficial n'Arxentina so la direición téunica de Daniel Passarella, para al añu siguiente ser contratáu por Boca Juniors y que los sos colores defendió hasta 1991, onde formó una dupla d'ataque tarrecible xunto a Diego Fernando Latorre. Dambos llograron la Clausura 1991 (segunda ronda del campeonatu 1990/91) en forma invicta y empobinaos pol maestru Tabarez, perdiendo depués la final de la temporada contra l'equipu que s'axudicó la primer ronda; Newell's, ganador de l'Apertura 1990.
Boca terminó perdiendo'l títulu nos penaltis como llocal dempués d'empatar 1 a 1 nel global de los dos partíos apostaos pa dirimir al Campeón de la temporada.
Italia
Depués coló a Europa en fichando pola Fiorentina, equipu de la Serie A de la lliga italiana. Magar la durez d'esti campeonatu, Batistuta ratificó llueu la so condición d'estraordinariu rematador, convirtiéndose n'unu de los máximos goliadores estranxeros de tolos tiempos de dicha competición. Cola Fiorentina, ganó la Copa y la Supercopa italiana en 1996 y foi máximu goliador (con 26 goles) na temporada 1994-1995, en que'l so intre llegó a marcar mientres 11 partíos consecutivos. Tuvo a un pasu de roblar pol FC Barcelona na campaña 1997-1998, sicasí, l'entrenador culé d'aquella dómina, Louis Van Gaal, prefirió cuntar colos servicios del brasilanu Sonny Anderson.
Rematada la campaña 1999-2000, abandonó la Fiore y fichó pola Roma, que fizo un importante desembolsu económicu pa cuntar con él. Con esti equipu'l so palmarés amontar en 2001 gracies a la conquista de la Serie A y de la Supercopa d'Italia. En xineru de 2003, foi cedíu por esta entidá al Inter de Milán hasta la finalización d'aquella temporada (2002-2003). Concluyida esta, en xunu de 2003 comprometer col club qatarín Al-Arabi pa vivir una xubilación dorada.
Pol so desempeñu nel club, Batistuta ingresó al Salón de la Fama de la Fiorentina en 2014.[10]
Qatar y retiru
Depués de la so esperiencia nel Al-Arabi de la Lliga de Qatar, n'avientu de 2004 tuvo cerca de volver a Boca Juniors, onde deseyaba xugar la so última temporada como profesional. Sicasí, les cróniques mancadures nos sos todíos y el gran momentu del goliador históricu de Boca Juniors, Martín Palermo, fixeron qu'esi deséu nun espolletara. Tuvo mui cerca de roblar pa otru equipu d'Arxentina, San Lorenzo, pero l'alcuerdu nunca espolletó, más allá de les ganes de Batistuta de volver al fútbol arxentino. Finalmente, anunció'l so retiru como futbolista profesional en marzu de 2005.
El so debú cola Seleición Arxentina foi nun partíu amistosu contra Brasil el 27 de xunu de 1991, siendo convocáu pol entrenador Alfio Basile en preparación pa la Copa América 1991. Nel so primer partíu en dicha competencia, el 8 de xunetu, anotó'l so primer gol pal escoyíu arxentín, y terminaron siendo dos mientres l'alcuentru, dambos marcaos a la seleición de Venezuela. L'equipu arxentín consagróse campeón y Batistuta máximu goliador del tornéu con 6 tantos.
Nel añu 1992 participó na Copa Kirin onde ganó'l tornéu y anotó dos goles. Meses dempués participó na Copa FIFA Confederaciones 1992, foi'l goliador con dos tantos y el conxuntu arxentín ganó la competencia na so primer edición. Na Copa América 1993 marcó tan solu trés goles, sicasí dos d'ellos fueron na decisiva final xugada contra Méxicu. Con una victoria final de 2-1 l'equipu arxentín llogró'l bicampeonatu.
Nes eliminatories a la Copa Mundial de 1994 participó en cinco alcuentros y anotó dos goles. La Seleición Arxentina tenía una clasificación práuticamente asegurada al mundial d'Estaos Xuníos, pero por cuenta de una histórica derrota de llocal infligida por Colombia 0-5, l'equipu perdió'l primer puestu nel grupu y la so respeutiva clasificación. Esto derivó en xugar un repechaje con Australia. Depués d'un empate 1-1 nel primer alcuentru xugáu en Sydney, nel partíu revancha, en Buenos Aires, Batistuta sacó a rellucir la so capacidá goliadora p'anotar nes competencies definitories y col so gol aseguró la clasificación al mundial con una victoria final de 1-0.
Na Copa Mundial de Fútbol de 1994 anotaría cuatro goles, l'empiezu foi bien prometedor yá que nel primer alcuentru xugáu contra Grecia anotó tres goles pa una victoria final de 4-0. Sicasí, depués de pasar a octavos de final la moral del equipu foi afeutada seriamente pola suspensión por dopaxe de Diego Maradona, Arxentina ye ganada y esaniciada por Rumanía. Batistuta marcó un gol en dichu atopo.
Depués del fracasu nel Mundial de 1994 que derivó nel final de la era Basile, contratar a Daniel Passarella como nuevu téunicu, quién convocó a Batistuta p'apostar la Copa FIFA Confederaciones 1995, onde diba anotar dos goles na final que'l so escoyíu perdió contra Dinamarca. Participó na Copa América 1995 onde anotó cuatro goles colos que se consagró goliador del tornéu, a pesar de que'l combináu arxentín foi esaniciáu en cuartos de final por penaltis a manes de Brasil.
Nes eliminatories a la Copa Mundial de Francia 1998 xugó siete partíos y anotó tres goles, unu d'ellos destacóse por sobre tolos de la so carrera, foi'l marcáu a Paraguái el 1 de setiembre de 1996, esti tantu, el númberu 35 de la so carrera hasta esi momentu, superó a Diego Maradona con 34 tantos como'l máximu anotador de la historia de la Seleición Arxentina.
Na Copa Mundial de Fútbol de 1998 anotó cinco tantos. Nel primer alcuentru, xugáu contra Xapón, anotó l'únicu gol pa la victoria arxentina. Dempués, nel trunfu de 5-0 a Xamaica anotó trés, colos cualos igualó a Diego Maradona y a Guillermo Stábile, con ocho goles cada unu, como máximos goliadores arxentinos de la historia de los mundiales. N'octavos de final enfrentar a Inglaterra y marcó otru gol, de penalti, col qu'algamó asitiase definitivamente como goliador absolutu d'Arxentina en mundiales. La albiceleste ganó l'alcuentru 4 a 3 en tanda de penaltis y pasó a cuartos de final, onde perdió nos últimos intres del partíu contra Holanda, cuando Batistuta minutos antes estrellara un remate nel poste.[11]
Na era de Marcelo Bielsa la so presencia nel escoyíu foi marcada por dellos problemes de mancadures continues que-y torgaron participar en munchos alcuentros. Nes Eliminatories de la Copa Mundial Corea-Xapón 2002 xugó apenes en cinco partíos onde anotó cinco goles. Na Copa Mundial de Fútbol de 2002 l'Arxentina yera unu de los máximos candidatos a ganar el mundial por cuenta de la espectacular campaña previa nes eliminatories y nos alcuentros amistosos. Sicasí, l'arxentina integró'l denomináu “grupu de la muerte” y quedó esaniciada en primer ronda. Batistuta marcó un gol nel debú ante Nixeria. Dempués de rematada la competencia retirar del escoyíu nacional.
Participaciones en Clasificatorias a Copes del Mundu
(*) Clausura 1991. Boca Juniors foi Ganador d'esi tornéu. Depués perdería la final con NOB por penaltis. Quien se consagraría campeón de la Temporada 1990/1991.
