La definición del furtu, a diferencia del robu y de la estorsión, rique siempres apoderamientu, ensin usar de formes o maneres especiales, como la fuercia sobre les coses o la violencia física nes persones, carauterístiques del robu, o como la intimidación pa obligar a la entrega, por casu, mesma de la estorsión. Configúrase'l furtu como'l tipu básicu d'apoderamientu.
Cola execución del furtu viólase la posesión de les coses muebles, considerada como meru estáu ello ye que cualesquier fora'l so orixe, represente o non l'exerciciu d'un derechu suxetivu sobre la cosa mesma. Nun reclama la llexitimidá de la detención per parte d'aquel a quién darréu se sustrai la cosa; basta que l'apoderamientu seya illexítimu. Cualquier posesión actual y non yá la civilmente amparada, protexer pola llei penal.
Ye requisitu del furtu, como de los demás delitos contra'l patrimoniu, la esistencia d'una intención especial del autor, lo que téunicamente conozse como elementu suxetivu del inxustu, que ye l'ánimu d'arriquecimientu, la intención de llograr cualquier arriquecimientu o utilidá cola apropiación; d'esta miente ye posible estremar conductes totalmente lícites (por casu, tomar una cosa pa esaminala), de les que tienen una clara ilicitud.
La cantidá monetaria o la mercancía furtiada va determinar el grau de furtu.[2] Les penes varien según los países y los estaos.
Regulación per país
España
Tipos específicos de la llexislación española:
Reiteración de faltes: Cuando se cometieren nel plazu d'un añu 3 faltes de furtu (la falta de furtu atopar nel artículu 623 del C.P.) y el valor total de sustraer entepasara los 400 €, va aplicase la pena correspondiente al delitu de furtu (ente 6 y 18 meses de cárcel),[1] n'aplicación del artículu 234 del Códigu Penal vixente.
Furtu agraváu: En casu de recayer el furtu sobre coses de valor artísticu, históricu, científicu o cultural dichu valor va envalorar en función del criteriu sociolóxicu vixente.
Tamién cuando recaya sobre coses de primera necesidá o destinaes a serviciu públicu, xenerando una grave situación de desabastecimiento o causando frayo de dichu serviciu.
Igualmente va ser un furtu agraváu si'l furtu reviste d'especial gravedá, bien pol valor de lo sustraío o porque xenere perxuicios d'especial considerancia.
Tamién lo será cuando se ponga a la víctima o la so familia en graves circunstancies económiques, o se faiga abusando de les circunstancies personales de la mesma. Y cuando s'utilice a menores de catorce años pa la comisión del delitu[1](Tou lo anterior según lo establecío nel artículu 235 del Códigu Penal).
Esti tipu de furtu ye penáu con ente 1 y 3 años de cárcel.[1]
Venezuela
Científicamente, furtu calificáu o agraváu ye'l que viola, amás de la propiedá, otru bien xurídicu. La calificación o agravación asitiar nel criteriu xurídicu de la complexidá delictiva, ye por ello que paez recomendable la distinción ente furtos agravaos y furtos calificaos en forma cuantitativa.[3]
Furtos agravaos: tán previstos nel Códigu Penal Venezolanu[4] según el cual la pena de prisión pol delitu de furtu va ser de dos a seis años si'l delitu cometióse:
Nes oficines, archivos o establecimientos públicos, apoderándose de les coses calteníes nellos, o d'otros oxetos destinaos a dalgún usu d'utilidá pública.
Nos campusantos, tumbes o sepulcros apoderándose yá de les coses que constitúin la so ornamientu o proteición, bien de les que se topen sobre los cadabres o s'haber soterráu con éstos coles mesmes.
Apoderándose de les coses que sirven o tán destinaes al cultu, nos llugares consagraos al so exerciciu, o nos anexos y destinaos a caltener les diches coses.
Sobre una persona, por arte d'astucia o maña, nun llugar públicu o abiertu al públicu.
Apoderándose de los oxetos o del dineru de los viaxeros, tantu nos vehículos de tierra, aeronaves o per agua, sía'l que quier la so clase, como nes estaciones o nes oficines de les empreses públiques de tresporte.
Apoderándose de los animales que tán en establu o de los que por necesidá se dexen en campu abierto.
Apoderándose de les maderes depositaes nes ventes de lleña atropaes en dalgún llugar, o de materiales destinaos a dalguna fábrica, o de productos desprendíos del suelu y dexaos por necesidá en campu raso o otros llugares abiertos.
Apoderándose de los oxetos qu'en virtú del costume o del so propiu destín, caltiénense espuestos al enfotu públicu.
Furtos calificaos: tán previstos nel Códigu Penal Venezolanu[5] acordies con el cual la pena de prisión pal delitu de furtu va ser de cuatro a ocho años nos casos:
Si'l fechu cometióse abusando del enfotu que naz d'un cambéu de bonos oficios, d'un arrendamientu d'obra o d'una habitación bien seya temporal, ente'l lladrón y la so víctima.
Si pa cometer el fechu'l culpable aprovechóse de les facilidaes que-y ufiertaba dalgún desastre, calamidá, perturbación pública o les desgracies particulares del furtiáu. (furtu llaceriosu).
Si nun viviendo sol mesmu techu que'l furtiáu, el culpable cometió'l delitu de nueche o en dalguna casa o otru llugar destináu a l'habitación.
Si'l culpable, bien pa cometer el fechu, bien pa treslladar la cosa sustraida, destruyó, rotu, baltáu o trastornado les corralaes feches con materiales sólidos pa la proteición de les persones o de les propiedaes, anque'l quebrantamiento nun haber efectuáu nel llugar del delitu.
Si pa cometer el fechu o treslladar la cosa sustraida, el culpable abrió les peslleres, sirviéndose para ello de llaves falses o otros preseos.
Si pa cometer el fechu o pa treslladar la cosa sustraida'l culpable sirvióse d'una vía distinta de la destinada pelo normal al pasaxe de la xente.
Si'l fechu cometióse violando los sellos puestos por dalgún funcionariu públicu en virtú de la llei o por orde de l'autoridá.
Si'l delitu de furtu cometióse por persona ilícitamente uniformada, usando hábitu relixosu o d'otra manera amarutada.
Si'l fechu cometióse por trés o más persones aconceyaes.
Si'l fechu cometióse valiéndose de la condición simulada de funcionarios públicos o utilizando documentos d'identidá falsificada.
Si la cosa sustraida ye de les destinaes notoriamente a la defensa pública o al públicu arreglu o aliviu de dalgún infortuniu.
Si'l fechu tuvo por oxetu besties de fatáu o de ganáu mayor que nun constituyan dependencies inmediates de casa habitaes.
