PROFILPELAJAR.COM

Fruela II de Lleón
Vida

Fruela II de León, llamáu El Lleprosu (c. 874-925), foi rei d'Asturies, subordináu al rei de Lleón (910-924) y rei de Lleón dende 924 hasta la so muerte. Yera el tercer fiu d'Alfonsu III, rei d'Asturies, y de la so esposa, la reina doña Ximena.

Foi hermanu de los reyes García I y Ordoñu II y tíu de los reyes Sanchu Ordóñez, Alfonsu IV y Ramiru II.

Biografía

Foi'l terceru de los fíos homes d'Alfonsu III, rei d'Asturies, y de la so esposa, la reina Ximena, fía del rei García I Íñiguez de Pamplona, Pamplona. Les rellaciones que mantuvo col so hermanu mayor, l'infante García, fueron siempre distantes y diferentes a les que tuvo col so otru hermanu, l'infante Ordoñu.

Por motivos desconocíos, los fíos d'Alfonsu III rebeláronse, col apoyu de la so madre, escontra el so padre nel añu 909. Anque l'infante García, hermanu de Fruela, foi apresáu y enzarráu nel Castiellu de Gauzón, un añu dempués Alfonsu III foi obligáu a abdicar polos sos fíos y a repartir el so reinu ente ellos. El Reinu de Lleón correspondió al fíu primoxénitu, l'infante García, el d'Asturies al infante Fruela y el de Galicia al infante Ordoñu, subordinaos dambos hermanos menores a García. Alfonsu III falleció na ciudá de Zamora el 20 d'avientu del añu 910.

Rei d'Asturias (910-924)

Demientres el reinau del so hermanu, García I de León, nun foi mentáu na documentación de so y, de so parte, cuando Fruela II ocupó'l tronu lleonés tampoco fizo mención del so hermanu García, al contrario que col otru hermanu, Ordoñu II. Nel añu 910 el rei Fruela y la so primer muyer, la reina Nunilo Ximena, donaron a La Catedral de San Salvador d'Uviéu La Caxa de les Ágates, una arqueta-relicariu recubierta d'oru y plaques d'ágata, y considerada, xunto con La Cruz de los Ánxeles, La Cruz de la Vitoria y l'Arqueta de San Xenadio, una de les cuatro obres cumes de la orfebrería prerrománica asturiana.

So padre, el rei Alfonso III, morrió nel añu 910 y dos años dempués, nel 912, morrió la madre, la reina Ximena d'Asturies. El rei Fruela asentó la so corte na ciudá d'Uviéu, mientres que'l so hermanu, el rei García I de Lleón, facía lo propio na ciudá de Lleón.

Apaez conseññau per primer vez el nome de so, na documentación astur-lleonesa, nel 866. Nel añu 912, el rei Fruela tuvo col so hermanu na ciudá de Santiago de Compostela, onde confirmó, precediendo a los sos sobrinos, en dellos documentos emitíos por Ordoñu II. El día 24 d'ochobre del añu 912 donó a La Catedral de San Salvador d'Uviéu dellos llugares ya ilesies y confirmó dellos privilexos del templu que dieran los sos predecesores. Nel añu 914 morrió'l so hermanu García I, ensin descendencia, Ordoño II ocupó el tronu lleonés, colo que s'acentuó la sumisión del rei Fruela hacia el so hermanu Ordoñu, qu'agora gobernaba tol territoriu qu'arrodiaba'l reinu d'Asturies, ye dicir, Lleón y Galicia.

Rei de Lleón (924-925)

Nel añu 924 morrió'l so hermanu, el rei Ordoñu II de Lleón, y Fruela II ocupó'l tronu lleonés, a pesar de que'l so hermanu dexara descendencia: los infantes Alfonsu, Ramiru y Sanchu, ente otros.

El reinau de Fruela II en Lleón, qu'apenes duró un añu y dos meses, foi resumíu como sigue pol obispu Sampiro:

En el año DCCCCLXII de la Era [hispánica] [924 de la cristiana], difunto Ordoño, le sucedió en el reino su hermano Fruela [II]. Por lo corto de su reinado, ni obtuvo triunfos ni perjudicó a sus enemigos. Parece ser que ordenó la injusta muerte de los hijos de Olmundo, y perdió enseguida el reino porque, tras matar también a un hermano del obispo Fruminio, mandó desterrar a éste. por lo que se acabarón enseguida su vida y su reinado, víctima de enfermedad natural. Reinó un año y dos meses.

Olmundo yera un magnate con posesiones en La Tierra de Campos. Los sos fíos Aresindu y Xebuldu, a los que Fruela II ordenó executar, yeren miembros de la aristocracia lleonesa. L'obispu Fruminiu foi desterráu hasta'l día 5 de payares del añu 927 por oponese a la coronación de Fruela II.

L'ausencia de conflictos bélicos demientres los sos catorce años de reináu n'Asturies, llevaron a Fruela II a desear una esistencia pacífica, a pesar de que durante el so reinau en Lleón los musulmanes atacaron les sos fronteres. Nel añu 924 los musulmanes llanzaron una razia escontra los navarros y llegaron a la ciudá de Pamplona. Fruela II envió ayuda al monarca Sancho Garcés I de Pamplona.

Durante el so reináu prestó cierta atención al territoriu gallegu y consiguió con ello que los obispos Recaredu, Savaricu, Ovecu, Brandericu, Hermoxu y Fortis le respaldasen. El día 28 de xunu del añu 924 confirmó a Hermenexildu como obispu de Santiago de Compostela y ratificó que l'autoridá del prelau compostelanu s'estendiera nun territoriu de doce milles a la redonda de la so ciudá.

El día 15 de xunetu del añu 925 donó al monesteriu de San Andrés de Pardomino una heredá, asitiada en territoriu de realengu, nomada Villa Donica; y confirmó un privilexu dau al mesmu monesteriu pol so hermanu Ordoño II, el día 8 de xineru del añu 917.

Matrimonios y descendencia

Nel 911, casóse con Nunilona Scemena de Navarra. Del matrimoniu del rei Fruela y Nunilo Ximena naciera:

Alfonsu Froilaz, rei de Lleón y de Galicia. En 932, colos sos hermanastros Ordoñu y Ramiru, fíos de la segunda muyer del so padre, y tamién xunto con Alfonsu IV, foi fechu prisioneru y cegau por orde del so primu, el rei Ramiru II de Lleón.

Fruela II casó enantes de 917 con Urraca, fía d'Abdallah Ibn Muhammad, walí de Tudela del llinaxe muladí de los Banu Qasi, según se menta nel Yamharat ansāb al-arab (Llinaxes árabes) d'Ibn Hazm. Urraca, dempués d'enviudar (925), casárase quiciás con Ramiru, l'hermanu menor de Fruela. D'esti segundu matrimoniu nacieron:

Ramiru Froilaz y Ordoñu Froilaz. Nel añu 932 fueron capturaos y cegaos xunto con Alfonsu IV y Alfonsu Froilaz por orde del rei Ramiru II de Lleón y posteriormente encerraos n'El Monesteriu de Ruiforcu (Ruiforcu de Torío) onde morriéron. Los restos mortales de los cuatro fueron treslladaos por orde d' Alfonsu V de Lleón a La Basílica de San Isidoru de Lleón.

Urraca que se casó, en 969, con Aznar Purcellis a quien la infanta Elvira, fía del rei Ramiru II, llama tíu.

Eudo o Eudón.

Fortis, abá en Lugo, posiblemente l'home menor, confirma un documento de su padre en el monasterio de Eslonza el 27 de setiembre de 924.

Finalmente, Fruela II tuvo tamién un fíu natural llexitimizau, l'infante Aznar Froilaz, de cuyos fíos, según dellos tratadistes, proceden los llinaxes de Flórez, Girón, Cisneros, Silva y Acuña.

Muerte y sepultura

El rei Fruela II morrió nel mes d'agostu del añu 925 a consecuencia de la llepra que padecía. Recibió sepultura na Catedral de Lleón xunto al so hermanu, Ordoñu II.

Nel añu 986 los restos de so y los de la so primer muyer fueron treslladaos por orde de Bermudu II de Lleón, xunto colos d'otros monarques lleoneses, incluyíos los d'Ordoñu II, a la ciudá d'Uviéu a fin d'impedir la so profanación poles tropes musulmanes dirixíes por Almanzor. Los restos del rei y los de la reina fueron depositaos nel Panteón de los Reyes Caudillos. Posteriormente, Alfonsu V repobló la ciudá de Lleón y treslladó a ella la mayor parte de los restos de los reyes que'l so padre, el rei Bermudu II, llevara a Uviéu, anque los restos de Fruela II y los de la so primer muyer permanecieron n'Uviéu, como los del so padre, Alfonsu III, y los de la so madre, la reina Ximena d'Asturies.

Predecesor: Alfonsu III	Rei d'Asturies (subordinau al Rei de Lleón) 910 - 924	Socesor: Títulu estinguíu
Predecesor: Ordoño II	Rei de Lleón 924 - 925	Socesor: Alfonsu Froilaz