Un Stinger inerte pa entrenamientu, xunto a la so caxa.
El FIM-92 Stinger[1] ye un misil tierra-aire rastreador infrarroxu diseñáu nos Estaos Xuníos y utilizáu por tolos servicios armaos d'esti país, entró en serviciu en 1981. El misil Stinger básicu foi hasta la fecha responsable de 270 naves baltaes confirmaes, la primera d'elles foi un FMA IA-58 Pucará mientres la Guerra de les Malvines.
Ye fabricáu por Raytheon missile systems y tamién so la llicencia d'EADS n'Alemaña onde ye llamáu Fliegerfaust 2, recordando'l primer dispositivu portátil antiaéreo del mundu creáu polos alemanes,anque se paecía a un misil lo mesmo qu'a un melón, el Fliegerfaust. Amás ye usáu poles fuercies militares d'otros 29 países, produciéronse alredor de 70.000 misiles.
Funcionamientu
Ye un misil tierra-aire pasivu que puede ser llanzáu dende'l costazu por un solu operador, anque oficialmente rique dos, puede atacar naves aérees a una distancia de 5.500 metros y altores de 3.800 m. Tamién puede ser llanzáu dende un vehículu M-1097 Avenger ente otros. El misil mide 152 cm de llargor y 70 mm de diámetru con aletes de 100 mm. El misil por sigo solo pesa 10,1 kg ente que'l llanzador armáu col so proyeutil pesa 15,2 kg.
El misil ye llanzáu por un pequeñu motor de eyección que lo emburria a una distancia segura del operador antes d'activar el motor principal de dos fases de combustible sólidu'l cual acelerar a una velocidá máxima de Mach 2,2 (750 m/s). La cabeza de 3 kg actúa por impautu y tien un temporizador de autodestrucción.
Esisten trés variantes principales n'usu: una versión básica inicial, la de téunica persiguidora pasiva óptica (POST) y la de microprocesador reprogramable (RMP). Esti postreru ye llamáu asina pola posibilidá de cargar firmware vía un chip ROM inxertáu na empuñadura. Tien un detector dual, sensible al espectru infrarroxu y al ultravioleta, lo que-y dexa estremar el blancu de los señuelos.
_and_case.png)
