Eva Nozales (16 de mayu de 1965, Colmenar Viejo) ye una biofísica española que trabaya n'el Llaboratoriu Nacional Lawrence Berkeley, ye miembru de la facultá de la División de Bioquímica, Biofísica y Bioloxía Estructural del Departamentu Molecular y Bioloxía de la Célula de la Universidá de California en Berkeley ya investigadora nel Institutu Médicu Howard Hughes.
Trayeutoria
Nogal llicencióse en Ciencies físiques pola Universidá Autónoma de Madrid en 1988. Más tarde llogró'l doctoráu na Universidá de Keele en 1992 mientres trabayaba na Fonte de Radiación del Synchrotron so la supervisión de Joan Bordes. Mientres el so postdoctorado trabayó nel llaboratoriu Ken Downing y foi la primer investigadora en determinar la estructura atómica de la tubulina por cristalografía d'electrón.[7]
Sigue estudiando dinámica del microtúbulo nel so propiu llaboratoriu.[8] Amás de microtúbulos, Nozales esplora los aspeutos estructural y funcional de grandes conxuntos macromoleculares como traducción y transcripción eucariotes complexos de iniciación.[9]
Nozales foi escoyida como miembru de l'Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos, xunto con otros trés científicos del Llaboratoriu de la Universidá de Berkeley, incluyendo Glaeser, quién trabayó con Nozales en cryo-microscopia d'electrón, una teunoloxía qu'usa un microscopiu d'electrón pa ver molécules de proteína en detalle atómicu.[10]
Trabaya en carauterización estructural y funcional de complexos macromoleculares. El so llaboratoriu usa microscopiu electrónicu, analís d'imaxe computacional según ensayos bioquímicos pa llograr conocencies sobre la función y regulación de les grandes asamblees biolóxiques. El so grupu utilizó la criomicroscopía electrónica de forma preeminente pa les téuniques de llaboratoriu.[11] El so trabayu afayó aspeutos de la función celular que son relevantes nel tratamientu del cáncer y otres enfermedaes.[12]
Reconocencies
Nozales tien una amplia llista de premios qu'inclúin el Early Career Award dau pola Sociedá Americana de Bioloxía Celular (2005), y el Premiu Chabot de Ciencia pola Excelencia (2006). N'abril de 2015, foi escoyida como miembru de l'Academia Nacional de Ciencies d'Estaos Xuníos.
Referencies
- ↑ 1,0 1,1 «Profile of Eva Nogales» (n'inglés). Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (34): páxs. 9395-9397. 15 agostu 2016. doi:10.1073/PNAS.1612507113.
- ↑ «Ficheru d'Autoridaes Virtual Internacional» (distintes llingües). Online Computer Library Center.
- ↑ URL de la referencia: https://www.microscopy.org/awards/society.cfm#burton.
- ↑ URL de la referencia: https://www.proteinsociety.org/page/protein-society-awards. Data de consulta: 2 mayu 2019.
- ↑ Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20160531143002/http://www.asbmb.org/Page.aspx?id=16225.
- ↑ Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20220311133847/https://www.aaas.org/page/2021-fellows.
- ↑ Nozales, Y., Wolf, S. G. and Downing, K. H. (1998.) Structure of the ab tubulin dimer by electron crystallography. Nature, 391, 199-203.
- ↑ Nozales, Y., Wang. H-W. (2006.) Structural intermediates in microtubule assembly and disassembly: how and why? Curr. Opin. Cell. Biol., 18 (2):179-84.
- ↑ Michael A. Cianfrocco, George A. Kassavetis, Patricia Grob, Jie Fang, Tamar Juven-Gershon, James T. Kadonaga, Eva Nozales (2013.) Human TFIID Binds to Core Promoter DNA in a Reorganized Structural State. Cell, 152(1):120-131.
- ↑ «9 campus faculty selected for membership in American Academy of Arts and Sciences | The Daily Californian» (n'inglés). The Daily Californian. 22 d'abril de 2016. http://www.dailycal.org/2016/04/22/9-campus-faculty-selected-membership-american-academy-arts-sciences/. Consultáu'l 3 de febreru de 2018.
- ↑ «How to See Living Machines». Medical Design Technology. 7 d'avientu de 2016. https://www.mdtmag.com/news/2016/12/how-see-living-machines. Consultáu'l 3 de febreru de 2018.
- ↑ 4-traders. «| 4-Traders». Consultáu'l 3 de febreru de 2018.
