PROFILPELAJAR.COM

	estáu desapaecíu
Bandera de Montenegru	escudu de Montenegru
Himnu nacional	Oj, svijetla majska zoro (es) ;
Alministración
Capital	Cetinje
Forma de gobiernu	Monarquía constitucional
Llingües oficiales	serbiu
Relixón oficial	Iglesia ortodoxa serbia (es)
Xeografía
Coordenaes	42°23′22″N 18°55′23″E / 42.3894°N 18.9231°E

L'Estáu independiente de Montenegro, oficialmente denomináu Reinu de Montenegru (en serbocroata: Краљевина Црна Гора, treslliteráu Kraljevina Crna Gora), foi un pequeñu Estáu qu'esistió mientres la Segunda Guerra Mundial como un protectoráu» de les fuercies de la Exa: del Reinu d'Italia (1941-1943) y más tarde de l'Alemaña nazi (1943-1944).

Historia

Tres la invasión de Yugoslavia pola Alemaña nazi y l'Italia fascista'l 6 d'abril 1941 y la posterior rindición del Exércitu Real Yugoslavu'l 17 d'abril de 1941, Sekula Drljević, líder de los Federalistes Montenegrinos nel Reinu de Yugoslavia, estableció'l Comité Alministrativu Provisional de Montenegro, que funcionó como órganu collaboracionista de la Italia fascista. El Comité eslleióse'l 5 de mayu de 1941 y un Conseyu Montenegrín formar pa supervisar la ocupación italiana y crear el semi-independiente protectoráu de Montenegro.

El rei Víctor Manuel III d'Italia (influyíu pola so esposa, la reina Elena, fía del antiguu Rei de Montenegro) impunxo a Mussolini la creación d'un Montenegro independiente, en contra de los deseos de los fascistes croates d'Ante Pavelić y el albaneses (que queríen estremar a Montenegro ente ellos).

El Estáu independiente de Montenegro (llamáu «protectoráu») crear so control fascista cuando Krsto Zrnov Popović tornó del so exiliu en Roma en 1941 pa liderar la Zelenaši (Partíu "Verde"), y sofitar el reestablecimientu de la monarquía independiente de Montenegro. La so milicia denominóse Brigada Lovcen. Montenegro constituyóse nominalmente en reinu, pero'l príncipe Miguel de Montenegro nunca aceptó la corona.

El 12 de xunetu de 1941 empezó'l gobiernu de Sekula Drljević, pero'l país viose somorguiáu na guerra civil ente partisanos y chetniks per un sitiu, y separatistes montenegrinos y fuercies de la Exa por otru. A midida que avanzó la Segunda Guerra Mundial, el conflictu de Montenegro foise faciendo desaxeradamente caóticu y despiadáu, mientres cuasi toles combinaciones d'aliances fixéronse y desfixeron ente les partes batalloses y les facciones.

No que se refier a les fronteres de la nación, la mayor parte del Sandžak incluyir nel Estáu Independiente de Montenegru, que n'esencia namái esistía sobre'l papel, yá que bona parte del so proclamáu territoriu, sobremanera tres la primavera de 1942, nunca foi realmente controláu pol so Gobiernu. L'área de la badea de Kotor (la veneciana Cattaro) foi anexonada a la gobernación de Dalmacia del Reinu d'Italia hasta setiembre de 1943.

N'ochobre de 1943, Drljević se exilió de Montenegro. Finalmente formó'l Conseyu d'Estáu de Montenegro, nel Estáu Independiente de Croacia en 1944, que trató d'actuar como un Gobiernu nel exiliu. Mentanto, a finales de setiembre de 1943, la Croacia fascista d'Ante Pavelić se anexonó oficialmente la provincia italiana de Kotor. Montenegro caltener sol control direutu de les tropes alemanes, con una tarrecible y sangrienta guerra de guerrilles qu'afaraba la zona. L'Exércitu Popular de Montenegro foi formáu por Ante Pavelić y Drljević a partir de derrotaes fuercies chetniks encabezaes por Pavle Đurišić.

Nel marcu de la Campaña soviética de los Balcanes, el 15 d'avientu de 1944 les tropes alemanes retirar de Montenegro y los partidarios de Tito empezaron a controlar tola área, poniendo fin a la esistencia del Estáu Independiente de Montenegru.

Gobernadores

Nome	Duración	Notes
Mihajlo Ivanović	17 de mayu 1941-23 de xunetu 1941	Cargu nominal
Serafino Mazzolini	19 d'abril 1941-23 de xunetu 1941
Alessandro Pirzio-Biroli	23 de xunetu 1941-13 de xunetu 1943
Curio Barbasetti di Prun	13 de xunetu 1943-10 de setiembre 1943	Rindición d'Italia
Theodor Geiger	10 de setiembre 1943-1 de xunu 1944
Wilhelm Keiper	1 de xunu 1944-15 d'avientu 1944