Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Efeutu de sala}} ~~~~
Grabación d'efeutos sala.
Los denominaos Efeutos de sala tamién conocíos como efeutos foley son aquellos efeutos que busquen la recreación de soníos que por diversos motivos nun fueron recoyíos nel momentu de la grabación de la escena. El términu foley debe'l so nome al neoyorquín Jack Foley, que desenvuelvo munches de les téuniques qu'agora se lleven a cabu nesta fase de la producción sonora.
Na gran mayoría de los casos el foley acaba convirtiéndose nun arte, un arte en desenvolvimientu. Nun ye un procesu fácil y rique de muncha imaxinación pa llevar a cabo proceso estelantes... Como crear el soníu d'un ser inesistente nel mundu real, el despegue d'una nave espacial...
Los nuevos sistemes dixitales déxennos la reproducción del más mínimu detalle sonoru, primando'l so realismu y la so definición; Por esti motivu yá nun falamos de diseñu de soníu sinón d'arquiteutura del mesmu.
Los efeutos sala (los foley) dexen de ser meros ruios ocasionales y conviértense n'auténticos decoraos sonoros que van acompañar tola aición de los personaxes, hasta'l más mínimu detalle.
La testura del suelu por onde anden los intérpretes, la testura de los ropajes que los visten, el material del que tán fechos los oxetos que toquen o mueven ya inclusive l'aire qu'alienden los actores son obsesiones del efeutista nestos momentos.
Dellos trucos y les sos intenciones
Bona parte de les coses que vemos nuna película nun tienen el so soníu real, equí ye onde entra en xuegu'l papel del artista de foley , por casu, cuando nuna película una persona cute a otra con fuercia suelse emplegar un llátigu o una revista endolcada cutiendo contra'l suelu, lo interesao d'esti exemplu ye qu'una puñada nun suena como un llátigu o una revista cutiendo daqué pero como na gran mayoría de les películes faise asina, el costume fai qu'a penes nos llame l'atención esi soníu nesa aición, pal galopie d'un caballu ye bien común l'usu de cocos topetando , cuando nuna película vemos a un ser que nun esiste realmente (bisarmes, alienígenas...) o qu'esistieron (dinosaurios o otros animales prehistóricos) el soníu d'estos seres consiguir col amiestu de los soníos d'animales o la modulación con pitch d'un soníu ensin articular d'un humanu (berru, gañíu...).
Pero'l foley nun sirve solo pa recrear soníos, munches vegaes usar pa enfatizar una aición o crear una sensación nel espectador, por casu, cuando hai un golpe non solo búscase la recreación del soníu coles idees yá citaes si non que por casu se -y añader de forma discreta un ruxíu d'un lleón pa enfatizar nel subconsciente del espectador esi sucesu, ye bien común buscar una sensación nes películes de terror, una de les formes más comunes ye con soníos que son desagradables o ponen n'alerta de forma inconsciente al espectador, ye bien común pa ello'l soníu d'aviespes volando, d'una culiebra esmuciéndose o'l so xiblíu...
N'España l'estraordinariu Lluis Capo foi una eminencia mientres décades.
Interés
Na película Historias de Lisboa (1994) de Wim Wenders hai escenes nes que se ve a un téunicu de soníu grabando efeutos sala pa una película.
Como interés destacar como na película los caballeros de la mesa cuadrada xugar de forma irónica col usu del foley y cuando s'escuchen el cuto de dos cocos en llugar d'apaecer un caballu apaez un personaxe topetando los dos cocos.
