Dono (fecha desconocida, Roma – 14 d'abril de 678, Roma) foi'l papa nᵘ 78 de la Ilesia católica dende 676 hasta'l so fallecimientu.[4]
Fíu d'un romanu llamáu Mauricio, mientres el so curtiu pontificáu, l'ausencia de conflictos col emperador bizantín, que lastraron los reinaos de los sos inmediatos antecesores, dexó-y el embellecimiento arquiteutónicu de Roma, destacando'l pavimentado de la contorna de la Basílica de San Pedro.
Coles mesmes incentivó a los obispos de Tréveris, n'Alemaña, y de Cambridge, n'Inglaterra a que sofitaren les escueles que se fundaren nes sos diócesis.
Llogró acabar cola cisma abiertu con Rávena, pola pretensión de la so arzobispu d'autonomía total de la so sede apostólica, y acabar práuticamente cola herexía monotelista, que yá nun cuntaba col sofitu del emperador Constantino IV, y que provocara una fonda dixebra na ilesia, hasta poner en riesgu la mesma institución del papáu. Col reestablecimientu del orde y de la estabilidá pontificia, Dono consiguió que, pel momento, el poder temporal (los emperadores) dexaren d'entemetese en cuestiones espirituales, anque nel futuru'l conflictu volvería abrir.
Finó'l 11 d'abril de 678, siendo soterráu na Basílica de San Pedro.[5]
Referencies
Enllaces esternos
