Diana Liverman

Diana Liverman
Vida
Nacimientu Accra[1], 15 de mayu de 1954 (70 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Estudios
Estudios Universidá de Toronto 1979) Maestría n'Artes : xeografía
University College London 1976) Grau n'Artes : xeografía
Universidá de California en Los Angeles 1984) Philosophiæ doctor : xeografía
Direutor de tesis Stephen Schneider
Llingües falaes inglés
Oficiu xeógrafa, escritora de ciencia, ambientalista
Emplegadores Universidá de Wisconsin-Madison  (1985 –  1989)
Universidá Estatal de Pennsylvania  (1990 –  1995)
Universidá d'Arizona  (1996 –  2002)
Environmental Change Institute (es) Traducir  (2003 –  2008)
Universidá d'Arizona  (2009 –
Universidá d'Oxford  (2009 –
Premios
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos
Academia Británica
dianaliverman.wordpress.com
Cambiar los datos en Wikidata

Diana Margaret Liverman (15 de mayu de 1954, Accra) ye una xeógrafa, rexente profesora de xeografía y de xeografía del desenvolvimientu, y codireutora del Institutu Ambiental na Universidá d'Arizona, EE.XX.[5] Ye una esperta nes dimensiones humanes del cambéu ambiental global y los impautos del clima na sociedá.

Carrera

Diana nació en Accra, Ghana, de padres británicos, y la so familia más tarde volvió al Reinu Xuníu. Estudió xeografía nel University College de Londres, la Universidá de Toronto, y Universidá de California en Los Angeles (UCLA) onde recibió'l Ph.D. en 1984. Foi estudiante postdoc nel Centru Nacional d'Investigación Atmosférica (NCAR) en Boulder, Colorado de 1982 a 1985, trabayando con Steve Schneider. Depués enseñó xeografía na Universidá de Wisconsin-Madison onde tamién foi afiliada col Institutu d'Estudios Ambientales; y, na Universidá Estatal de Pennsylvania onde foi Direutora asociada del Centru de Ciencies del Sistema Tierra empobináu por Eric Barron. Foi contratada pola Universidá d'Arizona en 1995 como Direutora d'Estudios llatinoamericanos.[6]

En 2003, foi nomada na "primer cátedra" en Ciencia Ambiental de la Universidá d'Oxford (onde tamién foi la primer muyer nomada nuna cátedra de la Escuela de Xeografía), y aportó Direutora del Institutu de Cambéu Ambiental, un centru d'investigaciones, enseñanza y divulgación del ambiente en Oxford Universidá.[7] A lo llargo de cinco años aumentó l'ingresu, el tamañu y el perfil de ECI, contratando a un númberu de distinguíos académicos y trabayando con grupos como'l Tyndall Center y James Martin 21st Century School. En 2009 tornó a Arizona pa co-dirixir l'Institutu del Ambiente, col Prof. Jonathan Overpeck. Amás caltién una afiliación con Oxford.

Sirvió en dellos comités nacionales ya internacionales qu'inclúin l'Academia Nacional de Ciencies Comité de les Dimensiones Humanes de Cambéu Ambiental Global, y el NAS Comité de Clima d'América. Tamién preside'l Comité Científicu del Cambéu Ambiental Global y Sistemes Alimenticios (GECAFS) y del IHDP Sistema de Gobernanza del Tierra. A copresidido un equipu de transición pa crear una iniciativa d'investigaciones internacionales Tierra Futura, pa una Alianza d'organizaciones internacionales qu'incluya a ICSU, UNEP, y UNESCO.

Más de 60 estudiantes doctorandos estudiaron so la so supervisión.[8]

Trabayó nos impautos humanos de la seca a principios de los 1980s, y los impautos de cambéu climáticu nos sistemes alimenticios qu'utilicen téuniques de modelización de clima y modelos de simulaciones de cultivu. Teniendo identificaes les llimitaciones a aproximamientos de modelización, realizó trabayos de campu en Méxicu, esaminando vulnerabilidá a riesgos naturales nel sector agrícola, y los impautos potenciales de cambéu climáticu en sistemes alimenticios. Liverman tamién esaminó los efeutos de neolliberalismu en sociedaes llatinoamericanes y los rexímenes ambientales, particularmente a lo llargo de la frontera EE.XX.-Méxicu.[9]

N'años recién, centróse nes dimensiones internacionales de polítiques sobre'l clima y la crecedera de la economía del carbonu, siendo una conferenciante y comentarista n'asuntos de clima global.[10][11] Foi coautora d'una serie de papeles sobre fronteres planetaries y sistemes de gobernancia.

Tamién dirixó dellos proyeutos d'investigaciones, financiaos principalmente por EE.XX. y axencies europees. En 2011 foi parte d'un grupu quien informaron al Dalai Lama (2011) sobre camudo climáticu.[12]

Honores

  • Beca Guggenheim (2014)
  • Beca de l'Asociación Americana de Xeógrafos (2011)
  • Medaya d'Oru del fundador de la Royal Geographical Society, por siguir "promoviendo la idea de que los impautos climáticos dependen tanto de la vulnerabilidá como del cambéu climáticu físicu ysobremanera, amosar cómo les cambiantes condiciones socioeconómiques y polítiques movieron los patrones de vulnerabilidá al clima" (2010)[13]
  • Premiu Mitchell pa Desarrollu Sostenible (1991)

Publicaciones claves

Llibros

  • National Academy of Sciences. 2010. Informing an Effective Response to Climate change. Panel report for America's Climate Choices (autor líder, Diana Liverman). National Academies Press, Washington DC. 300 p.
  • Marston, S., Knox, P., Liverman D., Del Casino, V.; Robbins, P. 2010. World Regions in Global Context. Prentice Hall, 480 p.
  • Ingram J., Ericksen P; Liverman D. 2010. eds. Food Security and Global Environmental Change. Earthscan
  • Knox P, S. Marston and D.M.Liverman. 2009. Human Geography: Places and Regions in Global Context. 5ª ed. Prentice Hall.
  • Castree, N. Demeritt D., Liverman D.M.; Rhoads B. eds. 2009. A Companion to Environmental Geography. Wiley Blackwell. 588 p.
  • Liverman and others, 1998. People and Pixels: Linking Remote Sensing and Social Science. National Academies Press, Washington DC.

Artículos

  • DeFries, R., Y. Ellis, F. S. Chapin III, P. Matson, B. L. Turner II, A. Agrawal, P. Crutzen, C. Field, P. Gleick, P. Kareiva, Y. Lambin, Y. Ostrom, P. Sanchez, J. Syvitski, Diana M. Liverman. 2012. Planetary Opportunities: A social contract for global change science to contribute to a sustainable future. BioScience 6:xxx-xxx. http://www.jstor.org/stable/10.1525/bio.2012.62.issue-6
  • Lovell H, Liverman D.M. 2010. Understanding carbon offset technologies. New Political Economy. 15(2):255-273
  • New, M, Liverman D.M., Schroeder H., Anderson K. 2010. Four degrees and beyond: the potential for a global temperature increase of four degrees and its implications Phil. Trans. R. Soc. A 13 de xineru 2011 369:6-19; doi: 10.1098/rsta.2010.0303
  • Rockström J, W. Steffen, K. Noone, Å. Persson, F.S. Chapin, Y.F. Lambin, T.M. Lenton, M.Scheffer, Carl Folke, H.J. Schellnhuber, B. Nykvist, C.A. de Wit, T. Hughes, S. van der Leeuw, H. Rodhe, S. Sörlin, P.K. Snyder, R. Costanza, O. Svedin, M.Falkenmark, L. Karlberg. R.W. Corell. V.J. Fabry, J.Hansen, B.Walker, D.M. Liverman, K. Richardson, P.Crutzen & J.A. Foley. 2009. A safe operating space for humanity. Nature 461, 472-475. doi:10.1038/461472a
  • Lovell H., Bulkeley H. Liverman D.M. 2009. Carbon offsetting: Sustaining Consumption. Environment and Planning A 41(10): 2357-2379
  • Liverman D.M. 2009. The geopolitics of climate change: avoiding determinism, fostering sustainable development. Climatic Change. 96(1-2): 7-11.
  • Liverman, D.M. 2009. Conventions of Climate Change: Constructions of danger and the dispossession of the atmosphere. J. of Historical Geography. 35(2):279-295
  • Bumpus A.G. Liverman D.M. 2008. Accumulation by decarbonisation and the governance of carbon offsets. Economic Geography 84(2): 127-156.
  • Liverman D.M. 2007. Survival into the Future in the Face of Climate Change. Survival: The Survival of the Human Race (2006 Darwin Lectures). Y. Shuckburgh. Ed. Cambridge, Cambridge University Press: 187-205.
  • Liverman D.M. Vilas S. 2006. Neoliberalism and the environment in Latin America. Annual Review of Environment and Resources 31(1): 327-363.
  • Liverman, D.M. 2004. Who governs, at what scale and at what price? Geography, environmental governance and the commodification of nature. Ann. of the Association of Am. Geographers. 94(4): 734-738.
  • Vasquez M. Liverman D.M. 2004. The political ecology of land-use change: Affluent ranchers and destitute farmers in the Mexican Conceyu of Alamos. Human Organization 63(1): 21-33.
  • Liverman D.M. 1999. Vulnerability and Adaptation to Drought in Mexico. Natural Res. J. 39(1): 99-115.
  • Liverman D.M. 1999. Geography and the Global Environment. Ann. of the Association of Am. Geographers. 89(1): 107-124.
  • Conde, C., DM. Liverman, M. Flores, R. Ferrer, R. Araujo, Y. Betancourt, G. Villarreal, C. Gay. 1997. Vulnerability of rainfed maize crops in Mexico to climate change. Climate Res. 9(1-2): 17-23
  • Appendini K. D.M. Liverman 1994. Agricultural policy and climate change in Mexico. Food Policy. 19(2): 149-164.
  • Liverman, D.M. K. O'Brien, 1991. Global Warming and Climate Change in Mexico. Global Environmental Change 1(4): 351-364.
  • Liverman, D.M. 1990. Drought and Agriculture in Mexico: The case of Sonora and Puebla in 1970. Ann. of the Association of Am. Geographers 80(1):49-72.

Referencies

  1. ↑ URL de la referencia: https://dianaliverman.wordpress.com/about/biography-and-cv/.
  2. ↑ Afirmao en: Gold Medal Recipients. Autor: Royal Geographical Society. Editorial: Royal Geographical Society. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2022.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.gf.org/fellows/all-fellows/diana-liverman/.
  4. ↑ 4,0 4,1 URL de la referencia: https://www.thebritishacademy.ac.uk/news/record-number-of-women-elected-to-the-british-academy/. Data de consulta: 2 agostu 2022.
  5. ↑ «welcome | Institute of the Environment» (inglés). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  6. ↑ «Diana Liverman | Institute of the Environment» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-08-26. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  7. ↑ «Environmental Change Institute (ECI) - Oxford University» (3 de mayu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 3 de mayu de 2012. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  8. ↑ «Diana Liverman: Graduate Supervision | Institute of the Environment» (21 de xineru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xineru de 2012. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  9. ↑ Q&A;: Diana Liverman. The Daily Wildcat. Archivado del original el 2018-02-26. https://web.archive.org/web/20180226211829/http://www.wildcat.arizona.edu/index.php/article/2011/04/qa_diana_liverman. Consultáu'l 26 de febreru de 2018. 
  10. ↑ «Changing America - OpenLearn - Open University» (inglés). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  11. ↑ Morton, Timothy (4 de mayu de 2011). «ECOLOGY WITHOUT NATURE: Diana Liverman mp3: Global Warming Science Facts Now». Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  12. ↑ (n'inglés) UA Professor to Meet With the Dalai Lama. UANews. http://uanews.org/node/42462. Consultáu'l 26 de febreru de 2018. 
  13. ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de payares de 2011. Consultáu'l 25 d'abril de 2012.

Enllaces esternos