Cruz de San Salvador de Fuentes

Anverso de la Cruz de San Salvador de Fuentes
Aviesu de la Cruz.

La Cruz de San Salvador de Fuentes ye una cruz votiva que s'atopaba nel templu de la Ilesia de San Salvador na llocalidá asturiana de Fuentes nel conceyu de Villaviciosa.

La cruz salió para la so venta en 1898 pasando por distintes manes y países como Francia y Estaos Xuníos. En 1917 el coleicionista John Pierpont Morgan acabó donándola al Muséu Metropolitanu de Nueva York.[1]

En 1993 la cruz exhibióse por primer vegada n'Asturies dende 1898, dientro de la esposición Oríxenes. La cruz caltener nel Muséu Metropolitanu de Nueva York.

Descripción

La cruz ye un trabayu d'orfebrería en madera revistío con plata parcialmente dorada, piedres, camaféu romanu y xoyes. Tien unes midíes de 59,1 × 48,3 × 8,7 cm. Ta datada circa de 1150-1175.[1]

Nel aviesu puede contemplase la inscripción en llatín de la donante Sancha González:

[EN HO] NORE: S [AN] C [T] I: SA / LVATORIS: SA / NCCIA: GVIDIS / ALVI: ME: FECIT «Sancha González, fíxome n'honor de San Salvador».[2]

Amás de la inscripción esisten dellos baxu relieves; nel centru puede vese el Agnus Dei y nes terminaciones de los brazos de la cruz per esta parte del aviesu pueden apreciase los símbolos alegóricos a los Evanxelistes: Una águila, el lleón y un toru. El cuartu símbolu correspondiente al brazu central na parte inferior y que s'atopa desapaecíu yera un ánxel.

Nel anverso hai la imaxe principal de Xesucristu crucificáu y coronáu, teniendo en cada unu de los brazos llaterales, les figures en relieve de la Virxe María y de San Juan,-unu a cada llau-. Coronando la parte cimera de la cruz puede vese un ánxel con un botafumero na parte inferior la representación d'Adán saliendo de la so tumba. Sobre la cabeza de Cristu hai una cuévanu tapáu con una piedra preciosa qu'inda contién una reliquia, ensin que se sepa a quien correspuende.[1]

Referencies

  1. 1,0 1,1 1,2 THE MET (ed.): «Processional Cross» (inglés). Consultáu'l 10 de xunu de 2017.
  2. Cid Priego, 1996, páxs. 480-483.

Bibliografía

  • Cid, Carlos (1996). Orfebrería románica, L'arte n'Asturies al traviés de les sos obres editorial= Prensa Asturiana, S.A.-La Nueva España.