La X Copa Mundial de Fútbol celebrar na Alemaña Occidental (RFA), ente'l 13 de xunu y el 7 de xunetu de 1974. Dieciséis seleiciones nacionales participaron nel tornéu que, como novedá, camudó'l sistema na segunda ronda, onde en llugar de realizar enfrentamientos a eliminación direuta ente los 8 equipos qu'avanzaron, fueron estremaos en 2 grupos de 4; los ganadores de cada grupu pasaron a la final, y los segundos, a apostar el partíu pol tercer puestu. El partíu final foi apostáu polos Países Baxos y la RFA, que ganó por 2-1.
Esti tornéu dio a conocer al mundu a la llamada "Naranxa Mecánica", la seleición neerlandesa de fútbol, que'l so xuegu destacaba pol so "fútbol total", una táctica innovadora na que toos defendíen y atacaben. La estrella del equipu y unu de los meyores xugadores del campeonatu foi Johan Cruyff, que xugaba nel Futbol Club Barcelona, equipu al que tamién entrenaría años más tarde.
Nesta edición del tornéu apaeció per primer vegada l'actual versión del Troféu de la Copa Mundial de Fútbol. Presentárense 54 proyeutos pal nuevu troféu y escoyóse el diseñu del italianu Silvio Gazzaniga, d'oru macizo, cinco kilos de pesu y base de malaquita, una y bones la Copa Jules Rimet fuera concedida a perpetuidad a Brasil nel tornéu anterior.[1]
Amás nesta edición, asocede que per primer vegada espulsar por mediu de tarxeta colorada a un xugador nun partíu de forma direuta, ensin mariella pel mediu. La regla foi instaurada nel mundial anterior pero al nun haber espulsaos en dichu certame, retardóse'l so estrenu pa esta cita planetaria. El primer espulsáu de la historia foi'l futbolista chilenu Carlos Caszely nel so primer partíu mundialista frente al equipu llocal d'Alemaña Occidental.[2]
Antecedentes
Alemaña foi'l país qu'empezó la Segunda Guerra Mundial, conflictu nel que morreríen millones de persones y que causaría enormes perdes materiales, de les qu'Europa tardaría 20 años en recuperase. Con esti antecedente y l'alcordanza entá vivu del so líder Adolf Hitler, paecía qu'Alemaña nun sería escoyida sede d'un Mundial hasta dempués del añu 2000, pero'l presidente de la FIFA, João Havelange, creía que yera inxustu y por demás esaxeráu qu'Alemaña nun fuera sede de la Copa Mundial nos años 70, una y bones la realidá del país y el pensamientu xeneral de los mesmos alemanes refugaben el pasáu nazi y deseyaba una oportunidá de desquitar los errores. Amás llograren un títulu mundial en 1954, y llegaren bien lloñe en 1958, 1966 y 1970.
Una sorpresa d'esti mundial foi la participación de los dos seleiciones alemanes: la d'Alemaña Federal y la d'Alemaña Democrática, que surdieron en 1948.
La otra candidatura qu'optaba a la celebración del mundial, yera la d'España, qu'anque nun llogró'l so oxetivu pa 1974, foi asignada como sede pa la Copa Mundial de Fútbol de 1982, pos Arxentina lo fuera pa la de 1978.
Alcordar col votu de la Comisión Organizadora de la FIFA respeuto al sortéu. Había cuatro seleiciones, los mesmos 4 meyores del Mundial anterior, que de mano diben ser asitiaos en grupos separaos:
De siguío, les seleiciones restantes por que sían allugaos nos grupos determináronse estremándolos nos sos respeutivos bolilleros basáu en seiciones xeográfiques.
.jpg)
