PROFILPELAJAR.COM

Conxuntu Históricu Artísticu
«Villa de Fermoselle»

Inmuebles pertenecientes al conxuntu históricu-artísticu

Llocalización

Fermoselle

Zamora

Castiella y Llión

España

Categoría

Conxuntu Históricu

Rexistru

BIC INMUEBLES

Códigu

53-0000178-00000

Fecha declaración

24-10-1974

Fecha publicación

14-11-1974

El Conxuntu Históricu Artísticu la Villa de Fermoselle ye un ye un bien d'interés cultural español qu'afecta a la llocalidá de Fermoselle, na provincia de Zamora y la comunidá autónoma de Castiella y Lleón. Foi declaráu'l 24 d'ochobre de 1974 y publicáu nel Boletín Oficial del Estáu del 14 de payares del mesmu añu.^[1]^[2]

La villa destaca poles sos quebraes, estreches y empinaes cais, nes que se caltuvieron edificaciones construyíes con un marcáu sabor popular. Amás, llevantáronse n'harmonía col so paisaxe, con roca y sobre roca granítica que ye cuasi imposible de furar. Llama l'atención el nome de delles de les sos cais, ente les que destaquen denominaciones evocadores como'l Guapu, l'Amargura, el Portal o les Tenerías, enllazaes nuna formación tropezosa, xuniéndose na cai Requejo, la que fuera corazón comercial de la villa. Esta vía, que crucia llonxitudinalmente el caserío va enxareyando les distintes places: la Fontanica, onde la xente diba a per agua, la plaza del Cabildru, xunto a la ilesia y finalmente plaza Nueva o la plaza del Conceyu, cogollu de la villa y llugar de celebración de tolos sos grandes acontecimientos, como son les sos conocíes corríes de toros. Les cais de la Nozal y el Montón de Tierra, colos sos fuertes pendientes y el so empedrado típicu en perfecta continuidá coles fachaes de les cases, son dalgunos de los rincones más suxerentes de Fermoselle. Nelles, los arcos de mediu puntu dexen pasu a un treme llaberínticu de bodegues que fueron escavaes con percuru en cuasi tol sosuelu de la villa. Ye especialmente singular l'aprovechamientu que se fai de los materiales predresos. El granitu, qu'apruz en cualesquier parte, ye emplegáu en cimientos y zarros. Delles ilesies y construcciones relixoses esvalixar pol pueblu, remaneciendo sobre les ondulaciones del terrén, como la ilesia de Santa Colomba nel barriu del mesmu nome que mientres años tuvo dafechu dixebráu de la villa antigua, la ermita de la Soledá, rica en detalles arquiteutónicos, San Albin, y la Cruz, quiciabes un santuariu precristianu; o la Ilesia de La nuesa Señora de l'Asunción. A lo último, presidiendo tol conxuntu, ta'l castiellu que llamen de Doña Urraca, del que se caltienen escasos restos de la torre del homenaxe y de delles dependencies.^[3]

Allugamientu

Fermoselle atópase na esquina suroeste de la provincia de Zamora. El so cascu urbanu asítiase sobre una llomba delimitada pola confluencia de los ríos Tormes y Duero, nel tramu internacional d'esti postreru. Amás, tratar d'una de les llocalidaes pertenecientes al parque natural d'Arribes del Duero polo que'l so territoriu ye tamién un espaciu natural protexíu.^[4]

Historia

La hestoria de Fermoselle perder na nueche de los tiempos, siendo bien posible que la so esistencia deber a un asentamientu prerromanu. Tres la conquista romana la villa quedó definitivamente asitiada nel mapa, al tar asitiada na rede de calzaes. Mientres la Edá Media foi plaza fuerte, recibiendo en 1221 carta foral per parte del rei Alfonsu IX de Lleón, siendo coles mesmes llugar de descansu de los pelegrinos que procedentes del sur que siguíen la ruta Xacobea. La so privilexada situación estratéxica dio-y protagonismu na Reconquista, na Guerra de les Comunidaes de Castiella, y dempués, nel reináu de Felipe IV.^[5]

Patrimoniu

La Villa, dende un puntu de vista artísticu y arquiteutónicu, tien cierta semeyanza con pueblos de les provincies de Salamanca y Cáceres, ente los que podría citase Béxar, La Alberca, Candelario y Plasencia. El so cascu históricu ta formáu por un conxuntu de cais trabancoses y empinaes, con amplies y sólides casones d'antigua construcción, nes que s'acolumbren entá los sos escudos heráldicos. Cuenta con pintorescos y típicos rincones, como'l del arcu d'accesu a la barbacana del castiellu y les cais llamaes d'El Nozal y del Torruxón.^[1]

D'ente'l so ricu patrimoniu artísticu, destaca la ilesia parroquial de La nuesa Señora de l'Ascensión, de murios románicos, con tres arcos del sieglu XV, de marcada enclín góticu, y les portaes del mediudía y del poniente, tamién romániques, d'arcos apuntaos y singulares capiteles. Tamién destaquen les ermites de Santa Colomba —na que se venera un crucifixu románicu del sieglu XII—, de la Soledá, de la Santa Cruz y la de San Albín, esta postrera con inscripciones perantigues. A lo último, el castiellu llamáu de Doña Urraca, del que se caltienen escasos restos de la torre del homenaxe y de delles dependencies.^[1]

Declaración

L'espediente instruyíu al efeuto de declarar a la Villa como bien d'interés cultural, cola conformidá del conceyu de Fermoselle, foi aprobáu pol Conseyu de Ministros na so xunta del día 11 d'ochobre de 1974 a propuesta del ministru d'educación, Cruz Martínez Esteruelas. La declaración como conxuntu históricu-artísticu facer por aciu decretu de 24 d'ochobre de 1974, disposición qu'entró a valir el 14 de payares siguiente, tres la so publicación nel Boletín Oficial del Estáu:

Artículu primeru.- Declárase conxuntu históricu la villa de Fermoselle, de la provincia de Zamora, cola delimitación que figura nel planu xuníu al espediente.

Artículu segundu.- Tutelar d'esti conxuntu, que queda so la proteición del Estáu, va ser exercida al traviés de la Direición Xeneral de Belles Artes pol Ministeriu d'Educación y Ciencia, que queda facultáu pa dictar cuantes disposiciones sían necesaries pal meyor desenvolvimientu y execución del presente Decreto.

Boletín Oficial del Estáu nº 273 de 14 de payares de 1974^[1]

Conforme al so decretu de declaración, la mesma efectuóse pa "caltener los valores de reformes o innovaciones que pudieren perxudicalos".^[1]