|
Conde de París
Conde de París ye un títulu nobiliariu francés, que provién de la dómina merovinxa, sigue na carolinxa y atáyase nel sieglu XI al convertise París en ciudá real (primeramente, los condes de París, que converten el títulu n'hereditariu a partir de Roberto'l Fuerte, yeren socesivamente escoyíos como reis de Francia hasta Hugo Capeto); siendo recuperáu'l so usu polos pretendientes de la caña d'Orleans nel sieglu XIX.
El territoriu del condáu de París yera d'unos 2.500 km ² alredor de l'antigua ciudá romana de Lutetia (l'actual París, na rexón denomada Île de France). Hasta'l final del Antiguu Réxime en Francia caltúvose'l vizcondáu de París,[1] que foi'l señoríu de la rexón de París, con circunscripción xudicial y ban, con sede nel palaciu del Louvre y con apelaciones reservaes al Châtelet.
Condes merovinxos (sieglos VII-VIII)
- Erchenbald o Erchambald, primeramente prefeutu de París, adquirió'l títulu de conde en 665, siendo'l primeru n'ostentalo.
...
- Warinus, Warin, Gerinus, Varinus, Gairin, Garin o Guérin, ejerciente en 679. Foi conde de París y de Poitiers, y conózse-y como San Warinus de Poitiers,[2] mártir de los francos. Foi fíu de Santa Sigrada de Sainte-Marie de Soissons, hermanu de San Leodegario de Autun[3] y padre de San Leudvino de Tréveris.[4] Enemistados con Ebroino, mayordomu de palaciu.[5]
...
Condes carolinxos (sieglos VIII-XI)
...
...
- Odón, Odo o Eudes de Francia, 883. Fíu de Roberto'l Fuerte, ye conde de París en 882-883 y consagráu rei de Francia Occidentalis en 888; añu nel que noma vizconde de París a Grimoaldo.
- Roberto I de Francia, hermanu de Eudes, asocéde-y como conde en 888; ye escoyíu rei de Francia Occidentalis en 922.
- Hugo'l Grande (muertu en 956), fíu de Roberto I. Amás de conde de París foi tamién marqués de Neustria, duque de Francia y conde de Auxerre. Tuvo como vizconde a Theudon Thion -y Riche, de la familia -y Riche.[8]
- Hugo Capeto, fíu d'Hugo'l Grande, foi conde de París ente 956 y 987.
- Bouchard I de Vendôme,[9] llamáu "el Viejo" o "el Venerable", vizconde dende 981 y nomáu "conde real" en 987, cuando Hugo Capeto xubió al tronu de Francia, ocupando'l cargu hasta la so muerte en 1007. Pertenecía a la familia de los bucárdidas.[10] Yera tamién conde de Vendôme, de Corbeil y de Melun. El vizconde de Bouchard foi Adalesmo.
- Otón (1032) foi l'últimu conde. Tuvo como vizconde a Faucón (1027). Tres ellos, el poder condal foi exercíu polos prebostes de París.[11]
Casa d'Orleans (sieglu XIX-XX)
Ver tamién
Referencies
- ↑ Olivier Martin, Histoire de la coutume de la prévôté et vicomté de Paris, 2 tomes, Paris, Éd. Ernest Leroux, 1922. Fonte citada en fr:Vicomté de Paris
- ↑ Watkins, fonte citada en en:Saint Warinus
- ↑ Butler, fonte citada en en:Leodegar
- ↑ Weiner, fonte citada en en:Leudwinus
- ↑ Evanxeliu del día Santa Sigrada
- ↑ Fondation pour la généalogie médiévale, fonte citada en fr:Gérard Ier de Paris
- ↑ fr:Girardides
- ↑ Pattou, fonte citada en fr:Famille -y Riche
- ↑ Eudes de Saint-Maur, Vie de Bouchard. Fonte citada en fr:Bouchard Ier de Vendôme
- ↑ Settipani, fonte citada en fr:Bouchardides
- ↑ Le Goff, fonte citada en fr:Prévôt de Paris
- ↑ fr:Duc des Francs
|
|
