El Conceyu de Londres ye la sede de l'Autoridá del Gran Londres (GLA), que se compón del Alcalde de Londres y l'Asamblea de Londres. Asítiase en Southwark, en la orella sur del Ríu Támesis, cerca de la Ponte de la Torre. Foi diseñáu por Norman Foster y abrió en xunetu de 2002, dos años dempués de que se creara l'Autoridá del Gran Londres.
Antecedentes
Mientres los sos dos primeros años d'esistencia, l'Autoridá del Gran Londres tenía les sos oficines en Romney House, Marsham Street, en Westminster.[1] Les xuntes de l'Asamblea de Londres celebrase en Emmanuel Centre, tamién en Marsham Street.[2]
El Conceyu construyese con un costu de £43 millones nuna parcela ocupada d'antiguo por muelles de la Pool of London.[3] L'edificiu nun pertenez a la GLA, sinón que ta arrendáu so un alcuerdu de 25 años.[4] A pesar del so nome, el Conceyu nun s'asitia nuna ciudá nin ye d'una ciudá (según la llei inglesa), lo qu'empresta al tracamundiu del Gran Londres cola City de Londres, que'l so conceyu ta en Guildhall, al norte del Támesis. En xunu de 2011 l'alcalde Boris Johnson anunció que mientres los Xuegos Olímpicos de Londres 2012, l'edificiu llamaríase London House.[5]
Los predecesores de l'Autoridá del Gran Londres, el Conseyu del Gran Londres y el Conseyu del Condáu de Londres, teníen la so sede nel Salón Condal, ríu arriba nel South Bank. Anque l'antigua cámara del conseyu nel Salón Condal ta intacta, l'edificiu nun ta disponible pal usu de la GLA por cuenta de la so conversión nun hotel de luxu, centru d'ociu y acuariu, ente otres coses.
Diseñu
La escalera helicoidal del Conceyu de LondresMaqueta del Conceyu de Londres en Legoland Windsor
L'edificiu tien una estraña forma bulbosa, supuestamente destinada a amenorgar la so superficie y por tanto ameyorar la so eficiencia enerxética, anque l'escesu de consumu d'enerxía provocáu pol usu esclusivu de cristal nuna fachada doble devasa'l beneficiu de la forma. A pesar d'afirmar que l'edificiu "demuestra'l potencial d'un edificiu públicu sostenible y cuasi non contaminante", les midíes del consumu d'enerxía demostraron que l'edificiu ye abondo ineficiente en cuanto al consumu d'enerxía (375 kWh/m²/añu), con una clasificación del Certificáu d'Eficiencia Enerxética en 2012 de "D".[6][7] Comparóse col cascu de Darth Vader, un güevu deforme, una cochinilla y un cascu de motocicleta. L'antiguu alcalde Ken Livingstone referise a él como un testículu de cristal", ente que l'actual alcalde, Boris Johnson, refirióse a él como "la gónada de cristal" y más educadamente como "la cebolla".[8][9][10] Los sos diseñadores concibieron orixinalmente l'edificiu como una gran esfera que sobresaliera sobre'l Támesis, pero optaron por un edificiu más convencional nel so llugar, xiráu 180 graos. Nun tien parte fronteru o trasera nel sentíu convencional, sinón que la so forma derivase d'una esfera.
La vera del Támesis en Southwark, cerca de la Ponte de la Torre
Una escalera helicoidal de 500 m, que recuerda a la del Muséu Solomon R. Guggenheim de Nueva York, xube toa l'altor del edificiu. Nel visu del edificiu de diez plantes hai un espaciu d'esposiciones y xuntes llamáu "London's Living Room", con un mirador abiertu dacuando al públicu. La escalera ufierta vistes del interior del edificiu, y pretende simbolizar la tresparencia; Foster usó un elementu similar na so reconstrucción del Reichstag en Berlín. En 2006 anuncióse que l'Axencia del Cambéu Climáticu de Londres instalaría célules solares fotovoltaiques nel edificiu.
Llocalización
La Ponte de la Torre y Canary Wharf vistos dende'l balcón alredor del visu del edificiu.
L'edificiu asitiase nel conceyu de Southwark, xunto al Ríu Támesis. Forma parte d'un proyeutu mayor llamáu More London, qu'inclúi oficines y tiendes. Xunto al Conceyu hai un anfiteatru fundíu llamáu The Scoop, usáu pel branu p'actuaciones al campu; sicasí, nun ye parte de la xurisdicción de la GLA. The Scoop y la so contorna fueron diseñaos por Townshend Landscape Architects. La estación del Metro de Londres y National Rail más cercana ye London Bridge.
