El Cañón d'Avilés o Cala de Carrandi^[1] ye un gran valle submarín asitiáu a 7 milles de la mariña asturiana nel mar Cantábricu consideráu'l de mayor fondura del mundu.^[2]

Asitiáu na posición 6º Oeste'l cañón empieza a una fondura de 140 metros sobre la plataforma cantábrica hasta los 4750 metros de fondura de la base del cañón. El cañón empecipia sobre la perpendicular de la llocalidá d'Avilés llegando hasta la mariña de Navia.

El so orixe data del Neógeno, al igual que'l restu de los cañones alcontraos nel marxe cantábricu, siendo controláu por quebres antigües reactivaes mientres el Cenozoicu y amestaes a l'apertura del golfu de Vizcaya. La so morfoloxía ye la d'un valle principal qu'algama una fondura de cuasi 5000 metros al que-y lleguen otros menores tributarios, encaxaos a favor de les principales direiciones de fracturación y les sos conxugaes, que converxen na turria llegando a desaguar na llanura abisal del golfu de Vizcaya.

L'ecosistema del cañón ye una de los más importantes y diversos de la plataforma del mar Cantábricu. Dientro del mesmu puédense atopar dellos ecosistemes rellacionaos cola variación de fondura. Nel mesmu puédense atopar zones de gran importancia reproductora pa especies como'l tosquile o la merluza. Según l'oceanógrafu José L. Acuña, esisten dientro del valle submarín unes 800 especies d'organismos bentónicos; amás, el cañón d'Avilés tamién ye una zona de camín de ballenes, ente otres grandes especies marines.

El primer petón de coral d'agua frío d'España foi atopáu nel Cañón, en 1987, por un equipu d'investigadores del Departamentu de Bioloxía d'Organismos y Sistemes de la Universidá d'Uviéu financiáu pola empresa Hidroeléctrica del Cantábricu y empobináu pol Profesor Emilio Anadón.^[3] Ente les especies atopaes pueden destacar Lophelia pertusa o Madrepora oculata. Mide:500m

Na mariña asturiana atópase la mayor biodiversidá de cetáceos del Cantábricu. Estos cetáceos tán rellacionaos col cañón pos les principales poblaciones de delfínidos tales como los delfines comunes, llistaos, mulares y el calderón común habiten les fondures del mesmu.

Na torca créese que se topa l'hábitat de Architeuthis dux o'l de Taningia danae.

L'ecosistema del cañón enfrentar a dellos peligros ente los que destaquen la esplotación pesquera de la zona, l'ampliación del puertu d'Avilés, el tráficu marítimu de la zona y la presión humana con arramaos d'agües residuales y desenvolvimientu costeru.

El Cañón d'Avilés ye una de los diez árees marines españoles candidates a incorporase a la Rede Natura 2000.

Llatitú: 43.792875. Llargor: -6.219975 ( 43°47'34.4"N 6°13'11.9"W) UFI: -152449. UNI: -236369 UTM: QJ16. JOG: NK29-02

• DOSMARES: un proyeutu d'oceanografía fonda nos cañones de Blanes y Avilés.
• ECOMARG: Cañón de Aviles INDEMARES 2010.
• Pesca na mariña d'Asturies

• Indemares Inventariu y designación de la Rede Natura 2000 n'árees marines del Estáu español.
• Ecomarg Archiváu 2011-03-19 en Wayback Machine, Ecosistemes del Marxe Continental