Casas de Reina ye un conceyuespañol, perteneciente a la provincia de Badayoz (comunidá autónoma d'Estremadura). El so nome orixinal yera Casas de la Reina o Reyna[2] pero foi encurtiándose col tiempu.
Ta asitiada a 6 km al sur de la llocalidá de Llerena. Aportar a la población pela carretera comarcal EX-200 .
Historia
Los primeros restos arqueolóxicos topaos nel conceyu remontar al paleolíticu, sicasí'l so mayor apoxéu históricu dar en dómina de la dominación romana. Nel términu municipal de Casas de la Reina, a 1.500 de la población, tópase la que foi la ciudá de Regina Turdulorum. La ciudá fundóse en redol al sieglu I, resultáu de la unificación de diversos nucleos de población de los que'l más importante allugar nel cuetu de la Alcazaba de Reina.
Los motivos de la creación de la ciudá tuvieron íntimamente amestaos a razones económiques: bayura de mines, bonos terrenes agrícoles, zones montiegues y bayura d'agua. La población alcontrar na exa de los vieyos itinerarios y calzaes que xuníen Corduba y Hispalis con Augusta Emerita, lo que vivificó la población a lo llargo de los sieglos. Por diversos autores antiguos, ente ellos el naturalista Pliniu'l Vieyu, sabemos que la ciudá y el so territoriu formaron parte de l'antigua demarcación xeográfica denomináu Baeturia Turdulorum, la que más tarde ocupó'l Conventus Cordubensis. Gracies a datos de les escavaciones conozse que dalgunos de los sos habitantes yeren d'Italia o inclusive d'Oriente, quien rindieron cultu a les divinidaes oficiales del estáu, a les orientales y a los dioses del terruñu.
La república reginensis recibió la organización política romana en dómina de la Dinastía Flavia, y l'alministración romana tuvo bien en cuenta a los sos naturales dende'l periodu anterior de los gobiernos de Claudio y Nerón, a los que dotó de tolos servicios y comodidaes de la dómina. Regina ye citada per última vegada nes Actes del II Conceyu Hispalense nel añu 619, presidíu por San Isidoro, nel que se dirimió un pleitu ente ésta y Celti (Peñaflor) pola xurisdicción d'una basílica.
La fecha exacta de la fundación desconoz pero tuvo de ser en dómina de Augusto, y probablemente rellacionada cola minería de la zona. El so abandonu pudo asoceder por cuenta de les convulsiones que se producen arriendes de la dominación árabe y la población resultante pasaría a ocupar nuevamente los altores del cuetu onde se llevantó la referida Alcazaba de Reina.
Nel conceyu destaca'l yá mentáu xacimientu arqueolóxicu de Regina Turdulorum, onde puede apreciase el foru y nel que destaca un teatru romanu bien calteníu.
Ilesia parroquial católica so la advocación de Santiago Apóstol, na Archidiócesis de Mérida-Badayoz.[6] De dómina posterior ye esta edificación, obra góticu mudéxar del sieglu XV con destacada torre fachada, de mampostería nel cuerpu inferior y lladriyu aplantillado nel superior. Al interior presenta bóveda de crucería y delles capiyes decoraes con pintures. L'oratoriu, tamién decoráu con pintures y blasón na puerta, correspondiente al antiguu conventu de les Trinitaries.
↑Southwell, Nathaniel (1676). Typographia Iacobi Antonii de Lazzaris Varesii: Bibliotheca Scriptorum, Societatis Iesu (en llatín), páx. 473. Consultáu'l 31 de marzu de 2014.