153 Hilda
asteroide[1]
Nome provisional	1935 GD[1] y A875 VC[1]
Símbolu astronómicu
Tipu	1935 GD[1] y A875 VC[1]
Descubridor	Johann Palisa[2]
Data de descubrimientu	2 payares 1875[1]
Epónimu	Hilda
Llugar de descubrimientu	Observatoriu de Pula[2]
Categoría	cinturón d'asteroides[1] y Outer Main Belt (en) [2]
Magnitú absoluta	7,76[3]
Oxetu astronómicu padre	Sol
Apoastru	4,5214946018822 AU[4]
Periastru	3,4198209405426 AU[4]
Argumento del periastru	39,324304415881 °[4]
Carauterístiques físiques
Diámetru	170,63 km [1]
Masa	5,2 Eg
Clase espectral	asteroide de tipu P[1] y asteroide de tipu X[2]
Albedu	0,062 y 0,0618[1]
Carauterístiques orbitales
Periodu de rotación	5,9585 h[1]
Periodu orbital	2889,9618683335 d[4]
Semiexe mayor (a)	3,9706577712124 AU[4]
Periheliu (q)	3,4198209405426 AU[4]
Afeliu (Q)	4,5214946018822 AU[4]
Enclín (i)	7,83 ° y 7,8293952608212 °[4]
Escentricidá orbital (e)	0,13872684638385[4]
Socesión
152 Atala 153 Hilda 154 Bertha

153 Hilda ye l'asteroide númberu 153 de la serie, descubiertu'l 2 de payares de 1875 dende Pula (Istria) por Johann Palisa (1848-1825).

Theodor von Oppolzer (1841-1886), nomólu asina n'honor de la mayor de les sos fíes, que morriera unos años enantes. Hilda ye de clas P y el so diámetru ye d'unos 220 km. Da nome a una familia d'asteroides nomaos grupu Hilda

El grupu Hilda, (3,7 < a < 4,2; e < 0,03; i < 20), son cuerpos en resonancia 3:2 con Xúpiter y marquen la llende esterior del cinturón principal d'asteroides a una distancia media de 4 UA del Sol. Asemeyaos a los troyanos, los Hildes puen tener formes más allargaes que'l restu de los asteroides del cinturón principal.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre 153 Hilda.