জোচেফ ৱাৰ্নাৰৰ ইফিচৰ ডায়েনা , প্ৰকৃতিৰ ৰূপক হিচাপে দেখুওৱা হৈছে, ১৬৮০ খ্ৰীষ্টাব্দ প্ৰকৃতি আই (ইংৰাজী : mother nature কেতিয়াবা ধৰিত্ৰী আই বুলিও জনা যায়) হৈছে প্ৰকৃতিৰ এক ব্যক্তিত্ব যিয়ে প্ৰকৃতিৰ প্ৰাণদায়ক আৰু লালন-পালনকাৰী দিশসমূহক মূৰ্ত কৰি, মাতৃৰ ৰূপত গুৰুত্ব দিয়ে।
১৭ শতিকাৰ ৰসায়ন গ্ৰন্থ, আটালাণ্টা ফুজিয়েন্স ত প্ৰকৃতি আইৰ প্ৰতিচ্ছবি "প্ৰকৃতি" শব্দটো লেটিন শব্দ, "natura"ৰ পৰা আহিছে, যাৰ অৰ্থ জন্ম বা চৰিত্ৰ। ইংৰাজীত ইয়াৰ প্ৰথম লিপিবদ্ধ ৰূপত ব্যৱহাৰ হৈছিল ১২৬৬ চনত। "নেচুৰা" আৰু মাতৃ প্ৰকৃতিৰ ব্যক্তিত্ব মধ্যযুগত বহুলভাৱে জনপ্ৰিয় আছিল। সঠিকভাৱে ঐশ্বৰিক আৰু মানুহৰ মাজত থকা এটা ধাৰণা হিচাপে ইয়াক প্ৰাচীন গ্ৰীচৰ পৰাই আৰম্ভ হোৱা বুলি অনুসন্ধানত জনা যায়, যদিও পৃথিৱীক হয়তো দেৱী হিচাপে মূৰ্ত কৰি তোলা হৈছিল। নৰ্ছসকলৰ Jörð (Jord, বা Erth) নামৰ এগৰাকী দেৱীও আছিল।
লিখিত ব্যৱহাৰ ক্ষেত্ৰত আটাইতকৈ প্ৰাচীনতম ব্যৱহাৰৰ হয় মাইচেনিয়ান গ্ৰীক ভাষাত: মা-কা (অনুবাদক মা-গা), "মাতৃ গিয়া", ৰৈখিক বি চিলেবিক লিপিত লিখা (খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ত্ৰয়োদশ বা দ্বাদশ শতিকা)।[ 1]
এলগনকিয়ান কিংবদন্তি অনুসৰি "ডাৱৰৰ তলত পৃথিৱী-মাতৃ বাস কৰে আৰু ইয়াৰ পৰা জীৱনৰ বাবে পানী উৎপন্ন হয়, আৰু এই পানীয়েই তেওঁৰ বুকুত থকা উদ্ভিদ, জীৱ-জন্তু আৰু মানুহক পানীৰ যোগান ধৰিছে।" (লাৰ'ছ ৪২৮)। ইয়াৰোপৰি প্ৰকৃতি আইক নোকোমিছ (আইতাক) বুলি জনা যায়।
ইনকা পৌৰাণিক কাহিনীত মামা পাচা বা পাচামামা এগৰাকী উৰ্বৰতাৰ দেৱী, তেওঁ ৰোপণ আৰু চপোৱাৰ তদাৰককাৰী। পাচামামাক সাধাৰণতে "মাতৃ পৃথিৱী" বুলি অনুবাদ কৰা হৈছে। কিন্তু অধিক আক্ষৰিক অনুবাদ হ'ব "মাতৃ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড" (আইমাৰা আৰু কেচুয়া ভাষাত মামা = মাতৃ / পাচা = জগত, স্থান-কাল বা বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড)।[ 2] [ 3]
মূল ভূখণ্ডৰ দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ দেশ কম্বোডিয়া, লাওছ আৰু থাইলেণ্ডত পৃথিৱীক ফ্ৰা মে থোৰানী হিচাপে ব্যক্তি স্বৰূপ দিয়া হৈছে যদিও বৌদ্ধ পৌৰাণিক কাহিনীত তেওঁৰ ভূমিকা প্ৰকৃতি মাতৃৰ পৰা যথেষ্ট পৃথক। মালয় দ্বীপপুঞ্জত সেই ভূমিকা পূৰণ কৰিছে ইষ্ট ইণ্ডিজৰ দেৱী দ্য ৰাইচ-মাদাৰ
