নাথু-লা পাছ ভাৰতৰ ছিক্কিম আৰু তিব্বতৰ সীমান্তবৰ্তী ঐতিহাসিক গিৰিপথ। হিমালয়ৰ ১৪,৪০০ ফুট উচ্চতাত অৱস্থিত এই গিৰিপথ বিশ্বৰ উচ্চতম গিৰিপথবোৰৰ অন্যতম। ১৯০৩ চনত ইয়ং হাজবেণ্ড নামৰ সামৰিক বিষয়া এজনে তিব্বতৰ লাছালৈ এটা অভিযান চলোৱাৰ সময়ত এই গিৰিপথটো আৱিষ্কাৰ কৰে। তেতিয়াৰপৰা এই পথেদি তিব্বতৰ লগত ভাৰতৰ ব্যৱসায়-বাণিজ্য চলিছিল। [1]
১৯৬২ চনৰ ২০ অক্টোবৰত চীনে ভাৰত আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত নাথু-লা পাছ বন্ধ হৈ যায়। সুদীৰ্ঘ ৪৪ বছৰ বন্ধ হৈ থকাৰ পাছত গিৰিপথটো পুনৰ মুকলি কৰি দিয়া হয়। ২০০৩ চনত ভাৰত আৰু চীনৰ মাজত এখন চুক্তি স্বাক্ষৰিত হয়। তাৰ পাছত কেৱল পৰ্যটকৰ বাবে নাথু-লা পাছ মুকলি কৰি দিয়া হয়। ইয়াৰ পাছত ২০০৬ চনৰ ৬ জুলাইৰপৰা ব্যৱসায়-বাণিজ্যৰ বাবেও পথটো মুকলি কৰি দিয়া হয়।[1]
ইতিহাস
১৯০৩-০৪ চনত ব্ৰিটিছৰ তিব্বত অভিযানত নাথু লাই এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। তেওঁলোকে ৰাছিয়ান সাম্ৰাজ্যক তিব্বতৰ অভ্যন্তৰীণ প্ৰসংগবোৰৰ পৰা আঁতৰত ৰাখিব বিচাৰিছিল। এইদৰেই তেওঁলোকে সেই ক্ষেত্ৰত থিতাপি লৈছিল। ১৯০৪ চনত মেজৰ ফ্ৰান্সিছ ইয়ংহাছবেণ্ড, যিজনে সেইসময়ত তিব্বতৰ ব্ৰিটিছ কমিছনাৰ হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি আছিল-তেওঁ নাথু লা গিৰিপথেৰে
এটা অভিযানৰ নেতৃত্ব দি লাছা(Lhasa) দখল কৰিছিল। ইয়াৰ ফলস্বৰূপে তিব্বতৰ গিয়ানটিছ আৰু গাৰ্টকত দুটা বাণিজ্যস্থল স্থাপিত হৈছিল; লগতে নিকটৱৰ্তী চুম্বী উপত্যকাৰ নিয়ন্ত্ৰণো ব্ৰিটিছৰ হাতলৈ গৈছিল। পৰৱৰ্তী নৱেম্বৰ মাহত চীন আৰু গ্ৰেট ব্ৰিটেইনৰ মাজত এক চুক্তি স্বাক্ষৰিত হয়। সেই চুক্তিৰ ফলত ছিক্কিম আৰু তিব্বতৰ মাজত এক বাণিজ্যিক দ্বাৰ মুকলি হয়। [2][3]
নাথু লাত ভাৰতীয় আৰু চীনা সৈন্য
১৯৪৭ আৰু ১৯৪৮ চনত ছিক্কিমক সদ্য-স্বাধীনতাপ্ৰাপ্ত ভাৰতৰ লগত চামিল কৰিবলৈ এক লোকপ্ৰিয় ভোটিঙৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছিল যদিও কাৰ্যত সেইয়া ব্যৰ্থ প্ৰমাণিত হ'ল। সেইকাৰণে ভাৰতৰ প্ৰধান মন্ত্ৰী জৱাহৰলাল নেহৰুৱে ছিক্কিমক এক বিশেষ সুৰক্ষিত মৰ্যাদা(special protectorate status) প্ৰদান কৰে। নেহৰুৰ সেই সিদ্ধান্তত ছিক্কিমে সন্মতি দিয়ে আৰু ভাৰতীয় সেনাবাহিনীক নাথু লাকে সাঙুৰি আন সীমান্তবোৰত অৱস্থান ল'বলৈ অনুমতি দিয়ে। সেইছোৱা সময়ত ১,০০০তকৈও অধিক খচ্চৰ আৰু প্ৰায় ৭০০ মানুহে নাথু লাৰ মাজেৰে হোৱা আন্তঃসীমান্ত বাণিজ্যত জড়িত আছিল। [4] ১৯৪৯ চনত যেতিয়া তিব্বতীয় চৰকাৰে তাত বসবাস কৰি থকা চীনদেশীয় মানুহখিনিক নিৰ্বাসন কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল'লে, তেতিয়া নিৰ্বাসিত হোৱা সৰহসংখ্যক মানুহেই নাথুলা-ছিক্কিম-কলিকতা পথটোৱেই অনুসৰণ কৰিছিল। [5]
১৯৫০ চনত তিব্বত চীনৰ নিয়ন্ত্ৰণাধীন হয়। ১৯৫৯ চনত চীনে এক তিব্বতীয় বিদ্ৰোহ দমন কৰে। ইয়াৰ ফলত ছিক্কিমৰ গিৰিপথবোৰেৰে তিব্বতীয় শৰণাৰ্থীৰ সোঁত ব'বলৈ ধৰে। ১৯৬২ চনৰ ভাৰত-চীন যুদ্ধৰ বিভীষিকা ছিক্কিমে প্ৰত্যক্ষ কৰে। ইয়াৰ পাছতেই গিৰিপথেৰে চলাচল সম্পূৰ্ণ বন্ধ কৰি দিয়া হয় আৰু চাৰি দশকতকৈও অধিক কাল এই পথৰে যাতায়াত স্তব্ধ হৈ থাকে। ১৯৬৭ চনৰ ৭ আৰু ১৩ ছেপ্টেম্বৰৰ মাজত চীন আৰু ভাৰতৰ সৈন্যৰ মাজত ছদিনজোৰা সুতীব্ৰ সীমান্ত-যুদ্ধ হয়। এই যুদ্ধত গধুৰ যুদ্ধাস্ত্ৰও ব্যৱহৃত হৈছিল। [6] ১৯৭৫ চনৰ মে' মাহত, ছিক্কিম ভাৰতৰ লগত সংযুক্ত হয় আৰু ভাৰত দেশৰ দ্বাবিংশতম ৰাজ্য হৈ পৰে। অৱশ্যে, চীনে সেই একত্ৰীকৰণত সন্মত হোৱা নাছিল। বেইজিঙে ছিক্কিমক এখন স্বাধীন ৰাষ্ট্ৰ বুলিয়েই গণ্য কৰি থাকে। চীনৰ মতে ভাৰতে সামৰিক প্ৰতিৰক্ষাবেষ্টনীৰ মাজত আৱদ্ধ হৈ গণভোটটো গ্ৰহণ কৰিলে। [7]
নাথু লাত থকা চীনা সামৰিক বাহিনীৰ চেকপ'ষ্ট
২০০৩ চনত, চীন আৰু ভাৰতৰ মাজৰ সম্পৰ্কটো সামান্য সুস্থিৰ হোৱাত ভাৰতৰ প্ৰধান মন্ত্ৰীঅটল বিহাৰী বাজপেয়ীয়ে চীন দেশ ভ্ৰমণ কৰে আৰু সীমান্ত পুনৰ মুকলি কৰাৰ কথা উল্লেখ কৰে। ২০০৫ চনৰ ২ অক্টোবৰত সীমান্ত মুকলি কৰাৰ কথা আছিল যদিও চীনদেশত সৃষ্টি হোৱা আন্তঃগাঁথনিগত সমস্যাৰ বাবে শেষমুহূৰ্তত সেই কাৰ্যসূচী পিছুৱাই দিয়া হয়। অৱশেষত, ২০০৬ চনৰ ৬ জুলাই তাৰিখে নাথু লা গিৰিপথ মুকলি কৰি দিয়া হয়। [8]
ভাৰতৰ কিছুসংখ্যক ব্যৱসায়ীৰ মনত এক ভয় সোমাইছিল যে, ভাৰতৰ পৰা ৰপ্তানি হোৱা সামগ্ৰীবোৰে তিব্বতত এক সীমিত পৰিসৰহে লাভ কৰিছিল। আনহাতে চীন দেশে ছিকিম আৰু পশ্চিম বংগৰ
চল্তি বজাৰত প্ৰৱেশ কৰাৰ সুবিধা লাভ কৰিছিল। [19]গিৰিপথটোৰ পুনঃউন্মোচনে দুয়োখন প্ৰদেশৰ মাজত অৰ্থনৈতিক বাতাৱৰণ সুচল কৰিব বুলি ভবা হৈছিল যদিও কাৰ্যতঃ সেইয়া হৈ নুঠিল। তিব্বত স্বায়ত্ত্বশাষিত আঞ্চলিক বাণিজ্য সংস্থাই দাখিল কৰা প্ৰতিবেদন অনুসৰি, ২০০৬ চনৰ ৫১টা দিনৰ ব্যৱসায়ৰ সময়ত নাথুলাৰ মাজেৰে কেৱল ১,৮৬,২৫০ আমেৰিকান ডলাৰৰহে ব্যৱসায় হৈছিল। [20]
আনহাতে ভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত কেৱল ভাৰতীয় নাগৰিকেহে বুধবাৰ, বৃহস্পতিবাৰ, শনিবাৰ আৰু দেওবাৰে গিৰিপথটো দৰ্শন কৰিব পাৰে,[9] গেংটকৰ পৰা এদিন আগতে অনুমতি-পত্ৰ সংগ্ৰহ কৰি। [21]
উল্লেখনীয় যে, ছিকিমৰ কিছুমান মঠ দৰ্শন কৰিবলৈ এই গিৰিপথটোৱে তীৰ্থযাত্ৰীসকলক সহায় কৰি আহিছে। বিশেষকৈ ৰুমটেক মঠ, যিটোক বৌদ্ধ ধৰ্মাৱলম্বীসকলৰ অন্যতম পবিত্ৰ ঠাই হিচাপে গণ্য কৰা হয়। আনহাতে হিন্দুসকলক এই গিৰিপথটোৱে মানসৰোবৰ হ্ৰদৰ যাত্ৰাকাল হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰিছে (পোন্ধৰ দিনৰ পৰিৱৰ্তে দুটা দিন)।[22]
তথ্য সংগ্ৰহ
↑ 1.01.1"জ্ঞানাঞ্জন". প্ৰান্তিক খণ্ড ৩১শ বছৰ (২০ শ সংখ্যা): ৪৫. ১৬ - ৩০ ছেপ্তেম্বৰ ২০১২.
↑Carrington, Michael: "Officers Gentlemen and Thieves: The Looting of Monasteries during the 1903/4 Younghusband Mission to Tibet", Modern Asian Studies 37, 1 (2003), pp. 81–109.
