নেফথিছ
মিছৰীয় চিত্ৰলিপিৰ মতে
প্ৰতীক	মন্দিৰৰ পবিত্ৰ অংশ
সঙ্গী	ছেট, অচাইৰিছ, হ'ৰাছ,[1] অনুবিছ (নুবিয়াত)[2]
পিতৃ-মাতৃ	গেব আৰু নূট
সহোদৰ	আইচিছ, অচাইৰিছ, জ্যেষ্ঠ হ'ৰাছ, আৰু ছেট
সন্তান	অনুবিছ, ৱেপৱাপেট, হ'ৰাছ[3]

নেফথিছ বা নেবেট-হেটচ প্ৰাচীন মিচৰীয় ধৰ্মৰ এগৰাকী দেৱী আছিল। তেওঁ ইজিপ্তৰ পৌৰাণিক আখ্যানসমূহত হিলিঅ'পলিছৰ মহান এনীড অৰ্থাৎ নগৰাকী বিশিষ্ট দেৱ-দেৱীৰ গোটৰ সদস্য। তেওঁ আছিল নুট আৰু গেবৰ জীয়ৰী। নেফথিছক সাধাৰণতে তেওঁৰ ভগ্নী আইচিছৰ সৈতে অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ অনুষ্ঠানত সংযুক্ত কৰা হৈছিলি^[4] কিয়নো তেওঁলোকে মামিৰ ৰক্ষক আৰু দেৱতা অচাইৰিছ আৰু ছেটৰ ভগ্নী তথা পত্নীৰ ভূমিকা পালন কৰিছিল।

তেওঁ শোক, ৰাতি/আন্ধাৰ, সেৱা (বিশেষকৈ মন্দিৰৰ), প্ৰসৱ, মৃতক, সুৰক্ষা, যাদু, স্বাস্থ্য, মৃতদেহ, আৰু নিচাযুক্ত পানীয়ৰ সৈতে জড়িত দেৱী আছিল।

নেফথিছ হৈছে এটা গ্ৰীক উপনাম বা উপাধি। নেফথিছ দেৱীৰ উৎপত্তিৰ বিষয়টো স্পষ্ট নহয় যদিও তেওঁৰ নামৰ আক্ষৰিক অনুবাদ সাধাৰণতে গৃহৰ নাৰী (লেডী অৱ দ্য হাউচ) বা মন্দিৰৰ নাৰী (লেডী অৱ দ্য টেম্পল) বুলি দিয়া হয়।

এই উপাধিটো হয়তো এটা নিৰ্দিষ্ট নামতকৈ নেফথিছৰ কাৰ্য্যক বৰ্ণনা কৰা উপনাম হোৱাৰ সম্ভাৱনা অধিক। সম্ভৱতঃ ই নেফথিছৰ এক বিশেষ মন্দিৰৰ সৈতে সম্পৰ্ক বা মিচৰৰ মন্দিৰৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট দিশৰ ইংগিত বহন কৰে। তেওঁৰ ভগ্নী আইচিছৰ সৈতে নেফথিছে মন্দিৰৰ প্ৰৱেশদ্বাৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। এই প্ৰৱেশ পথটো দিগন্ত বা আখেতৰ প্ৰতীক আছিল।

পঞ্চম বংশৰ সময়ৰ পিৰামিডৰ লেখনিসমূহত নেফথিছক হেলিঅ'পলিটান এনীডৰ (নগৰাকী দেৱ-দেৱীৰ গোট) দেৱী হিচাপে দেখা যায়। তেওঁ আইচিছৰ ভগ্নী আৰু যুদ্ধসদৃশ দেৱতা ছেটৰ সংগী। আইচিছ আৰু বিশেষকৈ অচাইৰিছৰ ভগ্নী হিচাপে নেফথিছ এগৰাকী সুৰক্ষা সম্পৰ্কীয় দেৱ। আইচিছে জন্মৰ অভিজ্ঞতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰাৰ বিপৰীতে নেফথিছ মৃত্যুৰ অভিজ্ঞতাৰ প্ৰতীক। নেফথিছক প্ৰাচীন মিচৰৰ কিছুসংখ্যক মন্দিৰৰ ধৰ্মতত্ত্ব আৰু ব্ৰহ্মাণ্ডবিজ্ঞানত "সহায়ক দেৱী" বা "উৎকৃষ্ট দেৱী" বুলি জনা গৈছিল।^[5] এই শেষৰ প্ৰাচীন মিচৰৰ মন্দিৰৰ লেখনিসমূহত এগৰাকী দেৱীৰ বৰ্ণনা কৰা হৈছে যি ঈশ্বৰৰ সহায় আৰু সুৰক্ষামূলক অভিভাৱকত্বক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল।

কিছুসংখ্যক আখ্যানত নেফথিছক অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ দেৱতা অনুবিছৰ (ইনপু) মাতৃ হিচাপে গণ্য কৰা হয়।^[6][7] কোনো কোনো সময়ত অনুবিছক বাষ্টেট ^[8] বা আইচিছৰ পুত্ৰ হিচাপেও উপস্থাপন কৰা হয়। নুবিয়াত নেফথিছক অনুবিছৰ পত্নী বুলি কোৱা হৈছিল।^[9]

সাধাৰণতে হ’ৰাছৰ মাহীয়েক বুলি গণ্য কৰিলেও হ’লেও নেফথিছে প্ৰায়ে তেওঁৰ মাতৃ হিচাপেও দেখা দিয়ে। আনকি তেওঁক হ’ৰাছৰ পত্নী হিচাপেও দেখা যায়।^[10] অৱতাৰী ফাৰাও দেৱতা হ'ৰাছৰ প্ৰাথমিক "শুশ্ৰূষাকাৰিণী মাতৃ" হিচাপে নেফথিছকো ৰাজত্ব কৰা ফাৰাওসকলৰ শুশ্ৰূষাকাৰিণী হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল।^[11] আন দেৱীসকলেও এই ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিব পাৰিছিল যদিও এই কাৰ্য্যত সাধাৰণতে নেফথিছক চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। ইয়াৰ বিপৰীতে নেফথিছক কেতিয়াবা যথেষ্ট উগ্ৰ আৰু বিপজ্জনক দেৱী হিচাপে চিহ্নিত কৰা হয। তেওঁ নিজৰ আগ্নেয় নিশ্বাসেৰে ফাৰাওৰ শত্ৰুসকলক জ্বলাই পেলাব পাৰে।

অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ ভূমিকাত নেফথিছক প্ৰায়ে চিলনী বা শেনৰ ডেউকা থকা এগৰাকী মহিলা হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। সাধাৰণতে সুৰক্ষাৰ প্ৰতীক হিচাপে এই ডেউকা মেলি দিয়াৰ ৰূপত চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। চিলনী বা মিচৰৰ শেনৰ সৈতে নেফথিছৰ সম্পৰ্কই (আৰু ইয়াৰ তীক্ষ্ণ, শোকপূৰ্ণ চিঞৰ) স্পষ্টভাৱ ক্ৰন্দনৰত মহিলাসকলে মৃতকৰ বাবে কৰা বিলাপৰ কথা মনত পেলাই দিছিল।^[12]