دو فو او تو فو ( 712 – 770) (بالصينى : 杜甫 ) كان شاعر صينى كبير عاش ايام حكم اسرة تانج و بيعتبروه هو و لى باى اعظم الشعرا فى تاريخ الصين كله.دو فو اتولد و مات فى مقاطعة هونان الصينيه.
دو فو اتولد فى اسره مثققه و اتربى على التعاليم الكونفوشيوسيه التقليديه بس سقط فى الامتحان الامبراطورى بتاع سنة 735 و عشان كدا قضى شبابه فى السفر و زار بلاد كتيره و و قابل شخصيات مهمه اغلبهم شعرا زيه و من اكتر الناس اللى اثرو فيه لى باى و فى الفتره دى بانت عبقريته الشعريه و بعدها رجع للعاصمه و ما قابلش لى باى تانى بس تناه طول عمره معجب بيه و باعماله.
نموذج من شعره
- 月夜憶舍弟
- 戍鼓斷人行
- 秋邊一雁聲
- 露從今夜白
- 月是故鄉明
- 有弟皆分散
- 無家問死生
- 寄書長不達
- 況乃未休兵
- مراتى الليلادى اكيد بتراقب لوحديها
- القمر اللى زى البدر فى مدينة فوتشو
- قلبى بيحرقنى كل ما افكر فى ولادى و بناتى و هما بعيد عنى
- هما صغيرين على انهم يفهمو ليه البعاد
- او حتى يفتكرو عيشتنا زمان فى العاصمه تشانجان
- شعرها المبلول كان بيهفهف زى الشبوره المتعطره
- فى ضى القمر الصافى ،كانو دراعاتها
- اللى ابيض من الحجر الكريم بردانين
- يا ترى امتا ح نتكأ من تانى على الشباك المفتوح
- و ييجى نور القمر ينشف دموعنا المتلألأه
مصادر
