توفيق حبيب مليكه
معلومات شخصيه
الميلاد	سنة 1880   القاهره
الوفاة	22 اكتوبر 1941 (60–61 سنة)  القاهره
مواطنه	امبراطوريه عثمانيه (1880–1914) السلطنه المصريه (1914–1922) المملكه المصريه (1922–1941)
العرق	اقباط [1]
الحياه العمليه
المهنه	صحفى ،  وكاتب
اللغات المحكيه او المكتوبه	عربى
تعديل مصدري - تعديل

توفيق حبيب مليكه (1180 - 22 اكتوبر 1941) صحفى و كاتب مصرى.

اتولد فى القاهره لعيله قبطيه و نشا و درس بيها. ساهم فى الصحافه المصريه منشئى و محرر, و هوا من اوائل الاقباط المصريين اللى دخلو الصحافه سنة 1907. كتب كثير فى الادب الرحله والنقد الاجتماعى. اشتغل فى جريدة الاهرام, و كتب مقالاته تحت عنوان «على الهامش» موقعه باسم «الصحافى العجوز», و هوا اللقب اللى اختاره لنفسه. اتوفى فى القاهره عن 61 سنه.^[2][3][4][5]

اتولد توفيق بن حبيب مليكه سنة 1880 فى القاهره لعيله ارثوذكسيه قبطيه, و نشا بيها. اتلقى علومه فى مدرسه المرسلين الاميركان و الاقباط الكبرى. اشتغل بالصحافه و التحرير فى المجلات و الصحف, فحرر جرايد اسبوعيه, اشتغل مع يوسف الخازن فى جريدة «الاخبار» من سنه 1907 لحد 1919 و فى «الاهرام» من 1920, اشتغل فيها مخبر صحفى فى الاول, , بعدين بدء فى كتابة سلسله مقالات فيها تحت عنوان «على الهامش» كان بيوقعها باسم «الصحافى العجوز». و ساهم فى الصحافه المصريه اكتر من اربعين سنه. و كان شديد الاهتمام بالقضايا المصريه الخديويه و الاحتلال البريطانى لمصر, وميالا الى مطالعة الصحف و المجلات و مناقشة القضايا الوطنيه و الشؤون القبطيه.^[5]
زار كثير من البلاد الشرقيه و العربيه, و كتب عنها. و بدا اسفاره الى اوروبا سنة 1921, فقضى تمن شهور متجول بين سويسرا و فرنسا و المانيا و ايطاليا. بعدين زار استامبول و سوريا و لبنان و يوجوسلافيا و اسبانيا عشر مرات. اولع بجمع الكتب و ترتيب فهارسها.^[6]

اتوفى توفيق حبيب يوم 22 اكتوبر 1941 بالقاهره.^[5][7]

كان من اعلام الصحافه المصريه فى عصره. اشتهر بـ«الصحافى العجوز», و هوا اللقب اللى اختاره لنفسه. قال عنه الزركلى ( امتاز بجمع الحوادث وتنسيقها (جزازات) واضابير, بعدين الكتابه عنها فى المناسبات. و فيها تراجم بعض البارزين من المعاصرين).^[8] وصفه محمد زكى مجاهد بانه كان (كثير التطرف والانتقاد والمناقشه, لا تخلو مجالسه من التنديد والتقريع بكل ما يراه مخالفا لمبادئه وميوله... و كان مؤرخا صادق الروايه, حافظا لكثير من السير.)^[5] تميز باسلوبه فى جمع بين السخريه والجد بعبارات بسيطه.^[2][6]

من مؤلفاته:

• «جهاد شاب وطنى قرياقص ميخائيل»
• «الحان الكنسيه القبطيه»
• «الفجاله قديما وحديثا», عن تاريخ حى الفجاله بالقاهره, 1913 ^[9]
• «هوامش الصحافى العجوز, برسوم العريان و ناس تانيه » ^[10]
• «ابو جلده و ناس تانيه », 1935 ^[11][12]
• «تذكار المؤتمر القبطي»
• «الفتيان الكشافه» ^[13]
• «اسرار الملوك,» قصه مترجمه

من مؤلفاته فى ادب الرحله:

• «رحله صيف الى تركيا واليونان ويوجوسلاڤيا وايطاليا»
• «رحله الصحافى العجوز شهران فى اوروبا »
• «رحلات الصحافى العجوز: شهران فى لبنان وبلاد اليونان وايطاليا وطرابلس الغرب صيف سنه 1938», ادب الرحله, 1935 ^[14]
• «رحله اكسبرس من اسكندريه واستامبول: مع المستر اتول», 1933 ^[15]