كنيسه ، فى المسيحيه ، هى المكان اللى بيمارس فيه المسيحيين الطقوس الدينيه ، و المعنى المعروف ليها هو " جماعه منظمه للعباده ". المسيحيه دخلت مصر فى القرن الاول ، لكن بسبب اضطهاد للمسيحيين المصريين كانت عبادتهم بتم فى المعابد و المقابر الفرعونيه ، لكن بعد ما بقت المسيحيه دين الامبراطوريه اتبنت الكنايس و الاديره. الكنايس المسيحيه الاولانيه فى مصر اتبنت على الطرازين البازيليكى و البيزنطى فكانت مقسمه على ممر فى النص و ممرين على الجنبين بتفصلها صفوف عواميد و بتغطيها القبب و كانت بتتميز بالهياكل الجميله و الصور و الايقونات المتلونه.
فى المسيحيه الكنيسه بتضم كل المسيحيين العايشين و الميتين تحت رياسة المسيح مؤسسها ، فالكنيسه بتشمل ناحيتين : المجاهده فى العالم المحسوس ، و المنتصره و هى جماعة القديسين فى السما ، و هى كنيسه واحده مقدسه جامعه رسوليه.
فى مصر بتشتهر كنيسة ابو سيفين فى القاهره اللى اتبنت فى اواخر القرن الخامس و اوائل القرن الساتت و فيها ايقونات جميله و رسومات بديعه على الحيطان ، و كنيسة ابو سرجه برضه فى القاهره و اتبنت فى اواخر القرن الرابع و بدايات القرن الخامس و فيها مغاره تحت مستوى الشارع الخارجى جواها كنيسه صغيره ، و كنيسة العدرا فى حى الزتون و دى اتنقلت ليها البطريركيه فى القرن اربعتاشر لغاية القرن السبعتاشر و اشتهرت بقصة تجلى العدرا فيها سنة 1968، و الكنيسه المعلقه فى القاهره و كانت مقر البطريرك من القرن الحداشر لحد القرن الاربعتاشر و بتمتاز برشاقة و جمال منبرها المعمول من المرمر و باعداد كبيره من الايقونات.