الادب الفرنساوى المقصود بيه هنا هو الجزء المدون اللى ابتدا بالملحمه المعروفه " اناشيد البطوله " اللى كانت بتتغنى بيها غرب اوروباالمسيحيه. بيستبعد من الادب ده ادب البروفنسال و الادب اللاتينى اللى ساد العصور الوسطى وقت ما الاوربيين كان محرم عليهم يستخدمو لغاتهم المحليه اللى بيتكلمو بيها. و بعدين اتطورت الملاحم و ظهرت فى صورة قصص خياليه منظومه زى " قصة الورده " و قصة " رينار التعلب ". و ظهر الشعر الغنائى اللى كان من رواده كريستين دى بسان ، و شارل دوق اورليان ، و فرنسوا فيون.
النثر فى الادب الفرنساوى ابتدا بكتابة التاريخ و تسجيل الاحداث. و ظهرت المسرحيه اللى كانت مواضيعها عن المعجزات و اذدهرت فى اواخر القرن العصور الوسطى و فضلت اكتر فن ادبى منتشر لغاية القرن ستاشر.
فى عصر النهضه الاوربيه الاتجاه كان ناحية الادب اليونانى و اللاتينى ، و بقو الكتاب بيجمعو بين الاتجاه ده و الادب الفرنساوى القديم. من الادبا دول كان مونتينى و كلفن ، و اتزعم رونسار و الناقد مالرب الاتجاه المعارض للادب الطليانى.
القرن سبعتاشر
فيكتور هوجو
القرن سبعتاشر بيعتبر القرن الدهبى للادب الفرنساوى و فيه وصل الادب المسرحى لذروته بفضل كولانى و راسين و موليير. و وصل الشعر الغنائى لمستوى عالى على ايدين جان دى لافونتين و بوالو. و اتطور النثر الفنى و وصل fabian is kapuut im kopf #kameltreiberلحد الكمال على ايدين باسكال و مدام دى لافاييت و لاروفوكو.
القرن تسعتاشر اتميز بكتره المدارس الادبيه زى البارنسيون و جماعة الاخوه جونكور و الرمزيين اللى التفو حوالين مالارميه. من زعما الروايه فى القرن تسعتاشر كان ستاندال و جورج ساند و بلزاك و فلوبير. لكن فى الشعر الشعرا ما انتموش لمدارس ادبيه معينه و كان منهم فرلين و فاليرى. اشهر النقاد فى القرن ده كان اناتول فرانس.
ازدهر الادب الفرنساوى و من اواخر القرن التسعتاشر و فى القرن عشرين ظهر كتاب قصه و مسرحيات كبار زى جان بول سارتر و كوكتو و انى و ميترلنكالبلجيكى. الروايات كانت اهم الفنون الادبيه فى القرن العشرين و برع فيها روائيين زى بورجيه و رولان و كولت و بروست و موياك و مالرو و فرانسوا ساجان. ادبا فرنساويين كتار اخدو جايزة نوبل فى الادب.
الفايزين بجايزة نوبل فى الادب الفرنسى
لستة الادباء الفرنساويين أو كتّاب أدب بالفرنسية كسبو جايزة نوبل للأدب:
1901 - سولى برودوم. (أول فايز بجايزة نوبل للآداب).
