Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Ilesia de Santa Cilia Esglèsia de Santa Cecília
Abside y frontera lateral d'a ilesia de Santa Cilia de Montserrat.
Se troba en un puesto notable por a suya situació en un plano orientato enta la val d'o río Llobregat. O templo romanico, composato por tres naus de desigual extensión y tres absides con arcuacions ciegas, se conserva en buen estato gracias a cuantas restauracions y ye un magnifico eixemplar romanico d'o sieglo XI, a sola parte que s'ha conservato d'as antigas construccions.
Repuis d'o claustro, con a montanya de Montserrat dezaga.
S'erichió arredol de 945 por l'abat Cesario (con confirmación en ixa mesma calendata por Chorche, bispe de Vic),[2] qui entre 966 y 981 preteneba estar l'arcebispe d'a diocesi de Tarragona. En 951, Cesario obtenió un precepto d'o reiLoís IV de Francia, que li confirmaba la dotación inicial asignata por os contes Sunyer I de Barcelona y a suya muller Riquilda, que yeran os suyos protectors. Cuan se debantó, estió o primer monesterio existent en a montanya de Montserrat.
Mientres o sieglo XIV dentró en decadencia, y luego se convertió en un puesto d'hospedache t'os pelegrins de Santa María de Montserrat, dentrando en a orbita d'ista monesterio en 1410, estando annexato en 1539. Os abaz de Santa María paraban cuenta dende alavez d'a casa, a on i residiba nomás que un mosén con os suyos sirvients.
L'edificio que se conserva hue no ye pas l'orichinal, estando una obra ya d'o sieglo XI.[2] Sindembargo, bels autors afirman que as naus d'a ilesia son anteriors a o sieglo XI.[2]
