A ilesia prencipió a construyir-se en 1625, pero fue reyalizada en a suya mayor parti a partir de 1661 gracias a Felipe de Busignac y Borbón, arquitecto y mayestro d'obras que ya heba treballau en o palacio d'Argillo.
Descripción
Aspecto del interior del templo
Ye un edificio granizo de frontera flanquiada por dos torres, mas bien baixas, que fuoron recreixidas por Chueca Goitia en a decada de 1970. Dende l'exterior se veye a cupula, que se sitúa en o crucero; l'actual de 1860, sustituyindo a la orichinal que fue destruyida por un rayo.
L'interior ye d'estilo barroco italiano, de nau unica y crucero, con capiellas entre os contrafuertes. Tipicament chesuitica en a suya monumentalidat y grandilocuencia, se destacan as cheserías d'o teito y a cupula, que mezclan elementos barrocos y mudéchars: estrelas, lazos, dibuixos cheometricos... Tamién resulta intresant a tribuna de finestras cheminadas que recorre os cantos d'a nau central.
D'os tresoros artisticos conservaus, o mas intresant ye o sepulcre d'o cardenal zaragozano Cheronimo Xavierre, mayestro Cheneral d'a Orden de Predicadors y labrau arredol de 1610. O sepulcre, que en primerías se trobaba en o claustro d'o convento, se tresladó enta o brazo dreito d'o crucero d'a ilesia.
