Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
A ilesia de Sant Carlos Borromeu (en alemánKarlskirche) ye una ilesia situata en a parti o sud d'a Karlsplatz en a ciudat de Viena, Austria. Se troba en l'extremo d'o primer districto, 200 metros difuera d'a Ringstraße. Ye un d'os exemplos mas importants d'ilesias d'estilo barroco y tien una cupula en forma d'elipsoide alargato.
Dende que o conchunto d'a Karlsplatz fue esviellato en zaguerías d'os anyos 1980, a Karlskirche ha ganato fama debito a la suya cupular y a las dos granizas columnas que tien en os laterals y que son decoratas con baixo-relieus, prenendo amás un papel de contrapeso arquitectonico entre os edificios d'a Musikverein y a Universidat Tecnica de Viena.
A ilesia, que ye cuidata actualment por una orden relichiosa, ha estato mientre muito tiempo ilesia parroquial, asinas como seu de l'asociación d'estudiants catolicos d'a Universidat Tecnica de Viena.
Disenyo y construcción
Detalle d'una d'as columna
En 1713, un anyo dimpués d'a fin d'a gran epidemia de peste bubonica, l'emperador Carlos VI, rei d'Aragón como Carlos III, ordenó a construcción d'una ilesia en honor d'o suyo santo, Sant Carlos Borromeu venerato por os malautos de peste, ta agradeixer as relativament pocas baixas que causó a malautía en a ciudat. Alavez s'organizó un concurso arquitectonico, que ganó Johann Bernhard Fischer von Erlach sobre atros famosos arquitectos como Ferdinando Galli-Bibiena u Johann Lukas von Hildebrandt. A construcción prencipió en 1716 baixo supervisión d'Anton Erhard Martinelli. Dimpués d'a muerte de J. B. Fischer en 1723, o suyo fillo Joseph Emanuel Fischer von Erlach, completó a construcción en 1737 fendo bellas modificacions d'os plans orichinals. A ilesia orichinalmente teneba una linia de visión dreita enta o Hofburg estando iste, dica 1918, o patrón imperial ta todas as ilesias parroquials.
Como creador d'arquitectura historica, J. B. Fischer reunió os mas diversos elementos. A frontera en o centro, que leba enta a portalada, corresponde a o modelo de templo griego. As dos columnas en os laterals, obra de Lorenzo Mattielli, siguen o modelo d'a Columna de Trachán en Roma. Amán d'istas, as dos torres d'a ilesia amuestran a influyencia d'o barroco italiano (Bernini y Borromini). Sobre a dentrada, se debanta a cupula que o choven J. E. Fischer acurtó y alteró parcialment respecto a os plans de su pai.
