O castiello de Spiš (en eslovaco Spišský hrad) ye un castiello en ruinas situau a l'este d'Eslovaquia. S'estendilla sobre una superficie de cuatre hectarias, con cinco patios en que se conservan ruinas d'os siegles XIII a XVIII. Ye un d'os castiellos mas grans d'Europa Central. O castiello corona una montanya de 634 m sobre a ciudat de Spišské Podhradie y o lugar de Žehra, en a rechión conoixida como Spiš (en húngaro Szepes). Fue incluyiu por a UNESCO en a lista d'o Patrimonio d'a Humanidat en 1993, chunto a las localizacions de Spišská Kapitula, Spišské Podhradie y Žehra. En 2009 s'amplió iste espacio protechido ta incluyir-ie o centro historico de Levoča.[1]
O castiello fue construyiu en o sieglo XII, en o mesmo puesto a on bi heba un castiello anterior. A parti mas antiga ye o palacio reyal rechional romanico, de tres plantas y con una imponent torre situada en o cobalto d'una roca de travertino. En 1470 s'adhibió a o conchunto una capiella gotica.
Estió o centro cultural, politico y administrativo d'o condau de Szepes. O castiello, orichinalment reyal, pasó, en a segunda metat d'o sieglo XV, a mans de familias nobles, con as que adquirió l'actual graniza amplaria. Dende alavez estió propiedat d'a familia Szapolyai, dica 1528; d'a familia Thurzo (1531-1635), y d'a familia Csáky (1638-1945), y dende 1945 ye propiedat d'o estau.
A familia d'os Csáky, zaguers propietarios privaus d'o castiello, lo albandonoron en primerías d'o sieglo XVIII a causa d'a incomodidat de residir-ie. Se tresladoron enta un nuevo palacio, situau amán de Hodkovce en Žehra (Zsigra) y Spišský Hrhov (Gorgo). En 1780, o castiello s'incendió y quedó en ruinas. A metat d'o sieglo XX se reconstruyió parcialment y se i fació una intensa tarea arqueolochica.
En o recinto d'iste conchunto arquitectonico son instaladas as exposicions d'o Museu de Spiš, y os meses de verano s'ubre ta fer-ie programas d'esgrima historica, funcions teatrals y conciertos. En 2006, o castiello recibió 170.000 vesitants.[2]
Referencias
Vinclos externos
