PROFILPELAJAR.COM

	Ernst Julius Röhm
	; Ernst Röhm (1929)
Leier van die Sturmabteilung (SA)
Ryksminister sonder portefeulje
Persoonlike besonderhede
Gebore	28 November 1887 ; München, Duitse Keiserryk
Sterf	2 Julie 1934; München, Nazi-Duitsland
Politieke party	Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty
Handtekening
Lojaliteit	Duitse Keiserryk; Republiek van Weimar; Bolivia; Duitsland
Oorloë/Veldslae	Eerste Wêreldoorlog
Toekennings	Ysterkruis Eerste Klas

Ernst Julius Röhm (München, 28 November 1887 - 1 Julie 1934) was die leier van die Sturmabteilung (SA) van die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty (NSDAP) van 1921 tot 1934. Hy was ook kortstondig minister in Adolf Hitler se regering.

Biografie

Ernst Röhm is in München, Duitsland, gebore as die jongste van drie kinders (ouer suster en broer). Sy pa, 'n spoorwegwerker, is beskryf as 'n harde man'. Alhoewel die familie geen militêre tradisie gehad het nie, het Röhm op 23 Julie 1906 na die Koninklike Beierse 10de Infanterie Regiment Prinz Ludwig in Ingolstadt gegaan as kadet. Hy verkry sy offisiers kommissie op 12 Maart 1908.

Röhm het tydens die Eerste Wêreldoorlog in die Duitse leër geveg en tot die rang Hauptmann (kaptein) bevorder. Gedurende die oorlog is 'n stuk van sy neus deur skrapnel weggeskiet. Vanaf 1919 dien hy in die Freikorps Ritter von Epp, wat betrokke was by die onderdrukking van die Beierse rewolusie in die lente van 1919. Röhm het destyds baie kontakte gehad binne die leër, die Freikorps en die ekstreem regse kringe. Hy was bekend as die Masjiengeweerkoning. Sy netwerk het sy rang aansienlik oorskry en word 'n belangrike steunpilaar vir Adolf Hitler.

In 1921 word hy hoof van die Sturmabteilung (SA) wat deur Hitler gestig is. Onder sy leiding het die SA gegroei tot 'n terreurorganisasie wat veral kommuniste lastigval. Tydens die Bierkellerputsch van 1923 was Röhm die een wat verseker het dat die staatsgreepindividue goed bewapen was, en die SA het 'n groot rol in die opstand self gespeel. Röhm is na die mislukte opstand tot 15 maande gevangenisstraf gevonnis en is oneervol uit die Reichswehr ontslaan.^[1] Op belofte van goeie gedrag is hy egter onmiddellik ná sy skuldigbevinding vrygelaat. In 1925 word 'n eliteverdedigingsgroep in die SA gestig om Adolf Hitler te beskerm, die Schutzstaffel (SS). Hierdie groep het later onder leiding van Reichsführer-SS Heinrich Himmler gekom.

Röhm het die NSDAP gesien as 'n manier om die leër en die Freikorpsen toe te laat om invloed op die politiek uit te oefen. Hy het homself nie as ondergeskik aan Hitler gesien nie, meer nog as sy 'mentor'. Hitler self het altyd beswaar gemaak teen die SA se te groot rol in die party, en hy beskou die omvangryke mag van die SA met ontsteltenis, maar hy het ook die beweging nodig. As wetstoepassers en uitsmyters was die SA nuttig, en hulle vorm van die begin af 'n vestinging, lojaal aan Röhm, wat hy in ag moes neem. Hitler slaag uiteindelik daarin om Röhm en sy SA tot gehoorsaamheid en onderdanigheid te dwing, waarop hy bedank het en na Suid-Amerika vertrek het. Van 1928 tot 1930 dien hy as offisier wat verantwoordelik was vir die opleiding van die Boliviaanse leër in Bolivië. Na sy terugkeer na Duitsland in 1931 stel Hitler hom as stafhoof van die SA aan. Na 1933 het die SA sterk gegroei as gevolg van die toestroming van opportuniste in die hoop om 'n loopbaan te maak.

Na die magoorname van Hitler (Januarie 1933), word Röhm ryksminister sonder portefeulje. Hitler het Röhm probeer oortuig dat die SA deel van die Duitse leër moet word, maar Röhm het geweier. Röhm vind die SA nodig om 'n 'sosiale revolusie' in Duitsland te ontketen en kapitalisme te vernietig. Hitler, wat die steun van die groot maatskappye en die Reichswehr nodig gehad het, het Röhm vergeefs onder druk geplaas. Uiteindelik besluit Hitler om 'n sameswering teen Röhm te organiseer. Volgens Hitler sou Röhm 'n staatsgreep teen hom beplan het. Hy was ook 'n praktiserende homoseksueel, iets waarmee Hitler nie aanvanklik 'n probleem mee gehad het nie, maar het dit toe teen hom begin gebruik.^[2]

Aan die einde van Junie 1934, tydens die "nag van die lang messe" (wat eintlik 'n langnaweek geduur het), het Hitler Röhm in München gevange laat neem en in die gevangenis laat opsluit. Die betrokke aand is 'n klopjag in die hotelkamer van Röhm gedoen. Die SS-mans wat hom gevange geneem het, het Röhm 'n pistool in sy sel gegee sodat hy sy lewe kon neem. Toe die SS later terugkom, het Röhm nie selfmoord gepleeg nie. Röhm staan kaal bolyf in sy sel en sê dat as Hitler wou hê dat hy doodgemaak word, hy hom self moes skiet.^[3] SS-lid Theodor Eicke het die pistool geneem en Röhm in sy hart geskiet, waarna hy sterf.^[4]

Verwysings

↑ Hermann Weiß, Personenlexikon 1933 – 1945 (heruitgawe), 1998/2002, bl. 328
↑ Samevatting/verwerking van: Scot Lively en Kevin Abrams, The Pink Swastika: Homosexuality in the Nazi Party, Founders Publishing Company, 1995, deur Kevin Lively t.b.v. Culture Wars, 1996
↑ "Dan moet hij het zelf maar doen!"
↑ Ian Kershaw: Hitler, Bd. 1, Stuttgart 1998, ISBN 3-421-05131-3, bl. 659